اوباما به یک میلیارد دلاری که از سوی ثروتمندان و صاحبان شرکت های نفتی، اسلحه سازی، موسسات مالی و کارخانجات داروسازی به کاخ سفید تزریق می شود، اتکا کرده است و حزب دموکرات مدیون آنان است. نیازی به گفتن ندارد که اوباما نمی تواند دستی را که در دهان وی غذا می ریزد، گاز بگیرد.
اردشیر عمانی- زمانی که عقربه ی ساعت دیواری نیمه شب 31 دسامبر 2012، آخرین روز سال، را رقم زد و آغاز سال نوی میلادی 2013 را اعلام نمود، آمریکا از لحاظ فنی از پرتگاه مالی به عمق بی اعتباری سقوط کرد. پس از ساعت یک صبح اول ژانویه 2013 مجلس سنای آمریکا، که درآن دموکرات ها دارای اکثریت اند، با 89 رای موافق و 8 رای مخالف لایحه را به تصویب رساندند که معاون رئیس جمهور «جو بایدن» با همکاری «میچ مک کانل» نماینده ی اقلیت جمهوریخواه در سنای آمریکا پیرامون مقاله های گوناگون و در هم پیچیده ای، از جمله سطوح مالیات ها، درآمدها و هزینه های دولت به توافق رسیده بودند.
یکی از حساس ترین نکات این لایحه عبارت است از تداوم تقلیل سطوح مالیات های دوره ی ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش، با این تفاوت که این امتیاز این بار به خانواده هایی داده خواهد شد که درآمد سالانه شان از 450 هزار دلار کمتر است. نکته قابل توجه این که رئیس جمهور بارک اوباما در طول تمام کارزارهای تبلیغاتی انتخاباتیشان در دو سال گذشته اعلام می کرد که این تخفیف مالیاتی را فقط در مورد خانواده هایی صلاح می داند که درآمد سالانه شان کمتر از 250 هزار دلار باشد.
با این حساب جمهوری خواهان یکبار دیگر توانستند قشر ثروتمندی را که درآمد سالانه شان بین 250 هزار دلار و 450 هزار دلار می باشد، از پرداخت نرخ مالیاتی متناسب با درآمدهایشان معاف کنند. بدین ترتیب دموکرات ها و در راس آنها باراک اوباما موافقت کردند که مقدار هنگفتی معادل 200 میلیارد دلار از بیت المال به خزانه های بانکی ثروتمندان واریز شود. این مبلغ معادل آن است که 10 میلیون نفر افراد بیکار و محتاج آمریکایی هر یک به اندوخته ای معادل 20 هزار دلار برسند.
طی این توافقنامه دولت اوباما توانست توقیف بودجه کشوری را برای مدت دو ماه به تاخیر اندازد. زیرا بدون یک توافقنامه هرچند نیم بند، دولت اوباما قانونا از هیچ منبعی برای پرداخت دستمزدها و سایر هزینه های اداره کشور نمی توانست استفاده کند.
طی تصویب این لایحه اوباما بار دیگر از این فرصت استفاده کرد تا بتواند از منابع کشوری یا از طریق قرض از سایر کشورها بودجه دولت را برای دو ماه آینده تضمین کند. در پایان این دوره کوتاه روز از نو روزی از نو، دو جناح هیئت حاکمه عاجزانه نمایش رقابت های قشری و طبقاتی خود را از سر می گیرند و یک بار دیگر به فریب ملت و زحمتکشان آمریکا خواهند پرداخت.
یکی از جوانب بسیار زیان آور این لایحه برای حقوق بگیران آمریکا و غیرمستقیم برای رونق اقتصادی کشور این است که این لایحه معافیت دو درصدی مالیات بر دستمزدها را لغو خواهد کرد و بر مالیات بر درآمد حقوق بگیران تا حد 2 هزار دلار در سال خواهد افزود. این مالیات که به منظور تامین حقوق امنیت اجتماعی در دوره ی بازنشستگی است، از نرخ 2/4 درصد در حال حاضر به نرخ 2/6 درصد در سال 2013 افزایش خواهد یافت. قابل تذکر است که در طول ماه ها بحث و جدل در مجلس و جراید، نه نمایندگان حزب جمهوریخواه و نه دموکرات ها اشاره ای به افزایش مالیات بر درآمد کارگران نکردند.
