بنابر این اگر گفته می‌شود خون سید‌الشهدا اسلام را بیمه کرد، باید گفت اگر خون به ناحق ریخته آن مجاهدان راه حق نبود، معلوم نبود در نظام‌نامه بیمه انقلاب اسلامی این همه دستاوردهای بزرگ و انسجام ملی و نورانیت فقه و ولایت حکومتی و جهانشمولی ما نهفته باشد. لذا این تذکر هشداری برای دولتمردان و امانت‌داران جمهوری اسلامی است، به خصوص کابینه دولت و مسئولان رده‌های مختلف کشوری که نگاه به هفته دولت، نگاه به آرمان ها و اهداف بلند جمهوری اسلامی باشد.
بدون تعارف و از باب نقد مشفقانه و رصد پیوسته‌ای که از فعل و انفعالات جریان نفوذ، جریان غربگرا، جریان معاند و مخالف، جریان فتنه، جریان رفاه‌زده و بی تفاوت‌های مدعی می‌شود، با هدایت‌های سازمان یافته این نگاه جایگاه شایسته و بایسته خود را ندارد و گاهی هم با تحلیل‌های غلط رسانه‌ای در مواضع برخی مسئولان درعمل مشاهده می‌شود. نمونه بارز این رویکرد را در نوع موضع گیری نسبت به آمریکای جهانخوار و جنایتکار و بازگشت دوباره آن به کشور، تحت عناوین ضرورت بازگشایی دفتر حافظ منافع مشاهده نمود.
در توجه به استناد این موضوع نگاهی است که اوباما را فردی مودب می‌داند و یا پذیرش و باور کدخدا داری جهان و یا حق قائل شدن برای نظام جهانخواری که آرامش و آسودگی جهان راسلب می‌نماید به علاوه نگاه بُرد قائل شدن برای کشور ظالمی که بیش از 60 سال بطور مستقیم و با پای گذاشتن جای پای روباه مکار انگلیس، همه هستی این ملت و سایر کشورهای اسلامی را غارت نمود.
فراموش ننماییم فریاد عزت‌مدارانه شهید مظلوم بهشتی به دنیا این بود که آمریکا از ما عصبانی باشد و از این عصبانیت بمیرد که البته سردمداران آمریکایی یکی پس از دیگری رفتند و حسرت غلبه بر انقلاب الهی اسلام را به گور بردند و شاید حکمتی باشد امثال کارتر و کیسینجر و برژینسکی در سن فرتوتی زنده باشند و رجز تسلیم‌خوانی داشته باشند و شهید بزرگوار رجایی قهرمان آثار شکنجه پاهایش را در مجمع جهانی سازمان ملل به عنوان نماد بی ادبی و ظلم و جنایت آمریکاییها و انگلیسی‌ها به نمایش بگذارد. این یعنی خط آرمانی است که تا این نهضت زنده است باید زنده بماند و اگر قرار است عاشورایی اتفاق بیفتد یک صحنه‌اش یک ملت بیدار و آگاه و پای رکاب و مطیع رهبر هستند.
البته درک این واقعیت که دولت عهده‌دار اداره امور، تامین نیازهای جامعه، مجری برنامه‌ها، متولی پیشرفت و توسعه و رونق بخشیدن به اقتصاد کشور و حافظ اصالت و ارزشهای فرهنگی و برقراری امنیت و دهها مقوله دیگر است، درکی صحیح و واقع‌بینانه می‌باشد ولی دولتمردان باید حقیقت دیگری را که در تبلیغات انتخاباتی با صدها وعده و وعید، اعتماد مردم را جلب نمودند، درک نمایند. این‌طور نیست که در نظامی اسلامی رویکردی غربگرایانه در انتخابات با پشتوانه‌های میلیاردی اتخاذ شود و رهبری و مردم همه حمایت‌ها را بنمایند و جریان رقیب و منتقد خویشتنداری بنماید، ولی برخی مسئولیتها به کودتاگران و فتنه‌گران سپرده شود و نه تنها به صلاحیت‌ها اعتنایی نشود ولی پاک‌ترین، سالم‌ترین، مهمترین، بیدارترین و حساس ترین نهاد نظام یعنی شورای نگهبان آماج تهمت‌های شبه ضد انقلابی قرار گیرد.
اگر دفاع از آرمان های مصرح در هفته دولت توسل به شعار اعتدال است، باید گفت در حالی که از میان چند هزار تعویض و برکناری مسئولان از سطح کارشناسی تا وزرا وپنج در هزار از جناح اصولگرا نیستند و 80 درصد اقتصاد در قبضه جولان اصلاح‌طلبان است، نام بردن از لفظ اعتدال، تمسک به تلون سیاسی و اجتماعی است که نقطه مقابل آرمان گرایی رئیس جمهور و نخست وزیر شهید می‌باشد این خیز نامیمون ورود به طمع تصاحب مجلس آینده است که باید از این بلیه شیطانی و ضدآرمانی به خدای بزرگ پناه برد.