1- متقاعد کردن ایران برای نشستن پشت میز مذاکره با باقی‌ماندگان برجام
2- فعال کردن برنامه اینستکس
گفته می شود مکرون درباره بازگشت آمریکا به برجام هم می خواهد مذاکره کند. آنچه قابل توجه است مذاکره نیست بلکه مذاکره برای نتیجه است. نتیجه ای که طرف‌های مذاکره مورد نظرشان است. ایران در مذاکرات خود در پی احقاق حقوق حقه ایران و ملت بزرگ ایران است. قصد تحمیل و زورگویی به فرانسه و دیگر کشورها را ندارد. فرانسه در پی احقاق حقی نیست زیرا در سال‌های طولانی علیه ایران و ملت ایران، تجاوزات متعدد کرده است و اکنون نیز در پی تحمیل سیاست‌های استعماری و سلطه‌طلبانه خود و همدستان اروپایی و نیز آمریکاست.
پذیرش مکرون در ایران برای سازشکاری یا تسلیم در برابر زورگویی های استعماری نیست بلکه برای شنیدن سخنان و برنامه‌های اوست.
مذاکره هم دو مبنای روشن دارد: 1- حقوق ایران که رعایت نشده است برگردانید، سیاست خود را بر احترام متقابل به استقلال و منافع ملی بگذارید. 2- تعهداتی که نسبت به ایران امضاء کرده اید اجرا کنید. اگر می خواهید ایران با باقی ماندگان در برجام مذاکره کند. مذاکره را نتیجه بخش کنید و الا با آنها که در مذاکرات قبلی، به تعهدات خود عمل مکرده اند مذاکره مجدد جز اتلاف وقت، حاصلی نخواهد داشت. درباره اینستکس هم ملت آنرا نمی پذیرد مگر تغییر اساسی کند اینکه ایران نفت خود را که ثروت ملی است بفروشد و پول آن را در اختیار سه کشور اروپایی قرار دهد برخلاف تمام موازین و حقوق بین المللی و خرد انسانی است. نفت متعلق به ایران است و در مقابل وجه ارزی آن نیز متعلق به ایران است که باید در اختیار ایران قرار گیرد. خرید دارو و غذا نیز اجباری که نمی تواند باشد. ایران با پول نفت خود اختیار دارد هر خریدی را از هر کشوری انجام دهد یا ندهد؛ بنابر این اینستکس یک قرارداد غیر طبیعی و غیر حقوقی و استعماری است که قابل پذیرش نمی‌باشد. درباره آمریکا و بازگشت به برجام، این مربوط به آمریکاست. اگر نیاز به اجازه ایران است آمریکا رضایت ایران را برای این اجازه بدست بیاورد و اگر آمریکا همه امضاء و قرارداد و تعهدات دولت قبلی آمریکا را زیر پا گذاشته است و دوباره می‌خواهد قلدرانه برگردد، ایران برای برگشت آمریکا نیازی ندارد که اجازه بدهد. امید آنکه مواضع منطقی دولت در سفر مکرون بتواند بری ملت ما فایده‌ای داشته باشد.