در ارتباط با این لایحه دو نکته قابل تذکر است: این لایحه برای اولین بار در 20 سال گذشته مالیات بر درآمد افراد و خانواده های ثروتمند آمریکا را تا سطح دوره ی ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش افزایش خواهد داد. در حالی که نرخ مالیات ها را برای اکثریت مردم ثابت نگه داشت، نرخ مالیات بر درآمد های کلان، از جمله افراد با درآمدی بیش از 450 هزار دلار در سال 2013 ارتقا خواهد یافت.نکته دوم این که دموکرات ها در جریان این کشمکش ها اجازه ندارند که جمهوریخواهان که همان سخنگویان و نمایندگان شرکتهای انحصاری و صاحب صندوق امنیت اجتماعی جامعه، حق بیمه سلامتی و ... هستند، بر صندوق کمک به مصدومین و بینوایان دست اندازی کنند. سالهاست که جمهوریخواهان و شرکتهای غول آسای بیمه می خواستند که این صندوق ها را در اختیار بخش خصوصی، بازار بورس، بانکها و بیمه قرار دهند اما از آنجا که بخش خصوصی با بحران های مستمری روبه رو بوده است، اتحادیه های کارگری و دیگر سازمان های مرتبط جلوی طرح های خصوصی سازی که به سود کارگران بوده است را سد کرده اند.نکته برجسته دیگر این است که هیچ یک از این دو حزب با صراحت لازم از تقلیل بودجه نظامی آمریکا که بزرگترین عامل در بحران مالی و ورشکستگی آمریکا بوده است، صحبتی نکردند. همین هفته ی گذشته مجلس فوق الذکر با سکوت محض بودجه نظامی آمریکا را که بیش از مجموع کل بودجه های نظامی بقیه کشورهای جهان است، تا سطح 3/633 میلیارد دلار به تصویب رساندند.برای کاهش سطح اضطراب حامیان حزب دموکرات، اوباما گفت که وی اجازه نخواهد داد جمهوریخواهان «مرز بدهکاری ها» را گروگان بگیرند و اجازه ندهند که دولت قروض و دیون خود را بپردازد اما از سوی دیگر اوباما به یک میلیارد دلاری که از سوی ثروتمندان و صاحبان شرکت های نفتی، اسلحه سازی، موسسات مالی و کارخانجات داروسازی به کاخ سفید تزریق می شود، اتکا کرده است و حزب دموکرات مدیون آنان است. نیازی به گفتن ندارد که اوباما نمی تواند دستی را که در دهان وی غذا می ریزد، گاز بگیرد.
منبع: پارسینه
یکی از حساس ترین نکات این لایحه عبارت است از تداوم تقلیل سطوح مالیات های دوره ی ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش، با این تفاوت که این امتیاز این بار به خانواده هایی داده خواهد شد که درآمد سالانه شان از 450 هزار دلار کمتر است. نکته قابل توجه این که رئیس جمهور بارک اوباما در طول تمام کارزارهای تبلیغاتی انتخاباتیشان در دو سال گذشته اعلام می کرد که این تخفیف مالیاتی را فقط در مورد خانواده هایی صلاح می داند که درآمد سالانه شان کمتر از 250 هزار دلار باشد.
با این حساب جمهوری خواهان یکبار دیگر توانستند قشر ثروتمندی را که درآمد سالانه شان بین 250 هزار دلار و 450 هزار دلار می باشد، از پرداخت نرخ مالیاتی متناسب با درآمدهایشان معاف کنند. بدین ترتیب دموکرات ها و در راس آنها باراک اوباما موافقت کردند که مقدار هنگفتی معادل 200 میلیارد دلار از بیت المال به خزانه های بانکی ثروتمندان واریز شود. این مبلغ معادل آن است که 10 میلیون نفر افراد بیکار و محتاج آمریکایی هر یک به اندوخته ای معادل 20 هزار دلار برسند.
