فضل الله فرخ
این روزها عمر مجلس هشتم به پایان می رسد و همگان آماده برگزاری انتخابات پرشور دیگری برای مجلس نهم هستند. شکی نیست که دوران مسوولیت های اجرایی و قانون گذاری و قضایی، دوره امتحانی بزرگ هم هست و افراد باید پیش خود و خدای خود محاسبه نمایند که آیا مسوولیتی که به آنان سپرده شده، اولا صلاحیت و توان آن را داشته اند؟ و درصورت صلاحیت، آیا از عهده کار برآمده اند یا قصور و کوتاهی کرده اند؟ زیرا در پیشگاه خداوند باید پاسخگو باشند.
دوران مجلس هشتم، دوران حساس و پر نشیب و فرازی بود. مانند وقوع یک فتنه بزرگ در کشور در سال 88 و فشارهای خارجی و تحریم ها و تهدیدها و مسائل مهم اقتصادی از قبیل اجرای اصل 44 و هدفمند کردن یارانه ها و اختلاف نظرها بین دولت و مجلس و مسئله مفاسد اقتصادی و غیره.
و اما اگر نگاهی منصفانه به عملکرد مجلس بیفکنیم، نقاط قوت و نقاط ضعفی را مشاهده می کنیم. بزرگ ترین نقطه مثبت و قوت مجلس هشتم، ولایت مداری آن و توجه به منویات مقام معظم رهبری و همراهی با اصول نظام و موضع گیری های به جا درمورد سیاست های خارجی و داخلی و رسیدگی دقیق به لوایح و قانون گذاری و وقت گذاری در حد امکان و دوری از مفاسد و رشوه گیری و رانت خواری و تصویب لوایح و طرح های مفید و تعامل در حد امکان با دولت و مسوولین اجرایی و غیره.
و اما نقاط ضعف و منفی مجلس هشتم. مهم ترین نمره منفی مجلس هشتم به نظر اینجانب بی توجهی به مسائل فرهنگی بود. همگان می دانند که کشور ما در معرض تهاجم فرهنگی دشمنان است و مقام معظم رهبری از سال 70 تاکنون بارها و بارها تذکر و هشدار دادند. و آن چه امروز برای کشور ما از اهمیت درجه یک برخوردار است، مسائل فرهنگی و حفظ ارزش هاست. ده ها هزار شهید ما برای نان و آب و مسکن شهید نشدند. بلکه برای اسلام و ارزش های آن،جان و مال خود را فدا نمودند. هرچند گاه در مراسمی به خانواده شهدا مدال افتخار داده می شود و حال آن که وقتی آن ها از آن مراسم خارج می شوند و قدم در کوچه و بازار می گذارند، پایمال شدن ارزش ها را مشاهده می کنند و این که حرمت شکنان، خون شهیدانشان را لگدکوب می کنند. مسوولین مربوطه باید بدانند خانواده شهدا برای مدال افتخار، جگرگوشگان خود را فدا نکردند و از مسوولین و قوای سه گانه می خواهند که به حفظ ارزش ها بپردازند. این حقیر در ابتدای کار مجلس هشتم، طی نامه ای از کلیه نمایندگان تقاضا نمودم که بیشتر به امور فرهنگی و حفظ ارزش ها بپردازند. در نامه دیگری خواسته شد که مجلس هشتم به اصل هشتم زمین مانده قانون اساسی بپردازند و کوتاهی دولت را در این زمینه جبران نمایند. ولی متأسفانه عمر چهارساله مجلس پایان یافت و اصل هشتم قانون اساسی یعنی امر به معروف و نهی از منکر،این بزرگ ترین واجب الهی مانند گذشته برزمین ماند. اجرای قانون بسیار مفید طرح عفاف و حجاب بر همگان روشن است و همگی دلسوزان انقلاب، خواهان اجرای آن بودند. و دولت موظف به اجرای آن بود، ولی اجرا نشد. چرا مجلس در این مورد پیگیری لازم را نکرد؟ و چرا جدی با آن برخورد ننمود؟ چرا نظارت قوی بر دستگاه ها ی فرهنگی ننمود؟ چرا در مقابل کوتاهی های دستگاه های اجرایی در مسائل فرهنگی و حرمت شکنی ایستادگی نکرد؟ چرا روز به روز گسترش و اشاعه فساد فرهنگی و مالی و اقتصادی را مشاهده نمود و برای چاره جویی آن به میدان نیامد؟ یقینا در پیشگاه خدا و ملت باید پاسخگوی این قصورها و کوتاهی ها باشند. امیدواریم با شرکت گسترده و بابصیرت مردم ما، مجلس نهم بتواند جبران گذشته را بنماید. انشاءالله