وقتی که حضرت امام برنامه برگشت به کشور را مسجل کردند، بنده به شهید عراقی گفتم که ما باید برویم و در ستاد استقبال فعال شویم. اول بهمن بود که برای کمیته استقبال به ایران آمدم و بعد از اینکه در ایران فعالیت خود را شروع کردیم هر شب با دفتر امام در فرانسه تماس داشتیم. خاطره جالبی در این زمینه دارم و آن اینکه در آن روزها برخی از کارکنان اداره مخابرات که ما آنها را هرگز ندیدیم و نمی شناختیم هر شب راس ساعت یک نیمه شب شماره مدرسه رو می گرفتند و می پرسیدند: آماده ای؟! و سپس تلفن را به دفتر امام در نوفل لوشاتو وصل می کردند و من با شهید عراقی صحبت می کردم و پیامهای امام را ضبط می کردم و همان نصف شب در حسینیه ارشاد دفتری بود و آن را پیاده و تایپ می کردیم و هشت صبح سراسر تهران سخنرانی امام را پخش می کردیم.

یک شب در خانه تنها بودم زنگ به صدا در آمد و آیفون را برداشتم دیدم آیت الله خامنه ای و آقای طبسی هستند. فرمودند اینجا از همه جا راحت تر بودیم و آمدیم. خوشحال شدم. به داخل تشریف آوردند و خواستم سفارش شام از بیرون بدهم که فرمودند هر چه هست بخوریم. غذا که آماده شد گفتم از شام بهتر هم دارم برای شما! گفتند چی؟ گفتم نوار سخنرانی آخرِ امام که یکی از دوستان از پاریس آورده اند. خوشحال شدند ضبط را روشن کردم و نوار مربوط به صحبت های حضرت امام درباره حجاب بود که احتمالا مربوط به مصاحبه امام با خبرنگار فرانسوی درباره حوادث و اوضاع آینده ایران بود که در 7 بهمن 1357 در نوفل لوشاتو انجام شده که خبرنگار از امام پرسید: برخی از رسوم اسلامی مانند حجابِ اجباری رها شده است آیا در جمهوری اسلامی از نو اجباری خواهد شد؟ که حضرت امام پاسخ دادند: حجاب به معنای متداول میان ما، که اسمش حجاب اسلامی است، با آزادی مخالفتی ندارد اسلام با آنچه خلاف عفت است، مخالف است. ما آنان را دعوت می کنیم که به حجاب اسلامی روی آورند و زنان شجاع ما دیگر از بلاهایی که غرب به عنوان تمدن به سرشان آورده است به ستوه آمده اند و به اسلام پناهنده شده اند. (ر.ک صحیفه امام؛ ج 5، ص 541)