چرا نمی بینیم که در همین چند ماهه گرانی نرخ ارز واردات پوشاک به کشور به شدت کم شده و تولیدات پوشاک به شدت رونق گرفته است؟ باید توجه داشت صنعت پوشاک از جمله صنایعی است که به دلیل کم سرمایه بر بودن و وابستگی بیشتر به نیروی کار، معمولا با سرعت بیشتری به تحولات محیط واکنش نشان می دهد کافی است مسئولین شرایط را بفهمند و به واکنش دادن مناسب صنایع بزرگتر نیز کمک کنند تا در آینده نزدیک اقتصاد کشور آرایشی کاملا تولیدی و تهاجمی به خود بگیرد و از این بستر اقتصاد مقاومتی یک اقتصاد صادراتی و اصطلاحا تهاجمی بیرون آید تا در سالهای آینده کالاهای با کیفیت و ارزان ما تهدیدی برای صنایع و تولیدات ترکیه و پاکستان باشد نه برعکس!
سید محمد صادق شیرازی- سی و اندی سال پیش هنگامی که جمهوری اسلامی ایران با بیرون راندن عوامل استکبار بر پا شد و خط بطلانی بر همه برنامه ریزی های آمریکا و اسرائیل برای مدیریت خاورمیانه با ژاندارمی ایران کشید مسلما ملت مسلمان ایران باید تاوان این اقدامات خود را می داد و این گونه بود که تحریم پشت تحریم آغاز شد و از آنجا که جنگ تحمیلی هم دقیقا برای همین موضوع بر پا شده بود تحریمها نیز بیشتر در راستای جنگ تعریف شد تا ایران بیشتر فلج گردد ولی به حول و قوه الهی مشاهده شد که ملت انقلابی ایران و جوانان عاشق امام امت با جهاد علمی که در کنار جهاد نظامی و سیاسی کردند کشور را چنان در صنایع نظامی بی نیاز نمودند که امروز پس از گذشت سی سال از آغاز آن تحریمها جمهوری اسلامی ایران در جرگه ده کشور نخست دارای فناوری نظامی در جهان و حتی به عنوان یک تولیدکننده و فروشنده تسلیحات نظامی در عرصه بین الملل شناخته می شود. صنایع نظامی که حتی یک پیچ یا مهره آن اجازه ورود به ایران را نداشت و در دوران جنگ کشور های منطقه و غیر آن حتی مجاز به فروش سیم خاردار نیز به ایران نبودند.
آری خوشبختانه یا متاسفانه در خیلی از زمینه ها آنچه سبب رشد و تعالی کشور عزیزمان در سالهای گذشته بوده است رویکرد ایجابی و خودانگیزش نبوده بلکه انگیزه هایی بوده که در اثر واردآمدن یک نوع فشار یا به نوعی حمله از سوی دشمن احساس شده و البته ملت انقلابی ایران و نظام جمهوری اسلامی به صورت هوشمندانه در راستای رفع ریشه ای و بنیادی مشکل برآمده و با بی نیازی و استقلال پاسخ حمله دشمن را داده است که البته این انگیزش دفاعی در نوع خود جهاد محسوب شده و بسیار مقدس است هرچند زیباتر آن است که کشور خود به ضرورت توصیه های دین مبین اسلام در مورد ضرورت رشد و پیشرفت مسلمین در عرصه های علمی و اقتصادی قبلا به نیاز های بنیادین خود پی برده و در رفع ریشهای آنها اقدام کند. چنان که پیشرفتهای بی نظیر ایران اسلامی ما در عرصه علوم و صنایع، همچنین پزشکی، داروسازی، صنایع هوا فضا و ماهواره ای همه تا حدودی متاثر از همین رویکرد فوق الذکر است و در حقیقت در اکثر این موارد عدو سبب خیر شده است!
