هر گاه مردم امر به معروف و نهى از منکر را به عهده همدیگر بگذارند (یعنى هر کس سکوت کند به انتظار اینکه دیگرى امر به معروف و نهى از منکر کند و در نتیجه هیچ کس قیام نکند) پس براى عذاب الهى منتظر و آماده باشند.
محمد علی امانی- آنچنان که برای ما نقل شده است؛ امام خمینی در جلسات اولیه برای مقدمه سازی تشکیل موتلفه اسلامی که برادران را جمع می کردند، به ترسیم خط مشی اعلام شده در آیه 71 سوره مبارکه توبه یا آیه آخر سوره مبارکه عمران می پرداخته و نتیجه می گرفتند که اهل ایمان باید متشکل باشند.
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُ‌ونَ بِالْمَعْرُ‌وفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَیُطِیعُونَ اللَّـهَ وَرَ‌سُولَهُ أُولَـا ئِکَ سَیَرْ‌حَمُهُمُ اللَّـهُ إِنَّ اللَّـهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ
بر اساس این آیات تشکیلات اهل ایمان باید از مردان و زنان مومن سامان بگیرد ، مردان باایمان و زنان باایمان در یک انسجامی قرار می‌گیرند که بعضی از آنها ولی و سرپرست بعضی دیگرشان هستند و قدرتی که از این تشکیلات به دست می‌آید، باید در مسیر امر به معروف و نهی از منکر باشد.
این قدرت باید قدرت آمره و ناهیه باشد تا بتواند به معروف، امر و از منکر نهی کند، اما به همین اکتفا نکنند. در ارتباط این تشکیلات با خدا اقامه صلوه داشته باشند. در ارتباط با مردم و نیازهای عمومی، ایتاء زکات داشته باشند و همه اینها را در اطاعت خدا و رسول به کار بگیرند.
این چارچوب همان منهاجی است که بر آن طریق بنیانگذار کبیر انقلاب حزب موتلفه اسلامی را سامان داد و مسیر پیش رویش را چنین راهی قرار داد.
اما این منکر و معروف کدام است؟ چهار دسته را می توان برشمرد. نخست که اساس معروف و منکر است آنکه در قرآن کریم بیان شده است، دسته دوم بر اساس سنت رسول الله(ص) در تبیین آیات و دسته سوم هم سیره ائمه است. چهارمین دسته اما معروف‌ها و منکرهایی است که بعد از قطع وحی و عدم حضور ولی معصوم آشکار، به عهده ولی فقیه موکول شده است. بر این اساس انتظار این است که یک تشکل الهی که خود را ذیل حزب الله تعریف می نماید، در گام اول در شناخت این مصادیق وارد عمل شود. در طول دوره طولانی غیبت کبری علما و مجاهدین بسیار سه دسته نخست را برشمرده اند، اما دسته چهارم که عموما بر اساس نیازهای روز نیز تعریف می گردد؛ نیازمند موشکافی و بازخوانی مجدانه است. کافی است برخی رهنمودهای مقام معظم رهبری در سالهای گذشته را بار دیگر بخوانیم تا دریابیم که چه بسیار نکات ژرف و عمیق در بیان ایشان در تبیین مصادیق معروف و منکر موجود بوده است که همچنان غبار غفلت مسئولان بر آن نشسته و جامه عمل نپوشیده است.
یکی از تازه ترین معروفهایی که ایشان بدان امر کرده اند؛ تبیین سبک زندگی اسلامی است. تغییر سبک زندگی امری است که در بستر زمان و به تدریج رخ می دهد و اصلاح آن مستلزم جد و جهدی دراز مدت است. آنچنان که از آن زمان که هشدار شبیخون رهبر انقلاب تلاش بر ربودن خواب غفلت مسئولان داشت تا امروز همچنان دشمن در تلاش برای تغییر سبک زندگی سنتی ما بوده است و آسیب های ما در این بخش به مرور زمان رخ داده است
و به مرور سبک زندگی غربی جایگزین سبک زندگی کهنی شده است که بخشی از آن متکی بر خمیر مایه های اصیل اسلامی بوده و برخی نیز آمیخته با فرهنگ و رسوم غلط بوده است و از این رو خود نیاز به بازنگری و اصلاح داشت، اما اینک جایگزینی برخاسته از فرهنگ غیر اسلامی در حال رسوب به جای آن است.
