به عنوان نمونه روزنامه هم میهن در گزارشی با عنوان «صدای لرزان زنان در بلدیه» نوشت:« "حوصله زنجماعت را ندارم و نمیخواهم با آنها کار کنم." بهگفته یکی از اعضای شورای شهر تهران، این جملات یک شهردار منطقه در تهران است. شهرداری که سهنفر از معاونانش با جنسیت زن را با همین جمله برکنار کرده است:
این روزنامه اصلاح طلب در ادامه می نویسد:"آنطور که ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران میگوید، از بین ۲۲معاون برنامهریزی شهرداری تهران چهار نفرشان زن بودند، اما سهنفرشان برکنار شدند و حالا فقط یکزن در سمت معاون برنامهریزی باقی مانده است. این نخستینبار نیست که درباره حضور اندک زنان در سمتهای بالای مدیریتی در شهرداری تهران صحبت میشود. از ابتدای نگارش برنامه سوم توسعه شهرداری، دغدغه حضور ۳۰درصدی زنان در پستهای مدیریتی وجود داشت اما ارادهای برای به نتیجه رسیدن این دغدغه مشاهده نشد. برخی کارشناسان ردپای به نتیجه نرسیدن این دغدغه را در سطوح کلان مدیریتی در کشور جستوجو میکنند و معتقدند، با تبعیض ساختاری روبهرو هستیم. برخی دیگر، شهرداری تهران را متهم اصلی متوازن نبودن در تقسیم سطوح مدیریتی میان زنان و مردان میدانند"
این قبیل گزارش های تولیدی در رسانه های اصلاح طلب دقیقا همسو با عملیات روانی و رسانه ای دشمن در جنگ ترکیبی علیه ایران است.
وانگهی دم زدن اصلاح طلبان از حقوق زنان در حالی صورت می گیرد که این جریان کارنامه ی قابل قبولی در حوزه ی زنان ندارد ، افکار عمومی هنوز ماجرای شهردار اسبق و نحوه قتل همسرش را فراموش نکرده است، در این جریان اصلاحطلبان و کسانیکه داعیهدار «نه به خشونت علیه زنان» بودند، برای تبرئه ی شهردار منتسب به خود با واردکردن اتهام غیراخلاقی، مقتوله را «مهدورالدم» نامیدند؛ بی اخلاقی اصلاح طلبان در این ماجرا تا آنجا پیش رفت که عباس عبدی، در یادداشتی نوشت: "اصلاحطلبان در این ماجرا نمره مردودی گرفتند"
این جریان که همواره ادعای حمایت از حقوق زنان را دارند و در شعارهای انتخاباتی خود، وجود وزیران زن را در کابینه ی خود مطرح می کنند تا بحال در هیچ یک از دولت های خود یک وزیر زن نداشته اند.
زهرا شجاعی فعال اصلاح طلب و رئیس امور مشارکت زنان ریاستجمهوری در دولت اصلاحات جملاتی راجع به استفاده ابزاری از زنان در اردوگاه اصلاح طلبان به زبان آورده است که بیان کننده استراتژی پنهان اصلاح طلبان است. شجاعی گفته است:" رد لایحه افزایش تعداد زنان مجلس بهخوبی نشان داد اصلاحطلبان هنگامی که به رأی زنان نیاز دارند دست کمک بهسوی زنان دراز میکنند اما هنگامی که باید درباره وضعیت زنان اقدامات موثری انجام بدهند و از سرمایه زنان در مدیریت جامعه استفاده کنند بیمعرفتی کرده و از این کار خودداری میکنند."
اصلاحطلبان همواره تلاش کرده اند تا از موضوع حقوق زنان به نفع خود بهرهای جناحی ببرند. مطالب این روزها هم از این قاعده مستثنی نبوده است.