ممکن است فیلمسازی بگوید شما تمامی آثار من را نگاه کنید که در آنها یک تار مو پیدا نیست. اما همین فیلمساز بدترین فیلمها را دارد. در هر دوره ای این افراد هستند. سینما باید پاسخ نیاز جامعه را بدهد که متاسفانه نمیدهد بلکه پاسخ جیب بعضیها را میدهد. عدهای با یکسری فیلم موافق و تعدادی دیگر مخالف هستند در صورتی که آن کسی که باید پاسخگو باشد، ساکت است.
سید ناصر هاشم زاده فارغ التحصیل فلسفه از دانشگاه تهران است. وی نویسنده مقالات فلسفی و هنری مختلفی در رسانه های کشور می باشد که از جمله آثار تحقیقی وی می توان به انصارالحسین، عیار دانش، عهدنامه، رویای گمشده، ایمان یک غریب و...اشاره نمود.
وی همچنین به عنوام مشاور و نویسنده در فیلمنامه های آثاری همچون بید مجنون، رنگ خدا، زیر نور ماه، آواز گنجشک ها و...فعالیت داشته و فیلمنامه سیب و سلما نوشته او می باشد.
در گپ و گفتی با ناصر هاشم زاده در باره وضعیت امروز سینمای ایران، وی به نکات قابل تأملی اشاره نموده که به مناسبت برگزاری سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر، مشروح آن بزودی در نشریه شما منتشر خواهد شد.
این فیلمنامه نویس سینمای ایران در پاسخ به این پرسش که تعریف و تحلیل شما از بحران امروز سینمای ایران چیست، چنین پاسخ داد: وقتی از بحران حرف میزنیم باید دلسوز سینما باشیم و اگر فقط دنبال محکوم کردن هستیم این رویکرد به درد سینما نمیخورد. سینمای ایران ضعیف و مریض شده است و به کمک احتیاج دارد. این بحث باید ریشهیابی شود که چه کسی عامل آن بوده است. جالب است اگر از مدیریتها انتقاد کنیم، بیکار می شویم اگر هم از اهل سینما گله کنیم باز شکل دیگری بیکار میشویم. در هر دو صورت ما سیلی می خوریم.
هاشم زاده در خصوص ارتباط بحران های اقتصادی با مشکلات سینمایی می گوید: بحران اقتصادی در کشور ما ریشههایی دارد که بخشی از آن به مفاسد اقتصادی برمیگردد. این اقتصاد به دلیل رانتها در دورههای مختلف دچار بحران شده است. امروز در سینمای ما به این نتیجه رسیدهاند که سود در تولید است. اینکه بودجه دولتی در اختیار بگیریم و فقط فیلم بسازیم و فکر نمایش آن هم نباشیم، این همان رانتخواری و بحران در سینما است.
این بحران رانتخواری باید مدیریت شود. در این کشور البته فیلم های خوب هم ساخته شده است. البته در کنار آن فساد اقتصادی هم صورت گرفته است. این فساد اقتصادی باعث فسادهای دیگر می شود. می گویند ما بحران در فیلمنامه داریم در صورتی که من فکر میکنم همانطور که فیلمنامهنویس خوب کم است، کارگردان و تهیه کننده خوب نیز محدود و انگشتشمار است.
سید ناصر هاشم زاده، بحران فکری را از جمله مشکلات موجود عنوان کرد و اظهار داشت: یک بحران دیگر، بحران فکری و فرهنگی است که باید ببینیم ریشه آن در کجاست.
هاشم زاده افزود: ممکن است فیلمسازی بگوید شما تمامی آثار من را نگاه کنید که در آنها یک تار مو پیدا نیست. اما همین فیلمساز بدترین فیلمها را دارد. در هر دوره ای این افراد هستند. سینما باید پاسخ نیاز جامعه را بدهد که متاسفانه نمیدهد بلکه پاسخ جیب بعضیها را میدهد. عدهای با یکسری فیلم موافق و تعدادی دیگر مخالف هستند در صورتی که آن کسی که باید پاسخگو باشد، ساکت است.
وی همچنین به عنوام مشاور و نویسنده در فیلمنامه های آثاری همچون بید مجنون، رنگ خدا، زیر نور ماه، آواز گنجشک ها و...فعالیت داشته و فیلمنامه سیب و سلما نوشته او می باشد.
در گپ و گفتی با ناصر هاشم زاده در باره وضعیت امروز سینمای ایران، وی به نکات قابل تأملی اشاره نموده که به مناسبت برگزاری سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر، مشروح آن بزودی در نشریه شما منتشر خواهد شد.
این فیلمنامه نویس سینمای ایران در پاسخ به این پرسش که تعریف و تحلیل شما از بحران امروز سینمای ایران چیست، چنین پاسخ داد: وقتی از بحران حرف میزنیم باید دلسوز سینما باشیم و اگر فقط دنبال محکوم کردن هستیم این رویکرد به درد سینما نمیخورد. سینمای ایران ضعیف و مریض شده است و به کمک احتیاج دارد. این بحث باید ریشهیابی شود که چه کسی عامل آن بوده است. جالب است اگر از مدیریتها انتقاد کنیم، بیکار می شویم اگر هم از اهل سینما گله کنیم باز شکل دیگری بیکار میشویم. در هر دو صورت ما سیلی می خوریم.
هاشم زاده در خصوص ارتباط بحران های اقتصادی با مشکلات سینمایی می گوید: بحران اقتصادی در کشور ما ریشههایی دارد که بخشی از آن به مفاسد اقتصادی برمیگردد. این اقتصاد به دلیل رانتها در دورههای مختلف دچار بحران شده است. امروز در سینمای ما به این نتیجه رسیدهاند که سود در تولید است. اینکه بودجه دولتی در اختیار بگیریم و فقط فیلم بسازیم و فکر نمایش آن هم نباشیم، این همان رانتخواری و بحران در سینما است.
این بحران رانتخواری باید مدیریت شود. در این کشور البته فیلم های خوب هم ساخته شده است. البته در کنار آن فساد اقتصادی هم صورت گرفته است. این فساد اقتصادی باعث فسادهای دیگر می شود. می گویند ما بحران در فیلمنامه داریم در صورتی که من فکر میکنم همانطور که فیلمنامهنویس خوب کم است، کارگردان و تهیه کننده خوب نیز محدود و انگشتشمار است.
سید ناصر هاشم زاده، بحران فکری را از جمله مشکلات موجود عنوان کرد و اظهار داشت: یک بحران دیگر، بحران فکری و فرهنگی است که باید ببینیم ریشه آن در کجاست.
هاشم زاده افزود: ممکن است فیلمسازی بگوید شما تمامی آثار من را نگاه کنید که در آنها یک تار مو پیدا نیست. اما همین فیلمساز بدترین فیلمها را دارد. در هر دوره ای این افراد هستند. سینما باید پاسخ نیاز جامعه را بدهد که متاسفانه نمیدهد بلکه پاسخ جیب بعضیها را میدهد. عدهای با یکسری فیلم موافق و تعدادی دیگر مخالف هستند در صورتی که آن کسی که باید پاسخگو باشد، ساکت است.
