
این جملات حاوی تذکراتی آشکار به دولت بود. از ابتدای سال جاری تا کنون علائم دیگری نیز مبنی بر عدم رضایت ایشان از روند عملکرد دستگاههای فرهنگی مشاهده شده است که از جمله آنها عدم حضور در نمایشگاه کتاب بود. عدم حضوری که با توجه به اهتمام همه ساله ایشان، از سوی رسانهها حاوی پیام دانسته شد.
دغدغههای فرهنگی رهبری در طول ۵ ماه گذشته همواره در دیدارهای متعدد با معلمان، قاریان، مسئولان اعتکاف، مداحان، بانوان، دانشجویان، شاعران، اساتید دانشگاه، خانواده شهدا و حتی در دیدار کارگران در محیط صنعتی مپنا مورد تاکید و توجه ایشان قرار گرفته است اما در میان ۱۵ نکته منتشر شده از دیدار اخیر رهبری با دولت در ارزیابی کارنامه یک ساله آن هیچ بحث فرهنگی قرار نداشت.
شاید رمز این سکوت را باید در میان سخنرانی ابتدای سال ایشان جستجو کرد؛ آنجا که خطاب خود به «جوانهای فعال فرهنگی» که خودجوش و وسیع کار فرهنگی میکنند را مهمتر از دستگاههای رسمی فرهنگی دانستند و از آنها خواستند که کار را هرچه میتوانند بهطور جدّی دنبال کنند و ادامه بدهند و تاکید کردند: «گسترش کار فرهنگی در بین جوانهای مؤمن و انقلابی، نقش بسیار زیادی در پیشرفت این کشور و در ایستادگی ما در مقابل دشمنان این ملّت، ایفا کرده است.» در پایان هم از علما، اساتید، روشنفکران انقلابی، هنرمندان متعهّد و... خواستند که «نگاه نقّادانه خودشان را نسبت به اوضاع فرهنگی کشور همچنان داشته باشند و تذکّر بدهند... با منطق محکم و با بیان روشن، نقطه نظرات صحیح را ارائه بدهند... نقاط ضعف را و نقاط منفی را به رخ ما مسئولین بکشانند.»
چند روز پس از سکوت معنادار رهبری در برابر عملکرد فرهنگی یکساله دولت، رئیس جمهور محترم در مصاحبه مطبوعاتی خود فرمودهاند: «معیار ما قانون است، هیچ گروهی و جمعیتی حق ندارد کار خودسر در زمینه فرهنگ انجام دهد. هر چه قانون است ما باید آن را عمل کنیم.»
بیشک مقصود رئیس جمهور ناهیان از منکر در حوزه فرهنگ نبودهاند که اقدام آنها مستند به اصل هشتم قانون اساسی است. شاید رئیس جمهور نیز از عملکرد دستگاههای فرهنگی مکدر بوده اند و در این صورت شایسته است آنها این سخنان دکتر روحانی را پیش روی خویش قرار دهند تا شاهد اقدامات خلاف قانونی همچون نادیده انگاشته شدن مصوبه شورای عالی امنیت ملی درباره اصحاب فتنه در مطبوعات، رقص زنان در تئاتر، بزرگداشت خواننده رسمی منافقین در موسیقی و ... در حوزه فرهنگ نباشیم.