این مقدمه کافی است تا بتوان به هدف اصلی بحث در این یادداشت پی برد، اکنون تحریمها به سراغ اقتصاد آمده است و این بار تحریمهای اقتصادی مانند سالهای جنگ تحمیلی و پس از آن فقط برای افزایش فشار جهت اخذ امتیاز سیاسی و مانند آن نیست بلکه این تحریمها مستقیما برای نابودی سیستم اقتصادی کشور طراحی شده است و با هدف نابودی جمهوری اسلامی ایران از طریق متلاشی کردن اقتصاد کشور برنامه ریزی و اجرا می گردند. سوال اینجاست که آیا نظام جمهوری اسلامی و ملت انقلابی ایران از این گردنه بزرگ تاریخی نیز با موفقیت های بزرگی همچون موارد قبل عبور خواهد کرد یعنی کشور به نوعی به بی نیازی اقتصادی و شکوفا شدن چرخه های تولیدی داخلی دست خواهد یافت یا صرفا با تلاش برای کاهش فشار های تحریمی بر مردم و خرید زمان در برابر فشار های سیاسی و اقتصادی همزمان از این مشکل به وجود آمده عبور خواهد نمود؟
لازم به ذکر است که این مساله در موارد کوچک مثل تولید بنزین در داخل تست شد و با موفقیت پشت سر گذاشته شد اما این بار کل اقتصاد ایران را هدف گرفته اند و همین تمرکز مسئولین و مردم را بر مساله دشوار می سازد. نکته دیگر در این باب این است که برخی از دوستان کم بینش ما در عالم رسانه و حتی در میان اساتید اقتصاد و باز حتی گاه در میان مسئولین و نمایندگان مجلس نشانه های تبدیل این تهدید به فرصت را نشناخته و به غلط عامل نابودی کشور می بینند که در این میان یکی گرانی نرخ ارز است.
این مساله اگرچه با هدفگذاری دشمن و سوء تدبیر داخلی مشترکا ایجاد شده و برای اقتصاد به شدت وابسته به واردات ایران سم خطرناکی است ولی مگر کسی هست که نداند سالها جنگ اقتصادی چین و آمریکا همواره با این اعتراض از سوی آمریکا به چین همراه بوده که شما با ارزان نگه داشتن نرخ ارز خود قیمت کالای صادراتی خود را پایین می آورید و قیمت کالای وارداتی ما را در کشورتان بالا می برید تا صادرات از چین به آمریکا و اروپا به صرفه باشد و واردات کالاهای آمریکایی و اروپایی به چین نصرفد! چرا کسی به این نکته توجه نمی کند؟
بله گرانی نرخ ارز خطرناک است اما برای اقتصادی که وارداتی هست و می خواهد هم وارداتی بماند آیا نهایتا هدف اقتصاد ایران وارداتی ماندن است؟
چرا نمی بینیم که در همین چند ماهه گرانی نرخ ارز واردات پوشاک به کشور به شدت کم شده و تولیدات پوشاک به شدت رونق گرفته است؟ باید توجه داشت صنعت پوشاک از جمله صنایعی است که به دلیل کم سرمایه بر بودن و وابستگی بیشتر به نیروی کار، معمولا با سرعت بیشتری به تحولات محیط واکنش نشان می دهد کافی است مسئولین شرایط را بفهمند و به واکنش دادن مناسب صنایع بزرگتر نیز کمک کنند تا در آینده نزدیک اقتصاد کشور آرایشی کاملا تولیدی و تهاجمی به خود بگیرد و از این بستر اقتصاد مقاومتی یک اقتصاد صادراتی و اصطلاحا تهاجمی بیرون آید تا در سالهای آینده کالاهای با کیفیت و ارزان ما تهدیدی برای صنایع و تولیدات ترکیه و پاکستان باشد نه برعکس!
آری خوشبختانه یا متاسفانه در خیلی از زمینه ها آنچه سبب رشد و تعالی کشور عزیزمان در سالهای گذشته بوده است رویکرد ایجابی و خودانگیزش نبوده بلکه انگیزه هایی بوده که در اثر واردآمدن یک نوع فشار یا به نوعی حمله از سوی دشمن احساس شده و البته ملت انقلابی ایران و نظام جمهوری اسلامی به صورت هوشمندانه در راستای رفع ریشه ای و بنیادی مشکل برآمده و با بی نیازی و استقلال پاسخ حمله دشمن را داده است که البته این انگیزش دفاعی در نوع خود جهاد محسوب شده و بسیار مقدس است هرچند زیباتر آن است که کشور خود به ضرورت توصیه های دین مبین اسلام در مورد ضرورت رشد و پیشرفت مسلمین در عرصه های علمی و اقتصادی قبلا به نیاز های بنیادین خود پی برده و در رفع ریشهای آنها اقدام کند. چنان که پیشرفتهای بی نظیر ایران اسلامی ما در عرصه علوم و صنایع، همچنین پزشکی، داروسازی، صنایع هوا فضا و ماهواره ای همه تا حدودی متاثر از همین رویکرد فوق الذکر است و در حقیقت در اکثر این موارد عدو سبب خیر شده است!
