امیرمؤمنان علی(ع) میفرماید: «بار خدایا، جانم را اول عضو با ارزشى از اعضاى با ارزشم قرار ده که از من مىستانى، و نخستین ودیعـه از ودایـع نعمتت بر من که بـاز مىگـردانى. خداوندا، به تو پناه مىبریم از اینکه از گفته تو بیرون رویم یا از دینت روگردانده به گمراهى افتیم، یا پیش از هدایتـى که از جانب تو آمـده هواها و هوسها به ما دسـت یابد.»
امیرمؤمنان علی(ع) میفرماید: «بار خدایا، جانم را اول عضو با ارزشى از اعضاى با ارزشم قرار ده که از من مىستانى، و نخستین ودیعـه از ودایـع نعمتت بر من که بـاز مىگـردانى. خداوندا، به تو پناه مىبریم از اینکه از گفته تو بیرون رویم یا از دینت روگردانده به گمراهى افتیم، یا پیش از هدایتـى که از جانب تو آمـده هواها و هوسها به ما دسـت یابد.»
بخشی از خطبه 206 نهج البلاغه