صالح اسکندری- در آستانه سی و ششمین بهار پیروزی انقلاب اسلامی و جشنهای بزرگ دهه فجر قرار داریم. پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن 1357 معادله ای جدید را مقابل غرب قرار داد که به مراتب پیچیده تر از تمام مسائلی بود که استعمار در دوره چند صد ساله حضور خود در خاورمیانه با آنها روبرو بود.

یکی از وجوه این معادله پیچیده، ماهیتی است که با پیروزی انقلاب ایران در گفتمان حاکم بر جنبشهای مردمی جهان اسلام جریان یافته وموجب اعتلای ماهیت این حرکتها گشته است.

عمده جنبشهای اسلامی سده اخیربا فروپاشی امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول، تحت تاثیر گرایشات ناسیونالیستی وضد استعماری شکل گرفتند اما پیروزی انقلاب اسلامی ایران موجب نفخ روح جدید واصیلی در کالبد خسته جنبشهای اسلامی دهه های گذشته شد.

این ماهیت قدیم واصیل همان تجدید حیات اسلامی، بیداری اسلامی ویا به تعبیر حضرت امام خمینی(ره) بازگشت به مفاهیم اسلام ناب محمدی (ص) در اداره جامعه است.

به هر حال با پیروزی انقلاب اسلامی استعمار فرا نو با پدیده جدیدی روبرو شد که به ناگزیر می بایست راه حلی برای مقابله با آن می یافت. اربابان زر و زور استعمار، به منظور حذف دال برتر بیداری اسلامی که در گفتمان حاکم بر جنبشهای مردمی جهان اسلام رسوخ یافته است راه های متفاوتی را تجربه کردند.

مقابله مستقیم اقتصادی و نظامی با انقلاب ایران به عنوان سرچشمه و کانون این جریان، خطرناک جلوه دادن انقلاب ایران برای منطقه، پروژه دموکراتیزاسیون در خاورمیانه، لشگرکشی به منطقه به بهانه مبارزه با تروریسم و... که البته هیچ یک از این توطئه ها تا کنون به نتیجه نرسیده اند وعموما ناکام مانده اند.

مفهوم «بیداری اسلامی» که با انقلاب اسلامی در ایران کلید خورد و باگذشت زمان در حال اوج‌گیری است فاقد تمایلات ناسیونالیستی است.

موتور محرک بیداری اسلامی، اسلام‌خواهی در پرتو تشکیل امت اسلامی به واسطه نظام سازی های نو در منطقه است. در دوره بحرانی تشدید منازعات لیبرالیسم و کمونیسم، مفهوم جدیدی از سیاست، توسط انقلاب اسلامی شکل ‌گرفت که تزلزل ارکان اومانیسم سوسیالیستی و لیبرالیستی را در پی داشت. حکومت دینی در ایران نقطه عزیمت یک تلقی جدید از حاکم در افکار عمومی جهانی است.

مردم سالاری دینی یک نوآوری سیاسی است که در ادامه سیره پیامبران الهی به عنوان یک الگوی بی بدیل در معرض قضاوت فرمانروایان و فرمانبرداران قرن بیست و یکم قرار گرفته است و این مدیون شجاعت نقطه ثقل هویت انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) و استقامت و ایستادگی بی نظیر ملت ایران طی 36سال گذشته بوده است.

نیروی درونی و ظرفیت سرشار انقلاب اسلامی ، درایت رهبر فرزانه انقلاب، و کشش درونی مردم به آرمانها و افکار امام خمینی(ره) موجد گفتمانی اصیل در کشور شده است که به عنوان یک الگوی اصلاحی و اصیل توجه و التفات جهانی را به خود جلب نموده است.

امروز در حالی که استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا در حال فروپاشی است انقلاب اسلامی در حال شکوفه دادن است. سیاستها و تصمیمات دولت اوباما در سالهای آغازین دهه دوم هزاره سوم میلادی آخرین میخ ها را بر تابوت لیبرال دموکراسی کوبیده و فرجامی زودهنگام برای ماه عسل دموکراسی لیبرال که با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی شروع شده بود، مهیا نموده است.

پس از ناکامی های اقتصادی و سیاسی دولت اوباما، بحران مالی اخیر آمریکا که به سرتاسر نیمکره غربی و بخشهایی از نیمکره شرقی سرایت کرده است هیمنه پولی و مالی لیبرال دموکراسی را برای همیشه فرو ریخت و رویای درهم تنیدگی بازارهای مالی را برآشفت.

«زبیگنیوبرژینسکی» در کتاب جدید خود به بررسی وضع کنونی امریکا پرداخته و آنرا مشابه شرایط حاکم بر اتحاد جماهیر شوروی سابق قبل از فروپاشی دانسته است. مشاور پیشین شورای امنیت ملی امریکا تصریح کرد وضع کنونی آمریکا مشابه زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی سابق است و موج انتقادهای مردم آمریکا از رژیم صهیونیستی روز به روز در حال افزایش بوده و سیاست جنگ افروزی محکوم به شکست است.

ملت ایران هیچ وقت بیشتر از شرایط کنونی به آینده امیدوارتر نبوده است. البته حجم توطئه ها افزایش یافته اما رویش های انقلاب همواره بیشتر از ریزشها و نقشه های شوم دشمن بوده است.

امروز فرهنگ عمومی جامعه به شدت نیازمند تقویت امید به آینده در میان مردم به خصوص جوانان است جای بسی شگفتی دارد که برخی با حاشیه سازی در عرصه های سیاسی و اقتصادی اینگونه منافع حزبی و گروهی خود را بر اولویتهای سیاسی، فرهنگی و مصالح کشورترجیح می دهند.

مواضع اخیر آقای مطهری در مجلس و واکنش های برخی نمایندگان نشان داد که هنوز برخی اقتدار نظام اسلامی در سی و ششمین بهار پیروزی را باور نکرده اند و با اولویت دادن به مسائل فرعی می خواهند ماهیت اصلی تحولات را به حاشیه ببرند. مسئله اصلی امروز 36 سال پیشرفت و حرکت رو به جلو و تضعیف جبهه دشمن است.

مسئله اصلی بیداری اسلامی است که منطقه را به تلاطم درآورده است. مسئله اصلی میلیون ها جوان تحصیل کرده، باانگیزه و پر انرژی است که قرار است زمام کشور را به دست بگیرند.

تخریب دستاوردهای نظام اسلامی، سیاهنمایی، بی بندوباری در نقد، تهدید امنیت سیاسی و روانی مردم، بی تدبیری در اداره اقتصادی کشور و التهاب آفرینی در عرصه های اقتصادی و... به منظور پیشبرد اهداف سیاسی و انتخاباتی نوعی بی انصافی است که در بین برخی از گروه های سیاسی متداول شده است.

ذبح روحیه امید مردم به نظام اسلامی پای مطامع سیاسی برخی گروهها و تخریب دستاوردهای انقلاب اسلامی رویکرد صحیحی برای رقابتهای سیاسی و انتخاباتی نباشد و به مصالح کشور و منافع ملی لطمه بزند. تقویت این روحیه فراتر از رقابتهای سیاسی می تواند نظام اسلامی را برای سالهای سال بیمه کند و از گزند سوء نیتهای دشمنان برهاند.

روشن است آنچه می تواند یک جامعه را در برابر آفتها و آسیبهای گوناگون مصون سازد، وفاق اجتماعی، وحدت ملی در مواضع اصولی و تقویت روحیه امیدواری مردم نسبت به آینده و کارآمدی نظام اسلامی است.