این مقدمه کافی است تا بتوان به هدف اصلی بحث در این یادداشت پی برد، اکنون تحریمها به سراغ اقتصاد آمده است و این بار تحریمهای اقتصادی مانند سالهای جنگ تحمیلی و پس از آن فقط برای افزایش فشار جهت اخذ امتیاز سیاسی و مانند آن نیست بلکه این تحریمها مستقیما برای نابودی سیستم اقتصادی کشور طراحی شده است و با هدف نابودی جمهوری اسلامی ایران از طریق متلاشی کردن اقتصاد کشور برنامه ریزی و اجرا می گردند. سوال اینجاست که آیا نظام جمهوری اسلامی و ملت انقلابی ایران از این گردنه بزرگ تاریخی نیز با موفقیت های بزرگی همچون موارد قبل عبور خواهد کرد یعنی کشور به نوعی به بی نیازی اقتصادی و شکوفا شدن چرخه های تولیدی داخلی دست خواهد یافت یا صرفا با تلاش برای کاهش فشار های تحریمی بر مردم و خرید زمان در برابر فشار های سیاسی و اقتصادی همزمان از این مشکل به وجود آمده عبور خواهد نمود؟
لازم به ذکر است که این مساله در موارد کوچک مثل تولید بنزین در داخل تست شد و با موفقیت پشت سر گذاشته شد اما این بار کل اقتصاد ایران را هدف گرفته اند و همین تمرکز مسئولین و مردم را بر مساله دشوار می سازد. نکته دیگر در این باب این است که برخی از دوستان کم بینش ما در عالم رسانه و حتی در میان اساتید اقتصاد و باز حتی گاه در میان مسئولین و نمایندگان مجلس نشانه های تبدیل این تهدید به فرصت را نشناخته و به غلط عامل نابودی کشور می بینند که در این میان یکی گرانی نرخ ارز است.
این مساله اگرچه با هدفگذاری دشمن و سوء تدبیر داخلی مشترکا ایجاد شده و برای اقتصاد به شدت وابسته به واردات ایران سم خطرناکی است ولی مگر کسی هست که نداند سالها جنگ اقتصادی چین و آمریکا همواره با این اعتراض از سوی آمریکا به چین همراه بوده که شما با ارزان نگه داشتن نرخ ارز خود قیمت کالای صادراتی خود را پایین می آورید و قیمت کالای وارداتی ما را در کشورتان بالا می برید تا صادرات از چین به آمریکا و اروپا به صرفه باشد و واردات کالاهای آمریکایی و اروپایی به چین نصرفد! چرا کسی به این نکته توجه نمی کند؟
بله گرانی نرخ ارز خطرناک است اما برای اقتصادی که وارداتی هست و می خواهد هم وارداتی بماند آیا نهایتا هدف اقتصاد ایران وارداتی ماندن است؟
چرا نمی بینیم که در همین چند ماهه گرانی نرخ ارز واردات پوشاک به کشور به شدت کم شده و تولیدات پوشاک به شدت رونق گرفته است؟ باید توجه داشت صنعت پوشاک از جمله صنایعی است که به دلیل کم سرمایه بر بودن و وابستگی بیشتر به نیروی کار، معمولا با سرعت بیشتری به تحولات محیط واکنش نشان می دهد کافی است مسئولین شرایط را بفهمند و به واکنش دادن مناسب صنایع بزرگتر نیز کمک کنند تا در آینده نزدیک اقتصاد کشور آرایشی کاملا تولیدی و تهاجمی به خود بگیرد و از این بستر اقتصاد مقاومتی یک اقتصاد صادراتی و اصطلاحا تهاجمی بیرون آید تا در سالهای آینده کالاهای با کیفیت و ارزان ما تهدیدی برای صنایع و تولیدات ترکیه و پاکستان باشد نه برعکس!
