بلافاصله پس از انتشار خبر درگذشت، پیامهای تسلیت بسیاری از سوی چهره‌های بسیاری از جمله مسئولین منتشر شد. در این میان پیام یک خطی استاد حمید سبزواری رنگ دیگری داشت که نوشته بود: «انا لله و انا الیه راجعون. ارتحال استاد بزرگوار و یار و همراه دیرین و عزیزم مشفق کاشانی افتخار شعر و ادب ایران را با ناباوری شنیدم. پشتم شکست. این حادثه مولمه بر همگان تسلیت باد.»
علی جنتی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی وی را حلقه وصل غزل دیروز و امروز خواند؛ محسن مومنی شریف، رئیس حوزه هنری؛ سید عباس صالحی، معاون فرهنگی وزیر ارشاد؛ اسماعیل امینی، دبیر جشنواره شعر فجر؛ علیرضا قزوه رئیس مرکز آفرینشهای ادبی حوزه هنری نیز از جمله صادرکنندگان پیام تسلیت بودند. اما علی معلم دامغانی، رئیس فرهنگستان هنر؛ علاوه بر پیام تسلیت شعری را نیز در فقدان مشفق کاشانی سرود.
این پیام‌ها محدود به همین افراد نماند به حیطه رئیس جمهور نیز رسید، ابتدا محمود احمدی نژاد و بعد با چند روز فاصله نیز حسن روحانی در پیامهایی درگذشت این پیر شعر انقلاب را تسلیت گفتند. اما آنچه بیش از هرچیز عظمت و اهمیت خدمات این چهره ارزشمند ادبی کشور را نشان داد صدور پیام تسلیت از سوی رهبر معظم انقلاب بود. ایشان در پیام خود تاکید کردند: «بجز شعر شیوا و دلنشین، اخلاق و شخصیت انسانی و تعهد به آرمان‌های انقلاب نیز از جمله ویژگی‌هایی بود که اینجانب را در مدت بیش از سی سال آشنای نزدیک با این انسان مؤمن و آراسته، به وی علاقمند می‌ساخت.»
در همان زمان بود که رسانه‌ها نه تنها مصاحبه‌های منتشر نشده که عکس ها و قطعه فیلمهایی از این معمار امارت رفیع شعر انقلاب انتشار دادند که به برکت چند حرکت ارزشمند اخیر در اختیار آن‌ها قرار گرفته بود. اول همایش نکوداشت مرحوم مشفق کاشانی که حدود یک سال پیش برگزار شده بود. وی همان موقع به همراه اعضای ستاد برگزاری این همایش با رهبر معظم انقلاب دیدار کرده بود و انتشار تصاویر آن بسیار جذاب بود. دوم هم هجدهمین مراسم «شب شاعر» بود که چند هفته قبل از درگذشت وی در سازمان هنری-رسانه‌ای اوج برای پاسداشت مشفق کاشانی برپا شده بود.
از جمله این مطالب گفتگوی تفصیلی منتشر نشده‌ای با مرحوم مشفق کاشانی بود که پایگاهKHAMENEI.IR آن را منتشر کرد. مشفق کاشانی در این گفتگو که چند ماه پیش انجام شده درباره چگونگی آشنایی خود با رهبر انقلاب سخن گفته بود. وی در بخشی از این گفتگو عنوان کرده بود: بنده دو درس از مقام معظم رهبری یاد گرفتم. یک موضوع «اتحاد و همبستگی» و دوم هشدار ایشان نسبت به بیداری همیشگی نسبت به «دشمن» است. این دو را در غزلی با این اوصاف سرودم:
نگذارید که این سلسله در هم شکند
مطرب عشق دف از قافله‌ی غم شکند
مشعل مهر فرو افتد و خاموش شود
آسمان رنگ ببازد، دل شبنم شکند
خم ز جوش افتد و میخانه به تاراج رود
شحنه‌ی مست، جهان آینه‌ی جم شکند
دم جادوی یهودا لب عیسی بندد
تهمت از حیله زند حرمت مریم شکند
دیو، انگشتری از دست سلیمان گیرد
نقش زیبنده‌ی توحید به خاتم شکند
گرچه آورد در این دیر خراب آبادم
نی روا تیغ جفا بر سر آدم شکند
شرحه شرحه دل ما در گرو زلف شماست
زلف بر باد مده تا دل آدم شکند
یاد، از واقعه‌ی طف جگرم سوخته است
این چه بغضی است که در ماه محرم شکند
پایبند سخن عشق شمایید شما
نگذارید که این سلسله در هم شکند
او در پایان این گفتگو خطاب با توصیه شاعران جوان به غافل نماندن از خلاقیت گفته بود زندگی شاعران بزرگ را نیز مطالعه کنند و غافل از شعر گذشتگان نباشند، چراکه مطالعه زیاد حالتی برای شاعر ایجاد می‌کند که ترکیب‌سازی ملکه ذهنش می‌شود ولی اگر مطالعه نکند در جا می‌زند و کارش پیش نمی‌رود.
در مراسم تشییع پیکر مشفق کاشانی که صبح روز سه‌شنبه 30 دی ماه از مقابل تالار وحدت برگزار شد نیز چهره‌های مختلفی حضور داشتند که اهالی ادب و به خصوص شاعران در آن به چشم می‌خورد. غلامعلی حداد عادل یکی از این چهره ها بود. پیکر وی بنا به وصیت خودش در قطعه هنرمندان و کنار چهره هایی چون مهرداد اوستا و سپیده کاشانی به خاک سپرده شد.
بسیاری ار اهالی ادب استاد مشفق کاشانی را پدر معنوی شعر انقلاب و از شاعران معاصر، می‌دانند چراکه بسیاری از شاعران با هر خلق و خو و گرایشی، خود را به نوعی شاگرد استاد مشفق خوانده و دست پرورده او هستند. کسی که به شاگردان خود نه تنها ادبیات، زبان و شعر بلکه انسانیت، اسلامیت، اخلاق، فروتنی و بزرگواری را آموخت.