طی این توافقنامه دولت اوباما توانست توقیف بودجه کشوری را برای مدت دو ماه به تاخیر اندازد. زیرا بدون یک توافقنامه هرچند نیم بند، دولت اوباما قانونا از هیچ منبعی برای پرداخت دستمزدها و سایر هزینه های اداره کشور نمی توانست استفاده کند.
طی تصویب این لایحه اوباما بار دیگر از این فرصت استفاده کرد تا بتواند از منابع کشوری یا از طریق قرض از سایر کشورها بودجه دولت را برای دو ماه آینده تضمین کند. در پایان این دوره کوتاه روز از نو روزی از نو، دو جناح هیئت حاکمه عاجزانه نمایش رقابت های قشری و طبقاتی خود را از سر می گیرند و یک بار دیگر به فریب ملت و زحمتکشان آمریکا خواهند پرداخت.
یکی از جوانب بسیار زیان آور این لایحه برای حقوق بگیران آمریکا و غیرمستقیم برای رونق اقتصادی کشور این است که این لایحه معافیت دو درصدی مالیات بر دستمزدها را لغو خواهد کرد و بر مالیات بر درآمد حقوق بگیران تا حد 2 هزار دلار در سال خواهد افزود. این مالیات که به منظور تامین حقوق امنیت اجتماعی در دوره ی بازنشستگی است، از نرخ 2/4 درصد در حال حاضر به نرخ 2/6 درصد در سال 2013 افزایش خواهد یافت. قابل تذکر است که در طول ماه ها بحث و جدل در مجلس و جراید، نه نمایندگان حزب جمهوریخواه و نه دموکرات ها اشاره ای به افزایش مالیات بر درآمد کارگران نکردند.
در ارتباط با این لایحه دو نکته قابل تذکر است: این لایحه برای اولین بار در 20 سال گذشته مالیات بر درآمد افراد و خانواده های ثروتمند آمریکا را تا سطح دوره ی ریاست جمهوری جرج دبلیو بوش افزایش خواهد داد. در حالی که نرخ مالیات ها را برای اکثریت مردم ثابت نگه داشت، نرخ مالیات بر درآمد های کلان، از جمله افراد با درآمدی بیش از 450 هزار دلار در سال 2013 ارتقا خواهد یافت.نکته دوم این که دموکرات ها در جریان این کشمکش ها اجازه ندارند که جمهوریخواهان که همان سخنگویان و نمایندگان شرکتهای انحصاری و صاحب صندوق امنیت اجتماعی جامعه، حق بیمه سلامتی و ... هستند، بر صندوق کمک به مصدومین و بینوایان دست اندازی کنند. سالهاست که جمهوریخواهان و شرکتهای غول آسای بیمه می خواستند که این صندوق ها را در اختیار بخش خصوصی، بازار بورس، بانکها و بیمه قرار دهند اما از آنجا که بخش خصوصی با بحران های مستمری روبه رو بوده است، اتحادیه های کارگری و دیگر سازمان های مرتبط جلوی طرح های خصوصی سازی که به سود کارگران بوده است را سد کرده اند.نکته برجسته دیگر این است که هیچ یک از این دو حزب با صراحت لازم از تقلیل بودجه نظامی آمریکا که بزرگترین عامل در بحران مالی و ورشکستگی آمریکا بوده است، صحبتی نکردند. همین هفته ی گذشته مجلس فوق الذکر با سکوت محض بودجه نظامی آمریکا را که بیش از مجموع کل بودجه های نظامی بقیه کشورهای جهان است، تا سطح 3/633 میلیارد دلار به تصویب رساندند.برای کاهش سطح اضطراب حامیان حزب دموکرات، اوباما گفت که وی اجازه نخواهد داد جمهوریخواهان «مرز بدهکاری ها» را گروگان بگیرند و اجازه ندهند که دولت قروض و دیون خود را بپردازد اما از سوی دیگر اوباما به یک میلیارد دلاری که از سوی ثروتمندان و صاحبان شرکت های نفتی، اسلحه سازی، موسسات مالی و کارخانجات داروسازی به کاخ سفید تزریق می شود، اتکا کرده است و حزب دموکرات مدیون آنان است. نیازی به گفتن ندارد که اوباما نمی تواند دستی را که در دهان وی غذا می ریزد، گاز بگیرد.
منبع: پارسینه