قربانی دوم هم البته زنان و دخترانی بودند که پدران و همسرانشان پست و منصبی در دربار و ادارات دولت داشتند و یا جز سرشناسان کشور به حساب می آمدند کشف حجاب برای این دسته به مراتب سخت تر از گروه اول بود زیرا زنان این گروه مثل زنان دربار لاقید نبودند و در مواردی حتی مردان نیز از چنین حرکتی اکراه داشتند و معتقد بودند شاه که قرار بود با طرح های انگلیسی خود کشور را به تمدن غرب نزدیک کند حالا هم قاتل نان شان شده بود و هم قاتل جان شان.

گروه سوم نیز مجموعه جامعه ای بودند که حجاب را جز لاینفک زندگی خود می دانستند و به خاطر حفظ این ارزش تا پای جان ایستادگی کردند و بالاخره بعد از تبعید رضاشاه و خلع او این دسته به حیات طبیعی خود بازگشتند هرچند بعداز روی کار آمدن فرزند ناخلف پهلوی ها، کسی به شدت دوران رضاشاه چندان کاری به چادر نداشت اما حجاب هم در مفهوم امروزی خود وجود خارجی نداشت، نگاه به ملکه دربار که با پوششی کاملا غربی در مجامع مختلف حاضر می‌شد این مسئله را تصدیق می کند.

با رفتن پهلوی ها و شکل گیری بی سابقه ترین انقلاب اسلامی در ایران و جهان حجاب نیز در جامعه احیا شد و همین امر نگرانی هایی را برای غرب درپی داشت، زیرا انقلاب زن را مجزای از حجاب نمی دانست و زن نیز با همان حجاب می توانست در جامعه حضور پیدا کرده و بدون اینکه در فعالیت هایش اختلالی ایجاد شود هم زندگی و هم کار کند و با رعایت خودداری از اصل تبرج جامعه اسلامی از یک سلسله آفات حفظ شود، با این اوصاف حجاب جز مظلوم ترین اموری است که دچار تهدید و آسیب شده است در مقطعی عده ای از حجاب های رنگی و متنوع و متکثر که با توجیه های گوناگون مثل کراهت رنگ سیاه گفتند و در زمانی دیگر تنوع و تکثر را ابزاری برای جذب افراد بدحجاب به برترین پوشش دانستند و هربار گروهی از زنان و دختران را به چاله و چاهی که با ابزار آلات غربی کنده بودند انداختند، اما به هرحال امروز جامعه ما در کنار تمام هجمه ها با کشف حجاب مجازی مواجه است کشف حجاب در فضای اینترنت و ماهواره که این بار بر خلاف کشف حجاب رضاخانی با قلدری صورت نمی گیرد بلکه به دلیل عدم فهم صحیح از مقوله حجاب خودخواسته روی می دهد، کافی است سری به آمار تعداد بازیگران زنی که در دهه های اخیر تن به این ذلت داده اند زده و یا در فضای مجازی و صفحات اجتماعی چرخی بزنیم طبیعی است که آثار مخرب این الگوی کشف اختیاری در جامعه بیشتر از کشف حجاب اجباری است و پی گیری فوری متولیان امر را می طلبد تا بالاخره بشود به مدد یک اتحاد ملی و مذهبی از حرکتی که پهلوی اول دردی ماه 1314 کلید زد و امروز شکل نویی به خود گرفته است با ابزاری نرم جلوگیری کرد.