کافی است نگاهی دقیقتر به تبلیغات رسانه های جمعی از باجه های مطبوعات تا تبلیغات شهری و بمباران تبلیغات رسانه ملی داشته باشیم تا رویکرد سبک زندگی غربی را در زیر پوست بسیاری از آنها شاهد باشیم.
اینک که رهبر انقلاب در سفر پر برکت خویش به خراسان شمالی و طرح سوالهایی دقیق نقاط ضعف ما در این موضوع حساس را به نمایش گذاشته اند؛ زیبنده است که یکی از دستور کارهای هر حزب الهی امر به معروف و نهی از منکر در حوزه سبک زندگی باشد.
در تعریف مقام معظم رهبری حزب یک کانال کشی فکری در میان اعضاء است که آگاهی بخش باشد. همچنین یک حزب اسلامی باید به تدوین برنامه برای اداره کشور بپردازد. با این وصف باید گفت از این دو منظر باید امر به معروف و نهی از منکر در حوزه سبک زندگی به عنوان یک کار ویژه احزاب اسلامی در مقطع فعلی تعریف گردد. امری که ما نیز باید در حزب موتلفه اسلامی به عنوان یک وظیفه مهم در دوره جدید در دستور کار خویش قرار دهیم.
از سوی دیگر رهبر معظم انقلاب در ذیل فریضه امر به معروف و نهی از منکر تقسیم وظایفی را ترسیم کرده و وظیفه همگانی را تذکر لسانی دانسته اند. از این رو از جامعه متدین انتظار می رود این مهم را در دستور کار روزانه خویش قرار دهند و با تذکرهای زبانی گام های هرچند کوتاه اما پیوسته برای اصلاح مستمر به سوی جامعه نمونه اسلامی را برداریم که از امام رضا (علیه السلام) نقل است که هر گاه مردم امر به معروف و نهى از منکر را به عهده همدیگر بگذارند (یعنى هر کس سکوت کند به انتظار اینکه دیگرى امر به معروف و نهى از منکر کند و در نتیجه هیچ کس قیام نکند) پس براى عذاب الهى منتظر و آماده باشند.
وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُ‌ونَ بِالْمَعْرُ‌وفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاهَ وَیُؤْتُونَ الزَّکَاهَ وَیُطِیعُونَ اللَّـهَ وَرَ‌سُولَهُ أُولَـا ئِکَ سَیَرْ‌حَمُهُمُ اللَّـهُ إِنَّ اللَّـهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ
بر اساس این آیات تشکیلات اهل ایمان باید از مردان و زنان مومن سامان بگیرد ، مردان باایمان و زنان باایمان در یک انسجامی قرار می‌گیرند که بعضی از آنها ولی و سرپرست بعضی دیگرشان هستند و قدرتی که از این تشکیلات به دست می‌آید، باید در مسیر امر به معروف و نهی از منکر باشد.
این قدرت باید قدرت آمره و ناهیه باشد تا بتواند به معروف، امر و از منکر نهی کند، اما به همین اکتفا نکنند. در ارتباط این تشکیلات با خدا اقامه صلوه داشته باشند. در ارتباط با مردم و نیازهای عمومی، ایتاء زکات داشته باشند و همه اینها را در اطاعت خدا و رسول به کار بگیرند.
این چارچوب همان منهاجی است که بر آن طریق بنیانگذار کبیر انقلاب حزب موتلفه اسلامی را سامان داد و مسیر پیش رویش را چنین راهی قرار داد.
