در مراسم رونمایی از کتاب «پیاده آمده ام»(عکس هایی از پیاده روی اربعین حسینی) حجج اسلام علیرضا پناهیان، سید مهدی خاموشی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی و محمد رضا زائری پشت تریبون رفتند و درباره حرکت عظیم پیاده روی اربعین زائران حسینی و ارزش این کتاب به ایراد سخنانی پرداختند.

پناهیان در بخشی از صحبتهای خود گفت:کار خوب کاری است که بتواند شما را به اقیانوسی مانند امام حسین(ع) وصل کند. همچنین کار خوب کاری است که آدم بتواند با تمام وجود خودش را هزینه کند و هرچه هم در آن کار ضرر کند، قلبا راضی باشد و بگوید می ارزد و هرچه هم کارش زیبا از آب دربیاید، باز هم شرمنده باشد، شرمنده صاحب کارش.

محمدرضا زائری نیز در این مراسم با بیان این که فضای اربعین حسینی در کربلا جز برای کسی که به این سفر رفته باشد، برای کسی قابل درک نیست، اظهار کرد: حتی کسانی که عکس ها و فیلم های تهیه شده از پیاده روی اربعین حسینی در راه کربلا را می بینند تا در این سفر حضور نداشته باشند متوجه عظمت این سفر نمی شوند.
مهم‌ترین ویژگی پیاده روی اربعین حسینی این است که تمام اتفاقات در سفر رخ می دهد و وقتی زائران به کربلا و حرم امام حسین (ع) می رسند در واقع سفر به پایان رسیده است.

سید مهدی خاموشی نیز با بیان بخشی از خاطرات خود از پیاده روی اربعین گفت: همه کارهای خادمان مسیر اربعین حسینی با خلوص نیت انجام می‌ شود که فرهنگ عمیق شیعه را نشان می‌ دهد، حرکت اربعین حسینی حماسه تقریب، معنویت، شور و دعوت به امام حسین(ع) است.

وقتی نوبت به باقری رسید او شعری خواند و به جای هر صحبتی مقدمه ای که بر کتاب نوشته را خواند. شعرخوانی فاضل نظری بخش دیگری از این برنامه بود که سعید بیابانکی در نقش مجری آن را اداره می کرد. محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری، محمد حمزه زاده معاون هنری حوزه هنری و مدیر انتشارات سوره مهر از دیگر حاضران در این مراسم بودند که شبکه های تلویزیونی هم گزارشهایی از آن پخش کردند.

این کتاب نتیجه چند سال تلاش سید احسان باقری عکاس جوان و برجسته کشور است که چند صباحی هم هست، مدیر خانه عکاسان ایران شده است. کتاب «پیاده آمده ام» را انتشارات سوره مهر با کاغذ گلاسه رنگی و در قطع خشتی و حجم 180 صفحه منتشر کرده است. در پشت جلد کتاب تک بیت جالبی از حامد حجتی به چشم می‌خورد: «پیاده آمده ام چله در کمان بکشم / غم غریبی ات ای دوست را به جان بکشم»

او در این کتاب فضاهای مختلفی از پیاده روی اربعین را ثبت کرده است. تصاویری که در فاصله زمانی 6 سال و از اربعین 87 تا 93 گرفته شده است. در دیباچه کوتاه آغازین این کتاب نوشته شده که کلیه گردآورندگان و تولید کنندگان این اثر به تمنای ثبت شدن در فهرست خادمان آستان اباعبدالله الحسین (ع) به صورت افتخاری آن را به سرانجام رسانده اند. با نگاهی به شناسنامه نامهایی چون: مسعود نجابتی، علی حیاتی، عبدالله کرم‌زاده به چشم می خورد.

کتاب با شرح مختصری از تاریخچه پیاده روی و زیارت اربعین با چند تصویر قدیمی آغاز می شود. منبع این گزارش سایت شیعه آنلاین است. در صفحه بعد یک قاب خالی سفید و نوشته ای کوتاه به چشم می خورد: «فیلم ها، عکس ها و کتابها، همگی از توصیف عظمت مسیر پیاده روی اربعین حسین(ع) و شور اربعین عاجزند. درست است، این عکس ها هم عاجزند؛ همانطور که من؛ پیاده روی اربعین را باید دید، باید قدم زد، باید زندگی کرد...»

در هر صفحه کتاب و کنار هر چند فریم عکس شرح عکسی وجود دارد. این شرح توضیح، توصیف یا نوشته ای مرتبط با تصاویر است. در میان این نوشته ها احادیث و ابیات شعر نیز به چشم می خورد. در مورد کتاب بیش از هرچیز می توان به تنوع تصاویر از جزئیات پیاده روی زائران و موکب های پذیرایی مسیر پیاده روی اشاره کرد. سیر تصاویر از مرز ایران و عراق آغاز می شود، به نجف اشرف می رسد و پس از تصاویر مسیر حدودا 90کیلومتری پیاده روی به کربلا و بین الحرمین می رسیم. به کارگیری تکنیک های مختلف و محدود نشدن در یک قاب و زاویه خاص خلاقیت عکاس را بیشتر به کار گرفته. دامنه این تصاویر از خوردنی های مسیر تا پرتره هایی از زائران و خادمین آنها و از لانگ شات های عریض تا قاب های بسته با لنز تله گسترده است. با وجود همه اینها باید دیدن این کتاب را به همه توصیه کرد، چه آنهایی که به این سفر رفته اند و چه آنهایی که هنوز توفیق حضور در دریای بیکران زائران پیاده را پیدا نکرده اند. با این وجود اما به نظر می‌رسد حرف اصلی را سید احسان باقری در همان مقدمه کتاب زده است که در بخش پایانی آن چنین نوشته:

«دوربین در این سفر مبهوت است و به درستی وظیفه اش را انجام نمی دهد. با علم به این حقیقت، حداقل زکات توفیق این سفر را برای خود آوردن سوغات چند قطعه عکس و روایتگری سفر نورانی زیارت اربعین می دانستم. اما توصیه می کنم همین جا کتاب را ببندید و مصمم به حضور در زیارت اربعین از همین الان اقدام کنید. این عکسها چند قطعه صدف است که از کنار دریایی پر از رمز و راز و اعجاب و شگفتی، سوغات آورده شده است. دیدن ان دریا را توصیه می کنم.»