محمد علی امانی- «بعضى می‌خواهند آن دوران را تخطئه کنند، آن آدم‌ها را تخطئه کنند، آن جهت‌گیرى را و آن مسیر را که امام بزرگوار و حکیم و بنده بصیر الهى آن مسیر را معین کرده بود تخطئه کنند؛ براى اینکه می‌دانند که هر ذره‌اى و هر نقطه‌اى از این حوادث، براى ملت ایران فراموش نشدنى است و تأثیرات بزرگِ سازنده‌اى دارد.» این بخشی از جملات هشدارآمیز رهبر معظم انقلاب اسلامی، در سفر به سرزمین شهادت و ایثار و در آغازین روزهای سال جاری است. این هشدار در حالی است که کمتر از ده روز قبل از آن نیز «فراموشی»، «تحریف» و «تغییر ماهیت» را خطرهایی در کمین «اصل حادثه انقلاب اسلامی» دانسته بودند. یکی از مصادیقی که می توان برای این هشدار یافت، هجمه مکرر برخی مدعیان خط امام به یکی از محوری ترین سربازان امام خمینی است. در ماه های پایانی سال 92 شاهد ادعاهایی از سوی اعضای مجمع روحانیون مبارز همچون آقایان: موسوی خوئینی ها، موسوی تبریزی، موسوی بجنوردی، دعایی و ... بر علیه شهید مظلوم لاجوردی بودیم. وجه اشتراک این سخنان نسبت دادن برکناری شهید لاجوردی به امام است (که همانگونه که در جوابیه های یاران شهید لاجوردی آمد بر خلاف نص صریح موجود در صحیفه امام است ) و نیز تاییدی بر برخی ادعاهای ضد انقلاب در خصوص نقض حقوق زندانیان در دوره وی!

این ادعاها در حالی است که بازدید کنندگان مختلف از زندان در همان مقطع زمانی بارها کذب بودن این سخنان را اعلام کرده بودند و حتی گاهی از میزان رأفت اسلامی در برخورد با زندانیان متعجب می گشتند. به عنوان نمونه شهید محمد منتظری پس از بازدیدش از زندان اوین (در حالی که در آن مقطع زمانی در جناح مخالف شهید بهشتی بود) به صراحت ادعاهای مطرح شده بر علیه مسئولان زندان را رد کرد و شاید همین شهامت بود که زمینه بازگشت او به خط اصیل انقلاب را مهیا کرد. هیچ یک از عناصر ضدانقلاب نیز در ابتدای انقلاب نتوانست شواهد و اسنادی مبنی بر صحت اتهامات ارائه نماید.

اما احیای آن ادعاهای ضدانقلاب در این مقطع زمانی و در حالی که بسیاری از علمداران اصلی مبارزه با نفاق به دیدار معبود شتافته اند ، نیز به مداقه دارد. در ریشه یابی این اقدام هماهنگ دو سوال به نظر می رسد. نخست آنکه چه ویژگی در شهید لاجوردی سبب این حد از نگرانی این گروه از وی گردیده است و مخدوش شدن چهره سردار مبارزه با نفاق، چه منفعتی برای آینده سیاسی این گروه خواهد داشت؟

سوال دوم آن است که چرا این ادعاهای خالی از صحت همزمان با ادعاهای دشمنان ایران اسلامی در خصوص مسائل حقوق بشر مطرح گردیده و پژواک صدای آنها در داخل گردیده است؟ پاسخ این دو سوال شاید رمز هشدارهای اخیر رهبری را آشکارتر سازد.