اما این منکر و معروف کدام است؟ چهار دسته را می توان برشمرد. نخست که اساس معروف و منکر است آنکه در قرآن کریم بیان شده است، دسته دوم بر اساس سنت رسول الله(ص) در تبیین آیات و دسته سوم هم سیره ائمه است. چهارمین دسته اما معروف‌ها و منکرهایی است که بعد از قطع وحی و عدم حضور ولی معصوم آشکار، به عهده ولی فقیه موکول شده است. بر این اساس انتظار این است که یک تشکل الهی که خود را ذیل حزب الله تعریف می نماید، در گام اول در شناخت این مصادیق وارد عمل شود. در طول دوره طولانی غیبت کبری علما و مجاهدین بسیار سه دسته نخست را برشمرده اند، اما دسته چهارم که عموما بر اساس نیازهای روز نیز تعریف می گردد؛ نیازمند موشکافی و بازخوانی مجدانه است. کافی است برخی رهنمودهای مقام معظم رهبری در سالهای گذشته را بار دیگر بخوانیم تا دریابیم که چه بسیار نکات ژرف و عمیق در بیان ایشان در تبیین مصادیق معروف و منکر موجود بوده است که همچنان غبار غفلت مسئولان بر آن نشسته و جامه عمل نپوشیده است.
یکی از تازه ترین معروفهایی که ایشان بدان امر کرده اند؛ تبیین سبک زندگی اسلامی است. تغییر سبک زندگی امری است که در بستر زمان و به تدریج رخ می دهد و اصلاح آن مستلزم جد و جهدی دراز مدت است. آنچنان که از آن زمان که هشدار شبیخون رهبر انقلاب تلاش بر ربودن خواب غفلت مسئولان داشت تا امروز همچنان دشمن در تلاش برای تغییر سبک زندگی سنتی ما بوده است و آسیب های ما در این بخش به مرور زمان رخ داده است
و به مرور سبک زندگی غربی جایگزین سبک زندگی کهنی شده است که بخشی از آن متکی بر خمیر مایه های اصیل اسلامی بوده و برخی نیز آمیخته با فرهنگ و رسوم غلط بوده است و از این رو خود نیاز به بازنگری و اصلاح داشت، اما اینک جایگزینی برخاسته از فرهنگ غیر اسلامی در حال رسوب به جای آن است.
کافی است نگاهی دقیقتر به تبلیغات رسانه های جمعی از باجه های مطبوعات تا تبلیغات شهری و بمباران تبلیغات رسانه ملی داشته باشیم تا رویکرد سبک زندگی غربی را در زیر پوست بسیاری از آنها شاهد باشیم.
اینک که رهبر انقلاب در سفر پر برکت خویش به خراسان شمالی و طرح سوالهایی دقیق نقاط ضعف ما در این موضوع حساس را به نمایش گذاشته اند؛ زیبنده است که یکی از دستور کارهای هر حزب الهی امر به معروف و نهی از منکر در حوزه سبک زندگی باشد.
در تعریف مقام معظم رهبری حزب یک کانال کشی فکری در میان اعضاء است که آگاهی بخش باشد. همچنین یک حزب اسلامی باید به تدوین برنامه برای اداره کشور بپردازد. با این وصف باید گفت از این دو منظر باید امر به معروف و نهی از منکر در حوزه سبک زندگی به عنوان یک کار ویژه احزاب اسلامی در مقطع فعلی تعریف گردد. امری که ما نیز باید در حزب موتلفه اسلامی به عنوان یک وظیفه مهم در دوره جدید در دستور کار خویش قرار دهیم.
از سوی دیگر رهبر معظم انقلاب در ذیل فریضه امر به معروف و نهی از منکر تقسیم وظایفی را ترسیم کرده و وظیفه همگانی را تذکر لسانی دانسته اند. از این رو از جامعه متدین انتظار می رود این مهم را در دستور کار روزانه خویش قرار دهند و با تذکرهای زبانی گام های هرچند کوتاه اما پیوسته برای اصلاح مستمر به سوی جامعه نمونه اسلامی را برداریم که از امام رضا (علیه السلام) نقل است که هر گاه مردم امر به معروف و نهى از منکر را به عهده همدیگر بگذارند (یعنى هر کس سکوت کند به انتظار اینکه دیگرى امر به معروف و نهى از منکر کند و در نتیجه هیچ کس قیام نکند) پس براى عذاب الهى منتظر و آماده باشند.