آمریکا مرتب خود را بزک میکند تا نشان دهد سرپاست. ضربه عین‌الاسد نشان داد ریش و پشم قدرت نظامی آمریکا ریخته و چیزی از آن باقی نمانده است. در حوزه سیاست و حکمرانی کمتر نخبه‌ای در آمریکا وجود دارد که قبول داشته باشد اوضاع در واشنگتن به سامان و مطابق ارزش‌های لیبرالیسم است. اجلاس سالانه مونیخ که دغدغه امنیت فکری، سیاسی و نظامی قدرت در غرب را رصد میکند، امسال موضوع سخنرانی‌های فکری را به «افول غرب» اختصاص داده است.
ای‌کاش وزیر خارجه ما بخشی از سخنرانی‌های خود را در این نشست به همین بحث افول غرب اختصاص می‌داد. رهبری در همین دیدار با مردم آذربایجان فرمودند: آمریکا به عنوان یک کشور که نماد قدرت در غرب است، مقروض‌ترین کشور دنیاست. 80درصد کارگران در فقر به سر می‌برند و حقوق‌شان کفاف زندگی آن‌ها را نمی‌دهد. فاصله طبقاتی در آن‌جا وحشتناک است. در دوران ترامپ، کاخ سفید مدعی می‌باشد اوضاع بهتر شده است، اما نه برای مردم، بلکه برای ثروتمندان آمریکا. آمار جرم و جنایت در آمریکا سر به فلک کشیده است.دیر یا زود آمریکا از درون و برون از هم می‌پاشد. آن‌ها که فکر می‌کنند روی دیوار آمریکایی‌ها می‌توانند یادگاری بنویسند، سخت در اشتباه هستند. به زودی آمریکا بساط خود را از غرب آسیا جمع میکند و می‌رود. بدبخت آن قدرت‌هایی که به واشنگتن آویزان هستند. آن‌ها به زودی خواهند فهمید جلوی تقدیر الهی و اراده ملت‌ها را نمی‌توان گرفت. تاریخ در هزاره سوم میلادی به سمتی حرکت میکند که در آن ستمگران و قداره‌بندان استبداد جهانی جایی نخواهند داشت.