گروه گرایی غیر رسمی

آفاتی چند کارآمدی مجلس را تهدید می کند: یکی گروه گرایی غیر رسمی است در مقابل گروه های سیاسی رسمی که در مجلس تشکیل می شود و دارای اساسنامه و اهداف و برنامه‌های مشخص و علنی اند و به فراکسیون مشهورند. اما گروههای غیر رسمی متشکل از جمع تعدادی افراد است با نیت خاص و برای غلبه بر فرآیندهای تصمیم گیری منطقی در مجلس، با تضعیف و حذف تدریجی فرآیند مقدس مشورت عمومی. این گروههای غیر رسمی به خود حق می دهند برای مجلس تصمیم گیری کنند و تصمیمهای خود را با جوّسازی و تفتین در کمیسیونها و نیز در صحن مجلس، به نفع گروه خود و با انگ زدن به دیگران، به تصویب برسانند.

تمامیت خواهی

اقدام دیگر تمامیت خواهی است به گونه ای که اعضای این گروهها سعی می کنند تا آنجا که می توانند سمتهای رسمی را با حرص و ولع به خود اختصاص دهند؛ آنها خود را برتر از دیگر نمایندگان می دانند و به خود حق می دهند بر دیگران تحکم کنند و ریاستها و سمتها را در کمیسیونها و شوراها وسیله ای می دانند برای اعمال تفوق خود بر دیگران. به این ترتیب شما می بینید که نمایندگانی در هیئت رئیسه اند یا رئیس کمیسیون اند و سعی می کنند با طمع ورزی و در حقیقت برای رسیدن به مقاصد گروهکی خود ، دیگر سمتها نظیر ریاست هیئت نظارت بر انتخابات شوراها را هم تصاحب کنند. این خصلت با ارزشهای انقلاب سازگار نیست زیرا در هنگام پیروزی انقلاب ، انقلابیهای اصیل سعی می کردند با بلند نظری و برای جذب عامۀ مردم به انقلاب، آنها را در سرنوشت انقلاب مشارکت دهند و به آنها مسئولیت واگذار کنند و عملا با ازخودگذشتگی آنها را سهیم کنند و سمتها را به آنها بسپارند تا آنها هم مانند بقیه احساس کنند عضوی از اعضای خانوادۀ انقلابند؛ این گونه بود که انقلاب سراسری شد.

استفادۀ ابزاری از قوانین و مقررات

انحراف سوم در نوع استفادۀ ابزاری از قوانین و مقررات است: این قبیل گروههای غیر رسمی اگر در دستیابی به اهداف مورد نظر خود موفق نشوند، ابا نمی کنند از این که طرحی ظاهر فریب برای تغییر در قانون یا آیین نامه پیشنهاد دهند تا پس از تصویب آن تغییر یا تغییرات بتوانند شکست خود را جبران کنند و به منویات گروهکی خود برسند. این اقدامی بود که در مورد جدول پیوست ماده 38 قانون آیین نامه اعمال شد و اخیرا نیز درمورد ترکیب هیئت نظارت بر انتخابات شوراها در دو نوبت طرح تغییر ترکیب هیئت را آماده کرده و خارج از نوبت وارد دستور صحن مجلس نموده اند. البته همواره می توان برای اصلاح قوانین و با نیت خیر رساندن به جامعه و دفاع از حقوق عمومی، پیشنهادی برای بهبود قانون ارائه داد ولی این که عده ای به خود جرأت می دهند قانون و آیین نامه را برای نیل به مقاصد گروهی خود آلت دست قراردهند، بسیار قبیح است.

ان شاءالله این انحرافها را باید در مجلس انقلابی اصلاح کنیم تا مجلس به مقام در رأس امور بودن خود بازگردد.