محمد کاظم انبارلویی- کسانی که حوادث تلخ سال 88 را پس از انتخابات ریاست جمهوری دیده‌اند باور نمی‌کنند آن فضای قهر، خشونت، قانون‌گریزی و عدم پذیرش رای مردم چگونه در سال 92 تبدیل به فضای آشتی، قانون‌گرایی و پاسداشت حریم رای مردم شد.
یک ضلع رقابت در سال 88 بر طبل قانون‌ستیزی، خشونت و عدم به رسمیت شناختن نهادهای فیصله‌بخش کوبید و قبل از شمارش آراء، خود را پیروز انتخابات نامید. جریان ضد انقلاب و سرویس‌های جاسوسی دشمن زیرپوست این جریان، اهداف، آرمان‌ها و شعارهای انقلاب را در روز قدس، روز 16 آذر، روز 13 آبان و روز عاشورا هدف قرارداد و این جریان را با ده‌ها کشته و زخمی تا مرز افساد فی‌الارض هدایت کرد.
ملاحظات جنگ نرم و تسامح دستگاه قضائی باعث شد بسیاری از آنان از زیر تیغ قانون و مجازات بگریزند. آنهایی هم که دنبال بهانه می‌گشتند تا به غرب بگریزند و کارنامه‌ای از خوش خدمتی به ژنرال‌های جنگ ارائه دهند، در ارتش رسانه‌ای دشمن به سربازی رفتند.
هوشمندی نظام در تفکیک جریان فتنه از جریان اصلاحات باعث شد مرزی برای این دو مفهوم پدید آید و از تلفات جنگ نرم جلوگیری شود.
اینجانب درست یک ماه قبل از برگزاری انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری در مقاله‌ای تحت عنوان "پایان سلیطه‌گری سیاسی" نوشتم تاکید نامزدها روی قانون‌گرایی و پایبندی به قانون و فصل‌الخطاب بودن شورای نگهبان، آرامشی در فضای انتخابات پدید آورده است.
در آن مقاله تاکید کردم مردم از دو جریانی که ادبیات سلیطه‌گری سیاسی را نمایندگی می‌کنند در این انتخابات عبور می‌کنند. قطار انقلاب در این انتخابات روی ریل گفتمان پیشرفت، خدمت و عدالت با شتاب بیشتری حرکت خواهد کرد.
امروز بیش از دو هفته از اعلام نتایج انتخابات گذشته است. جریانی که در انتخابات با عدم توفیق روبه‌رو بوده یکصدا نتایج را پذیرفته و به رئیس‌جمهور منتخب تبریک گفته است. واکنش رئیس‌جمهور منتخب نسبت به نتایج و پایان دوران رقابت، یک فضای وحدت و همگرایی در ملت پدید آورده است و تلخی‌های دوران رقابت رخت بربسته و جشن ملی مردم‌سالاری دینی در همین فضا شکل گرفت.
خلق حماسه سیاسی ملت اکنون به صورت یک فرصت برای مقابله با تهدیدها و تحریم‌ها درآمده به طوری که حتی دشمنان نظام مجبور شدند در برابر عظمت ملت ایران سر تعظیم فرود آورند.
منتخب ملت تاکنون در دو صحنه‌ای که ظاهر شده - اولی در گفتگو با رسانه‌های داخلی و خارجی و دومی در همایش ملی افق رسانه- مطالبی عنوان کرده که به راحتی عبور از وادی سلیطه‌گری سیاسی را در داخل و حتی خارج واتاب می‌دهد.
اعلام صریح این موضع که؛ "دولت آینده وامدار هیچ حزب و جناحی نیست" شادی برخی نامحرمان را بی‌معنا نشان داد و غم برخی دلسوزان را زدود.
