در این مجال قصد نقد این شبکه ها را نداریم بلکه می خواهیم به یک حاشیه برگرفته از آنها اشاره نماییم. چند روز پیش یکی از دوستان این نکته تأسف بار را مطرح کرد و بعد هم با یک جستجوی ساده به صحت آن پی بردم. می گفت برخی از دختر خانم های چادری و محجبه وقتی در این شبکه ها عضو می شوند احساس می کنند که از طرف کسی شناسایی نمی شوند یا اینجا که محیط حقیقی نیست و مجازی است و لذا عکس هایی از خود در صفحات این شبکه ها می گذارند که شایسته یک خانم شیعه و محجّبه نیست. به راستی ما را چه می شود که با وزیدن هر بادی و با آمدن هر تکنولوژی جدیدی برخی از اصول خویش را فراموش می کنیم!؟ یعنی مثلاً در تانگو و واتس آپ محرم و نامحرم وجود ندارند!؟

این داستان را همه شنیده اید ولی برای یادآوری و تلنگر ارزش مرور چندباره را دارد. نقل است که مرد نابینایى وارد منزل پیامبر اکرم (ص) شد و حضرت زهراء علیها السلام پنهان گشت. رسول خدا (ص) علّت آن را جویا شد؟ حضرت زهراء (س) در پاسخ پدر اظهار داشت: اگر آن نابینا مرا نمى بیند، من او را مى بینم؛ دیگر آن که مرد، حسّاس است و بوى زن را استشمام مى کند. پیامبر (ص) (به نشانه تأیید شیوه و گفتار دخترشان) فرمودند: «أَشْهَدُ اَنَّکِ بَضْعَهٌ مِنّی؛ گواهی می‏دهم که تو پاره تن من هستی».(علاّمه مجلسی، بحار، ج43، ص91)

حال سؤال این است که آیا این خانم های شیعه و محبان حضرت زهراء (س) واقعاً نمی دانند که چه بسا این کارشان گناهش حتی بیش از بدحجابی در کوچه و بازار است!؟ چرا که یک عکس در فضای مجازی مساوی است با هزاران بازدید؛ به راستی نمی دانیم یا خود را به نادانی می زنیم؟