اقتصاد

اسانسی با طعم بیکاری

80 تا 85 درصد چای ما ایرانی ها، خارجی است! چای خارجی که نیمی از آن به ارزش حدود 200 میلیون دلار به کشور قاچاق می‌شود عمدتا رنگ و اسانس است که مردم ایران آن را با رغبت می‌خرند اما چای ایرانی جزء با کیفیت‌ترین چای‌ موجود در جهان است که با قیمت‌های بالایی به کشورهای اروپایی صادر می‌شد. بی رقبتی بازار داخلی و عدم امکان صادرات پس از تحریم ها باعث شده که این محصول که روزگاری یکی از پردرآمدترین کشت های کشور بود، طی سال‌های گذشته به گونه ای پیش رود که بسیاری از باغات چای به باغ‌های مرکبات یا ویلا تبدیل شده و بسیاری دیگر نیز همانطور به حال خود رها شوند.

80 تا 85 درصد چای ما ایرانی ها، خارجی است! چای خارجی که نیمی از آن به ارزش حدود 200 میلیون دلار به کشور قاچاق میشود عمدتا رنگ و اسانس است که مردم ایران آن را با رغبت میخرند اما چای ایرانی جزء با کیفیتترین چای موجود در جهان است که با قیمتهای بالایی به کشورهای اروپایی صادر میشد. بی رقبتی بازار داخلی و عدم امکان صادرات پس از تحریم ها باعث شده که این محصول که روزگاری یکی از پردرآمدترین کشت های کشور بود، طی سالهای گذشته به گونه ای پیش رود که بسیاری از باغات چای به باغهای مرکبات یا ویلا تبدیل شده و بسیاری دیگر نیز همانطور به حال خود رها شوند.

حدود نصف آن قاچاق و واردات چمدانی است؛ یعنی حدود 45 هزار تن آن واردات رسمی و مابقی آن غیر رسمی است. البته چای در بستههای پنج کیلوگرمی وارد میشود و در کارخانههای بستهبندی آماده عرضه به بازار میشود.

اگر ما چای با کیفیت ایرانی را به چای اسانس دار و مضر خارجی ترجیح دهیم، هم به سلامتی خود کمک کرده ایم و هم 200 هزار ایرانی را شاغل می کنیم.

این فارغ از بررسی صحت سخنان متخصصانی است که از کاربرد خون کشتارگاه های برزیل پس از فرآوری شیمیایی برای اسانس چای سخن می گویند.

https://shoma-weekly.ir/vvJL6i