برخی ازخوانین در استان فارس داعیه هایی داشتند که مرحوم شهید آیت الله دستغیب نگران این موضوع بودند ومعتقد بودند که با وجود این که در مرکز کشور برخی از اعضاء دولت موقت از آنان حمایت می کردند نباید به آنها میدان داده شود.
محمد نبی حبیبی- از حدود اردیبهشت ماه 1359 تا اواسط شهریور ماه 1360 به مدت حدود 16 ماه استاندار فارس بودم و در تمام این مدت توفیق داشتم که درنماز های جمعه شیراز که به امامت مرحوم شهید آیت الله سید عبدالحسین دستغیب تشکیل می شد شرکت نمایم. معنویتی که در خطبه های جمعه این شهید بزرگوار بر اثر برخورداری ایشان از خلوصی مثال زدنی ایجاد می شد در کشور کم نظیر بود.
در آن زمان در برخی استانها بین ائمه جمعه و مسئولین اجرایی، بگو مگو هایی وجود داشت و مرزها چندان مشخص نشده بود ولی شخص شهید آیت الله دستغیب بنا بر ورود به مسائل اجرایی را نداشته و این امر را به عهده استاندار و مسئولان اجرایی می دانستند البته این بنده در مسائل کلان استان نظر معظم له را استعلام می کردم و ایشان هم با صمیمیت و دلسوزی کامل نظرات شریفشان را ابراز می فرمودند ولی نهایتاً کار را به عهده استاندار و مسئولان اجرایی می دانستند لذا بحمدالله بین این بنده و این شهید بزگوار جز یک احترام کامل، مداوم، صمیمانه و متقابل چیز دیگری حاکم نبود .
برخی ازخوانین در استان فارس داعیه هایی داشتند که مرحوم شهید آیت الله دستغیب نگران این موضوع بودند ومعتقد بودند که با وجود این که در مرکز کشور برخی از اعضاء دولت موقت از آنان حمایت می کردند نباید به آنها میدان داده شود.
در شیراز مسجدی معروف به مسجد آتشیها وجود داشت که اکثریت جوانهایی که محل تجمع آنها در این مسجد بود برخوردار از روحیه انقلابی بودند و افراد قابل توجهی از آنها نیز در دوران دفاع مقدس در جبهه ها به شهادت رسیدند ولی برخی از آنها تندرویهایی در موضوعات مختلف استان و کشور داشتند که مرحوم شهید آیت الله دستغیب هیچگاه حامی آن تند رویها نبودند و بعضاً مقابله می فرمودند.
مرحوم شهید آیت الله دستغیب ارادت ویژه به حضرت امام رضوان الله تعالی علیه داشتند و هر وقت نام شریف حضرت امام بر زبان ایشان جاری می شد جمله« اطال الله عمره» را هم اضافه می فرمودند. در جریان فتنه بنی صدر نیز پس از معلوم شدن نیات پلید وی، مرحوم شهید آیت الله دستغیب از مخالفین سر سخت نام برده بودند.
مرحوم شهید آیت الله دستغیب از ساده زیستی و زهدی کم نظیر بر خوردار بودند اطلاع دارم که باصطلاح «درون» و «اندرون» از یک شرایط مساوی پارسایانه بر خوردار بود و به همین دلیل دعوت ایشان از مردم برای وابسته نشدن به امر دنیوی کاملاً اثر بخش بود.
در مرداد ماه 1359 بنا به تصمیم آیت الله مهدوی کنی وزیر محترم وقت کشور قرار شدکه این بنده مسئولیت تصدی استانداری خراسان بزرگ را بپذیرم، مرحوم شهید آیت الله دستغیب مخالف این انتقال بودند و به علت اصرار حضرت آیت الله مهدوی کنی، به این انتقال رضایت دادند در 20 آذر 1360 این شخصیت بزرگ با توطئه منافقین به شهادت رسیدند و با شهادت ایشان قاطبه مردم استان فارس و همه ارادتمندان ایشان در سراسر کشور به سوگ نشستند.
در آن زمان در برخی استانها بین ائمه جمعه و مسئولین اجرایی، بگو مگو هایی وجود داشت و مرزها چندان مشخص نشده بود ولی شخص شهید آیت الله دستغیب بنا بر ورود به مسائل اجرایی را نداشته و این امر را به عهده استاندار و مسئولان اجرایی می دانستند البته این بنده در مسائل کلان استان نظر معظم له را استعلام می کردم و ایشان هم با صمیمیت و دلسوزی کامل نظرات شریفشان را ابراز می فرمودند ولی نهایتاً کار را به عهده استاندار و مسئولان اجرایی می دانستند لذا بحمدالله بین این بنده و این شهید بزگوار جز یک احترام کامل، مداوم، صمیمانه و متقابل چیز دیگری حاکم نبود .
برخی ازخوانین در استان فارس داعیه هایی داشتند که مرحوم شهید آیت الله دستغیب نگران این موضوع بودند ومعتقد بودند که با وجود این که در مرکز کشور برخی از اعضاء دولت موقت از آنان حمایت می کردند نباید به آنها میدان داده شود.
در شیراز مسجدی معروف به مسجد آتشیها وجود داشت که اکثریت جوانهایی که محل تجمع آنها در این مسجد بود برخوردار از روحیه انقلابی بودند و افراد قابل توجهی از آنها نیز در دوران دفاع مقدس در جبهه ها به شهادت رسیدند ولی برخی از آنها تندرویهایی در موضوعات مختلف استان و کشور داشتند که مرحوم شهید آیت الله دستغیب هیچگاه حامی آن تند رویها نبودند و بعضاً مقابله می فرمودند.
مرحوم شهید آیت الله دستغیب ارادت ویژه به حضرت امام رضوان الله تعالی علیه داشتند و هر وقت نام شریف حضرت امام بر زبان ایشان جاری می شد جمله« اطال الله عمره» را هم اضافه می فرمودند. در جریان فتنه بنی صدر نیز پس از معلوم شدن نیات پلید وی، مرحوم شهید آیت الله دستغیب از مخالفین سر سخت نام برده بودند.
مرحوم شهید آیت الله دستغیب از ساده زیستی و زهدی کم نظیر بر خوردار بودند اطلاع دارم که باصطلاح «درون» و «اندرون» از یک شرایط مساوی پارسایانه بر خوردار بود و به همین دلیل دعوت ایشان از مردم برای وابسته نشدن به امر دنیوی کاملاً اثر بخش بود.
در مرداد ماه 1359 بنا به تصمیم آیت الله مهدوی کنی وزیر محترم وقت کشور قرار شدکه این بنده مسئولیت تصدی استانداری خراسان بزرگ را بپذیرم، مرحوم شهید آیت الله دستغیب مخالف این انتقال بودند و به علت اصرار حضرت آیت الله مهدوی کنی، به این انتقال رضایت دادند در 20 آذر 1360 این شخصیت بزرگ با توطئه منافقین به شهادت رسیدند و با شهادت ایشان قاطبه مردم استان فارس و همه ارادتمندان ایشان در سراسر کشور به سوگ نشستند.