شمقدری در این مستند به‌خوبی توانسته با زاویه و روایتی تازه و البته دست‌نخورده، برخی از مشکلات موجود جانبازان هشت سال دفاع مقدس را به تصویر بکشد. مشکلاتی که از سوء مدیریت و ناتوانی مسئولین رسیدگی به امور ایثارگران طی دهه‌های گذشته نشئت می‌‌گیرد. به صراحت باید گفت سوژه‌ای که شمقدری به آن پرداخته، بسیار بکر بوده و می‌توان این ادعا را داشت که تا به حال کسی این چنین نتوانسته بود چنین سوژه‌ای را به این شکل به تصویر بکشد؛ هرچند به بخش‌هایی از این مستند نقدهایی وارد است.

این مستندساز تقریبا در بخش‌های اولیه فیلمش تمام مطالب اصلی و موجود را بیان کرده و در بخش‌های میانی با برش به اثر قبلی خود (میراث آلبرتا) و جادادن بخشی که مربوط به رئیس‌جمهور دولت نهم و دهم می‌شود مستند «33 سال سکوت» را از مسیر اصلی خود قدری جدا می‌کند و به بخش دیگری می‌پردازد که آن چنان با موضوع مستندش سنخیتی ندارد. البته این برش تنها به این یک مورد ختم نمی‌شود؛ او در جایی دیگر به یک ویلای حکومتی در شمال تهران که محدوده نظامی خوانده شده اشاره می‌کند که باز این پرش دیده می‌شود.

کار زیبای دیگری که شمقدری در ساخت این مستند انجام داد حضور دیگر جانبازان پناهنده به آلمان در مستندش بود. البته او تلاش خود را برای چنین اتفاقی را در مستند تصویر کرده است که چطور ناکام می‌ماند؛ اما اگر می‌توانستبا برخی دیگر از جانبازان پناهنده در آلمان نیز گفتگوهایی را انجام دهد، به جذابیت اثر می‌افزود و مخاطب را بیشتر متوجه مشکلات دیگری می‌کرد که گریبان‌گیر آنها بوده و هست.

بخش دیگری که در این مستند در هاله‌ای از ابهام وجود داشت آنجا بود که در میانه فیلم دوزنده در بیمارستان از رازی نهفته در سینه‌اش سخن می‌گفت و مخاطب را نسبت‌به دانستن آن کنجکاو می‌کرد و به نظر می‌رسد نهایتا این راز طبق روال گذشته مسکوت می‌ماند! هرچند بخش‌های دیگر این مستند گشایش رازی 33 ساله را نشان می‌دهد که حرف دل هزاران جانباز در ایران و کشورهای دیگری همچون آلمان است و شاید منظور دوزنده از این راز همان ماجرای زندگی خودش باشد که در مستند به آن پرداخته شده است.

مستند 33 سال سکوت می‌تواند به عنوان اثری ارزشی و نقد منصفانه برای مسئولین جمهوری اسلامی تلقی شود. این امید وجود دارد که از سوی مسئولان رسانه‌ای برای اشاعه فرهنگ ایثار و شهادت مورد توجه و بازبینی قرار بگیرد؛ به صورت عمومی نیز در شبکه‌های تلویزیونی صدا و سیما اکران شود تا شاید اثر مثبتی بر عملکرد مسئولان بگذارد، زیرا بازکردن گرهی از مشکلات جانبازان و ایثارگران که خود و خانواده‌شان را فدای انقلاب اسلامی کرد‌ه‌اند می‌تواند نوعی انقلاب و دفاع مقدس حال حاضر محسوب شود.