کشورهایی که توانسته اند به رشد قابل توجهی در توسعه برسند، برای گردش نخبگان برنامه‌ریزی دارند و روی تربیت نسل مدیر برای آینده کار ویژه انجام داده و می‌دهند. این کشورها بر روی احزاب سرمایه‌گذاری می‌کنند. برخی از کشورها که اصولاً حزب در آنها حاکم است و حاکمیت آنها دولت حزبی است برای حزب حاکم، امکانات فراهم است که نیرو بسازد. در چین به هیچ وجه امکان اینکه مدیری بدون طی کردن مراحل پائین به مدارج بالا برسد، وجود ندارد. به هیچ وجه از پشت میز دانشگاه کسی را مسئول نمی‌کنند. فرماندار وقتی فرماندار می‌شود که قبلاً بخشدار و قبل از آن دهدار بوده باشد. یعنی در روستا بیل زده باشد، با کشاورز کار کرده باشد تا بفهمد که او چه می‌خواهد و وقتی فرماندار می شود که فاصله بین بخشداری و فرمانداری را در دوره آموزشی حزب طی کرده باشد و بدون آموزش‌های ضمن خدمت به هیچ عنوان امکان رشد وی فراهم نیست. در احزاب هم همین گونه است.

در احزاب فردی که می خواهد به ریاست جمهوری برسد باید عضو عادی باشد و برجسته باشد و بعد عضو شورای مرکزی شود و بعد برنامه داشته باشد و توانمندی های خود را نشان دهد تا بعد برای این مناصب پیشنهاد داده شود. بنابراین چنین روندی را در کشورمان نداریم.

باید فکری برای تأمین نیروی انسانی مورد نیاز کشور بکنیم که فراتر از دانشگاه و ... است و باید روی آن برنامه ریزی شود. الان که در بیانیه گام دوم انقلاب یک تغییر نسلی قرار است صورت بگیرد و مدیریت از نسل قبل به نسل جوان منتقل شود، اگر جوان آماده نباشد، امکان اینکه شانه‌اش را زیر بار سنگین مدیریت بدهد، نیست و وقتی می تواند بار را تحمل کند که قبل از پذیرش مسئولیت، تجربه گذشتگان را آموخته باشد. خودش را به لحاظ تخصصی، توانمندی و کارایی به حد نیروهای گام اول رسانده و کارآمدی را داشته باشد. کسی که تمرین نکرده یک کیسه 100 کیلویی را روی دوش خود بگذارد، طبیعتا به محض اینکه این کیسه روی دوشش افتاد، روی زمین افتاده و نمی تواند راه برود و ادامه دهد.

باید خودش را از لحاظ جسمی، فکری و مدیریتی و در همه ابعاد آماده کرده باشد. اما به هر حال باید کمک کرد تا آقای رئیسی بتواند این مشکلات را هرچه سریعتر برطرف کند و کادر مومن به اهداف و برنامه های دولت در بدنه ایجاد شود تا این کادر بتواند سیاست‌های دولت را به نحو مطلوب به سمت اجرایی شدن و تحقق ببرد و تعارضی بین سیاست ها و برنامه های بدنه و هرم بالای دولت وجود نداشته باشد. امروزه یکپارچگی در بین قوای سه گانه و همراهی نهادهای عمومی و غیر دولتی با دولت، مهمترین و استثنایی ترین فرصت برای نیروهای انقلاب و پایبند به اصول انقلاب است. ما در شرایط کنونی محکوم به موفقیت هستیم و باید تمام تلاش خود را به کار بگیریم تا در حل مشکلات مردم و چالش های پیش روی نظام موفق شویم.