اعلام صریح این موضوع که؛ "نتایج انتخابات 92 شبهات و سئوالات و بگومگوها در مورد مشروعیت نظام را پاسخ داد و آب زلالی بود بر آینه جمهوری اسلامی که گرد و غبار فرونشسته به آن را پاک کرد"، مهر ابطال تهمت تقلب به نظام را بر کارنامه سیاسی یک جریان فتنه‌گر زد و نشان داد یک میلیون ایرانی در پای صندوق‌ها که به عنوان ناظر و مجری، انتخابات مردمی را برگزار می‌کنند در پاسداری از امانت رای مردم تردید ندارند و به خاطر دنیای کسی آخرت خود را به خطر نمی‌اندازند. اینها همان کسانی بودند که انتخابات 88 را برگزار کردند.
تاکید منتخب ملت روی واژگان "اعتدال"، "عقلانیت"، "پایبندی به قانون"، "خرد ورزی"، "مشورت"، "راه کارشناسی"، "دوری از خشونت و خودسری"
و .... مسیرهای عبور از سلیطه‌گری سیاسی را نشان می‌دهد و چه خوب بود در سال 88 رفتار سیاسی کسانی که به هر دلیل نتوانستند رای اعتماد ملت را به دست آورند با همین واژگان مورد ارزیابی قرار می‌گرفت و فرصت‌های عظیم به دست آمده از مشارکت 85 درصدی مردم با شورش علیه جمهوریت نظام به صورت تهدید در نمی‌آمد.
آقای روحانی واژه اعتدال را در گفتمان دولت آینده تعریف کردند تا بعدها مورد سوء استفاده بدخواهان قرار نگیرد.
او در خصوص اعتدال در سیاست خارجی گفت: "اعتدال در سیاست خارجی نه تسلیم است نه ستیز، نه انفعال است نه تقابل، بلکه تعامل موثر و سازنده با جهان است" این نگاه، نگاه چشم انداز بیست ساله است. سیاست‌های اعلام شده نظام است. اما دشمن در مقام تعامل سازنده و موثر نیست و سر ستیز دارد. از همین امروز که سیاست‌های جدید تحریمی آمریکا اعمال می‌شود طبیعی است و اعتدال حکم می‌کند به عدم تسلیم پای فشاریم و با سیاست‌های تجاوزکارانه، ستیز حداقل دیپلماتیک داشته باشیم. لذا ایشان تاکید کردند: "در گفتمان اعتدال سیاست خارجی واقع‌بینی یک اصل است." نمی‌شود زیاده‌خواهی، زورگویی و عبور تبهکاران جهانی از حقوق بین‌الملل را نادیده گرفت. آقای روحانی با تاکید بر قانون‌گرایی گفتند: "اعتدال بدون قانون‌گرایی امکان‌پذیر نیست." طبیعی است در حوزه اقتصاد، فرهنگ، سیاست و مسائل اجتماعی، قطار دولت آینده باید بر ریل قانون‌گرایی حرکت کند.
این مواضع روشن است و نیازی به تفسیر ندارد. کسانی که می‌خواهند دولت آینده را نقد کنند باید با همین کلید واژگان یعنی "اعتدال"، "عقلانیت"، "قانون‌گرایی"، "پایبندی به قانون"، "ارتباط دو سویه با مردم"، "صلح"، "آشتی"، "وحدت و انسجام ملی" و "بالاخره دوری از افراط و خودسری" آن را مورد نقد قرار دهند.
رفتن به چنین مسیر شفافی یعنی رفتن به سمت گفتمان پیشرفت، عدالت و خدمت به مردم. این مسیر همان مسیر عملیاتی کردن چشم‌انداز 20 ساله است و راه درست هم همین است. و این جایگاه درستی است که در آن ایستاده‌ایم. در آستانه برگزاری مراسم تنفیذ و تحلیف و رای اعتماد دولت هستیم. ایستادن در چنین جایگاهی نشان می‌دهد ملت ما مسیر را درست آمده و تقدیر الهی چنین بوده است.