خلف صالح امام، مقام معظم رهبری نیز همواره بر رعایت اخلاق در اوج درگیری‌های جریانی و جناحی تأکید و اصرار فرموده‌اند.
***
متأسفانه در سه دهه اخیر، عناصری بنام اصولگرایی و انقلابی‌گری و عناصری به عنوان اصلاح‌طلبی و حتی با شعار اعتدال، نوعی بداخلاقی که گاه به «زشت اخلاقی» می‌رسد را در صحنه سیاست ایران مطرح کرده و آن را ادامه داده‌اند و اکنون با نزدیک شدن انتخابات، آن را شدت داده یا خواهند داد.
بطور مثال نمایندگان مجلس دهم مصوبه‌ای داشتند که زمینه را برای حقوق بالای مدیران دولتی مساعد می‌کرد. این اشتباه بزرگی بود. تذکر از طرف دلسوزان و اهل خرد و تدبیر به طور آرام داده شد و نمایندگان آن را اصلاح کردند اما در این میان برخی گروهها با ادبیاتی تند، به حمله‌ای گسترده اقدام نمودند و برخی با ادبیات تندتری به این گروهها حمله نمودند. این گفت چرا دروغ می‌گویید؟ آن گفت شما چرا دروغ گفتید؟ آن دیگری گفت دروغ نگویید.
بعد در این میانه، تصفیه حساب‌های سیاسی و بهره‌برداری‌های خاص انتخاباتی هم شروع شد. آن یاد بگم بگم کرد! این بودجه‌ها و درآمدهای موجود و تحویلی به دولت را یاد نمود در حالی که همه اینها را می‌شد با تذکر محبت‌آمیز و بیان قاطع مستدل و مستند و رعایت ادبیات اخلاقی چاره کرد.
یا وزیری اشتباه کرده و لفظ زشتی را نسبت به فرمانداری بکار برد، بعد از یکدیگر عذرخواهی کردند. این موضوع در یک خانواده هم ممکن است اتفاق بیفتد اما عده‌ای می‌کوشند آن را تبدیل به یک جنجال و کوبیدن و گاه لجن‌پاشی به این و آن نمایند.
کسی اظهارنظری می‌کند و غوغاسالاری به راه می‌افتد، آنچنان که گویا این طرف ضد انقلاب و ضد دین و آن طرف ضد روشن‌اندیشی، و ضد آزادی است.
کسی حقوق غیرمتعارف گرفته است. تعدادی دیگری هم از امثال او در بدنه مدیران و مسئولان وجود داشته و دارند. خیلی کار بدی کرده و کرده‌اند. ناگهان هیاهویی به راه می‌افتد و مسئله را سیاسی می‌کنند و جنجال و همه مدیران سالم و عادی کشور را زیر سئوال می‌برند. در حالی که می‌توان و باید با نهایت قاطعیت و جدیت هر تخلف کننده را پیگیری و بشدت مجازات کرد و یا او را برکنار نمود و اضافات دریافتی را به خزانه برگرداند.
اما ادبیات خشن و تخریبی و حملات خصمانه و گاه کینه‌ورزانه و در کنار این بی‌اخلاقی‌ها، سوء استفاده‌های سیاسی و جناحی برای بیرون کردن رقباء از صحنه قدرت و بدست آوردن مقام و قدرت، کاری می‌کند که مردم به همه بدبین و ناامید می‌شوند زیرا دعواهای سیاسی نمی‌گذارد که این مصیبت‌های اختلاس و سوء استفاده و حتی فزون‌خواهی و فزون‌گیری‌های حقوقی حل شود.
***
نصیحت‌ها و تذکرها هم در این غوغاسالاری و رواج ادبیات غیراخلاقی بجایی نمی‌رسد.
چاره آن است که ملت در انتخابات آینده از همه عوامل و عناصر این بی ادبیاتی‌ها بگذرد. به این هیاهوها و جوسازی‌هایی که در نهان برای بیرون کردن رقیب و رقباست توجه نداشته باشد. آنها را بشنود و پشت پرده این گفتارها را بداند و به کسانی رأی دهد که بهشتی‌گونه، رجایی‌گونه، با نهایت اخلاق و ادبیات صحیح نقد منطقی دارند، رقابت سالم می‌کنند. بجای لجن‌پراکنی به دیگران، حقیقت‌ها و واقعیت‌ها را می‌گویند و برای حل مشکلات اقتصادی و اجتماعی و اخلاقی و فرهنگی و سیاسی کشور برنامه دارند و برنامه را ارائه می‌دهند و سوابق آنها و حزب و جناح و جبهه حامی آنها بیانگر اخلاق و رعایت ادبیات اخلاق در عین رعایت اصول استعمارستیزی، استکبارستیزی و روشنگری برای نفاق و التقاط و دنیاطلبی بوده و باشد. برای تجلی مکارم اخلاق، می‌توانیم همه با هم انتخابات آینده را با رقابت آرام، سالم، منطقی برگزار کنیم.
ان‌شاءالله