بعضی قضایاست که انسان گمان می‏کند که این شرّ است، لکن به حسب واقع، خیر است... جوهرۀ انسان، که باید همیشه متحرک و فعال باشد، بروز می‏کند. در استراحت و در راحت و در این امور، انسان هی کسل می‏شود، هی خمود می‏شود، قوای انسان خمود می‏شود... لکن وقتی ... حماسه‏ای وجود پیدا می‏کند ... انسان را از آن حال خمودی و از آن حال سستی بیرون می‏کند و انسان آن واقع خودش را، که فعال است و متحرک، آن واقع را بروز می‏دهد. صحیفه نور - جلد 13 صفحه 106