برای اینکه صفات رذیله و خصایص ناپسند اخلاقی در خواص جامعه طوفانی شد و ریاست طلبی، پول پرستی، عداوت و حسادت موجب شد چشم خود را بر حق و حقیقت ببندند و حقّ اهل بیت«علیهمالسّلام» را غصب کنند.
آیت الله العظمی مظاهری- هفتۀ ولایت -هجدهم تا بیست و چهارم ذی الحجه- هنوز به طور شایسته جا نیفتاده است. در حالی که روزهای هفتۀ ولایت نظیر روز عید غدیر، روزهای با عظمتی هستند و آیات مهمّی در آن روزها نازل شده است که افتخار تشیّع محسوب میشود. دولت، مجلس شورای اسلامی و مردم وظیفه دارند هفتۀ ولایت را باشکوه و با عظمت برگزار کنند و دست کم به اندازهای که مسیحیان به سالروز میلاد حضرت عیسی«علیهالسّلام» اهمیّت میدهند، ایام هفتۀ ولایت را گرامی بدارند. در هفتۀ ولایت باید هم کار فرهنگی صورت پذیرد و هم به امور شعاری پرداخته شود. و بالاخره همه وظیفه دارند به اندازۀ وسع و توانایی خود، به ترویج امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» که شجرۀ طیبۀ قرآن کریم است بپردازند و فرهنگ غدیر را احیا کنند. ولی متأسفانه امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» که همیشه مظلوم بوده است، امروزه نیز حتی در بین شیعیان مظلوم است.
در خصوص غدیر خم و اتفاق مبارکی که در آن عید بزرگ رخ داده است، چندین آیه در قرآن کریم و روایات متعدّدی از اهلبیت«علیهمالسّلام» وجود دارد. شأن نزول آیات غدیر و نیز منبع روایات غدیر، افزون بر کتب معتبر روایی شیعه، در کتب اهل سنّت نیز به وضوح آمده است. نکتهای که باید به آن توجه شود این است که نصب امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» به ولایت مسلمین و خلافت، صرفاً منحصر به روز عید غدیر نیست؛ بلکه پیامبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» از نخستین روزهای رسالت خویش تا آخرین روز حیات، همواره بر ضرورت تمسّک مسلمین به ولایت آن امام بزرگوار تأکید میکردند و افرادی نیز از ابتدا با این امر مخالفت کرده و در این راستا توطئه میکردند. جملۀ «وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ» در آیۀ شریفۀ غدیر، گواه همین مطلب است. پیامبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» در آخرین ساعات و لحظات حیات نیز با تکرار روایت ثقلین، بر خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» تأکید کردند. از جمله روایاتی که شاید پیامبراکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» در بیست و سه سال دوران نبوت، بیش از هزار مرتبه نسبت به آن تذکر دادهاند، روایت «ثقلین» است. مرحوم علامۀ امینی در «الغدیر» پانصد و چهار طریق برای این حدیث نقل میکند که بسیاری از رجال آن از اهل سنّتاند.
حال این سؤال مطرح میشود که چرا پس از این همه تأکید پیامبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» بر ضرورت تمسّک به ولایت امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» و امامان دوازدهگانه«علیهمالسّلام» و چرا بعد از آن همه پافشاری آن حضرت بر اینکه سعادت و نیکبختی مسلمین در سایۀ ولایت معصومین میسّر میشود و فاصله از ایشان ضلالت و گمراهی است، باز هم جامعه امیرالمؤمنین «سلاماللهعلیه» را رها کرد و به راه دیگری رفت؟ چرا پس از گذشت حدود دو ماه از واقعه غدیر، سفارش و تأکید پیامبر به کناری نهاده شد و اکثریّت مردم صددرصد عوض شدند و ناگهان به سمت دیگری چرخیدند؟
در پاسخ باید گفت: برای اینکه صفات رذیله و خصایص ناپسند اخلاقی در خواص جامعه طوفانی شد و ریاست طلبی، پول پرستی، عداوت و حسادت موجب شد چشم خود را بر حق و حقیقت ببندند و حقّ اهل بیت«علیهمالسّلام» را غصب کنند.
* متن تلخیص شده سخنرانی معظم له با عنوان نگرشی اخلاقی به واقعۀ عظیم غدیر
در خصوص غدیر خم و اتفاق مبارکی که در آن عید بزرگ رخ داده است، چندین آیه در قرآن کریم و روایات متعدّدی از اهلبیت«علیهمالسّلام» وجود دارد. شأن نزول آیات غدیر و نیز منبع روایات غدیر، افزون بر کتب معتبر روایی شیعه، در کتب اهل سنّت نیز به وضوح آمده است. نکتهای که باید به آن توجه شود این است که نصب امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» به ولایت مسلمین و خلافت، صرفاً منحصر به روز عید غدیر نیست؛ بلکه پیامبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» از نخستین روزهای رسالت خویش تا آخرین روز حیات، همواره بر ضرورت تمسّک مسلمین به ولایت آن امام بزرگوار تأکید میکردند و افرادی نیز از ابتدا با این امر مخالفت کرده و در این راستا توطئه میکردند. جملۀ «وَاللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ» در آیۀ شریفۀ غدیر، گواه همین مطلب است. پیامبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» در آخرین ساعات و لحظات حیات نیز با تکرار روایت ثقلین، بر خلافت و جانشینی امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» تأکید کردند. از جمله روایاتی که شاید پیامبراکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» در بیست و سه سال دوران نبوت، بیش از هزار مرتبه نسبت به آن تذکر دادهاند، روایت «ثقلین» است. مرحوم علامۀ امینی در «الغدیر» پانصد و چهار طریق برای این حدیث نقل میکند که بسیاری از رجال آن از اهل سنّتاند.
حال این سؤال مطرح میشود که چرا پس از این همه تأکید پیامبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلم» بر ضرورت تمسّک به ولایت امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» و امامان دوازدهگانه«علیهمالسّلام» و چرا بعد از آن همه پافشاری آن حضرت بر اینکه سعادت و نیکبختی مسلمین در سایۀ ولایت معصومین میسّر میشود و فاصله از ایشان ضلالت و گمراهی است، باز هم جامعه امیرالمؤمنین «سلاماللهعلیه» را رها کرد و به راه دیگری رفت؟ چرا پس از گذشت حدود دو ماه از واقعه غدیر، سفارش و تأکید پیامبر به کناری نهاده شد و اکثریّت مردم صددرصد عوض شدند و ناگهان به سمت دیگری چرخیدند؟
در پاسخ باید گفت: برای اینکه صفات رذیله و خصایص ناپسند اخلاقی در خواص جامعه طوفانی شد و ریاست طلبی، پول پرستی، عداوت و حسادت موجب شد چشم خود را بر حق و حقیقت ببندند و حقّ اهل بیت«علیهمالسّلام» را غصب کنند.
* متن تلخیص شده سخنرانی معظم له با عنوان نگرشی اخلاقی به واقعۀ عظیم غدیر