محمد بومیان - امسال به‌خاطر شیوع بیماری کرونا، محدودیت هایی در نحوه زندگی و مراسم معمول اجتماعی به‌وجود آمد. استمرار شرایط بیماری و محدودیت ها سبب شد که ابتکار عمل هایی در جامعه پدید آید تا تهدیدها به فرصت ها تبدیل شود.
مراسم و مناسک مذهبی هم یکی از مسائل مهمی است که برگزاری آن همواره محل مناقشه می باشد.
سوء مدیریت و عملکرد ضعیف برخی مسئولین موجب کاهش اعتماد عمومی به دولت گردید. در این میان، تدابیر مقام معظم رهبری سامان بخش برخی نابسامانی ها شد.
حمایت همه جانبه رهبر انقلاب از تصمیمات ستاد ملی کرونا و گناه دانستن عدم رعایت شیوه نامه های بهداشتی تکلیف همگان را معین کرد. ولی متاسفانه همچنان عده ای بی اعتنا به این نظر صریح رهبری نظام، با تخلف از شیوه نامه‌ها موجب گسترش بیماری گردیدند.
درباره راهپیمایی اربعین که منتهای آرزوی عاشقان حضرت سیدالشهدا (ع) است هم رهبری فرمودند:" ...در خانه اظهار ارادت کنید"
شعار برخی مدعیان ولایتمداری این است:" از تو به یک اشاره، از ما به سر دویدن". یعنی اشاره رهبری تکلیف ما را روشن می کند.
همیشه در ابتلائات است که مدعیان شناخته می‌شوند. در موضوع اربعین هم ولی فقیه و رهبری نظام به صراحت فرمودند:" در خانه اظهار ارادت کنید"
بسیاری از مردم ولایتمدار روز اربعین علیرغم اشتیاق به حضور در راهپیمایی حرم مطهر حضرت عبدالعظیم (ع)، به توصیه رهبر خویش عمل کردند.
اما عده کمی هم متاسفانه با توجیهات گوناگون به توصیه این و آن یا به حرف دلشان عمل کردند.
زیارت و عزاداری مستحب است و عمل به توصیه و امر رهبری واجب. معظم له به صراحت فرمودند که:" مراسم اربعین موکول به تصمیم ستاد کروناست". ستاد هم هرگونه تجمع و راهپیمایی و پذیرایی را در تهران و شهرری ممنوع کرد.
اکنون قدری تامل کنیم که ما برای خدا عبادت می کنیم یا برای خودمان؟ برای تکلیف و تقرب عزاداری می کنیم یا برای راضی کردن دلمان؟
حضرت سیدالشهدا (ع) شب عاشورا به همراهان خویش فرموند: "بیعتم را از شما برداشتم بروید." آنها که ماندند رستگار شدند.
آزمون اربعین امسال این بود که ما میزان ولایتمداری خویش را بسنجیم. آیا به توصیه رهبرمان عمل کردیم یا به حرف عقل و دلمان؟ به خودمان در ولایتمداری چه نمره ای می‌دهیم؟
