دکتر علی آرش روناسی- از سه‌شنبه 14 جولای 2015 که تاریخ انعقاد برجام در وین سوئیس است و همه کشورهای آمریکا و تروئیکای اروپایی پایبندی به برجام را تأیید کردند مشکلات ما نظیر جابجایی ارز و گشایش اقتصادی و سفره مردم و همچنین سرمایه‌گذاری آزاد شرکت‌های اروپایی در ایران حل نشد، بنابراین از همان ابتدا بنا نبود غربی‌ها با تحمیل برجام بر ما و متوقف کردن قطار توسعه هسته‌ای که به توسعه صنعتی و فناوری در ایران می‌انجامید امتیاز واقعی به ما بدهند. در زمان اوباما بهانه‌های مختلف برای بدعهدی آغاز شد در آن زمان که آقایان در خواب خوش گشایش بودند؛ ترامپ روی کارآمد و ماهیت مشت‌های آهنین درون دستکش مخملین را نشان داد. او با بهره‌گیری از نظرات محور ضد ایرانی جان بولتون و مایک پمپئو به شکل بی‌سابقه‌ای بر طبل ضدیت و عناد با جمهوری اسلامی ایران کوبید، تحریم شرکت‌ها در بخش انرژی و نفت برای شرکت‌های سرمایه‌گذار و جلوگیری از ورود و خروج حتی یک دلار از مرزهای جغرافیایی و اقتصادی با فروش نفت و حامل‌های انرژی تنها گوشه‌ای از این تلاش‌های کاخ سفید بود که درنهایت با خروج از برجام در اردیبهشت 97 به اوج خود رسید و رؤیای کسانی که در خواب غفلت از دشمن بودند و در این خواب می‌دیدند که آمریکا برایشان گشایش ایجاد می‌کند تبدیل به خوابی آشفته شد اما واکنش حضرات و به تعبیر جان کری دوستان آمریکا در دل نظام ایران، جز عقب‌نشینی ذلیلانه حتی یک حرکت مثبت در جهت احقاق حقوق مردم انجام ندادند.
اقدام ذلیلانه به جای مقابله‌به‌مثل
متأسفانه آقایان به‌جای مقابله‌به‌مثل ترجیح به عقب‌نشینی دادند و حتی در ترور شهید فخری‌زاده ابتدا به کتمان هسته‌ای بودن ایشان پرداختند و سپس با وقاحت اعلام کردند در پازل اسرائیل برای بر هم زدن برجام بازی نمی‌کنند. آن‌ها به‌نوعی چک سفید امضاء به‌طرف غربی و آمریکایی برای برهم زدن امنیت کشور دادند و آن‌ها نیز گمان کردند با مقابله‌به‌مثل ایران طرف نخواهند شد.
بالاخره مجلس بعد از مدت‌ها انتظار، قانون 9 ماده‌ای خوبی جهت صیانت از حقوق مردم و رفع تحریم‌ها تصویب کرد اما متأسفانه در سفر رافائل گروسی مدیرکل آژانس اتمی به ایران در 20 جولای موافقت‌نامه‌ای منعقد شد که مصوبه مجلس را از حیز انتفاع ساقط کرد. مصوبه 9 ماده‌ای مجلس تأکید داشت که عدم اجرای تعهدات فراپادمانی و توافقاتی که ما به‌صورت داوطلبانه خود را ملزم به اجرای آن کرده بودیم باید حتماً متوقف شود و بیش از پروتکل الحاقی تحت نظارت بازرسان آژانس نباید باشیم؛ زیرا معمولاً افراد سالم و فنی برای بازرسی نمی‌آمدند و از توانمدی های ما برای سازمان های غربی اقدام به جاسوسی می‌کردند و در ترور دانشمندان ما سهیم بودند، مقرر بود تعداد بازرسی‌ها کاهش یابد و خبری از بازرسی‌های بدون اطلاع نباشد اما با موافقت‌نامه‌ای که با گروسی امضاء شد بعد از خروج وی از ایران، در مصاحبه با شبکه NHK ژاپن عنوان کرد ما به سازوکار مناسبی با ایران برای دسترسی به اطلاعات ایران از طریق دوربین‌ها و تجهیزات نظامی دست پیدا کردیم و پس از سه ماه این اطلاعات به‌طور کامل در اختیار ما قرار خواهد گرفت و منتظریم سیاسیون کار خودشان را شروع کنند و مسئله بسیار تعجب‌انگیز این بود که اعلام کردند نه‌تنها بازرسی‌ها کم نخواهد شد؛ بلکه بازرسی‌های بدون اطلاع ادامه پیدا خواهد کرد و حتی تعداد بازرسان نیز کم نمی‌شود بلایی که بر سر مصوبه مجلس آوردند دقیقا بلایی بود که در مثنوی مولوی، پهلوان داستان بر سر شیر منقش بر بازویش آورد. این‌ها نماد اقتدار ما را به بازی گرفتند و جالب آن است که فهم مردم را نادیده گرفته و اعلام می‌کنند ما دقیقا مصوبات مجلس را انجام می‌دهیم، مصوبات ناظر بر کم شدن بازرسی و دسترسی آژانس و عدم اجرای پروتکل الحاقی است نه اینکه بیاییم دوباره به شکل دیگر به آن‌ها عمل کنیم.
نقطه‌ای برای نفوذ
رهبری با هوشیاری و دوراندیشی همیشگی پس از شکایت مجلس به قوه قضائیه، تأکید بر یک‌صدایی و وحدت نظر در ایران داشتند ولی متأسفانه آقایان به این مسئله وقعی نمی‌نهند و آن‌ها با تعهد اخیر، این پالس را به دشمن می‌دهند که ما هر طور نظام بخواهد در مقابل مذاکره و سازش سد ایجاد کند، به طرق مختلف نقطه‌ای برای نفوذ باز می‌کنیم. لفظ آمریکا بعد ازاین اقدام آن‌ها تغییر کرد و بعد از این موضع ضعیف، وزیر امور خارجه آمریکا به‌صراحت اعلام کرد صبر آمریکا حدی دارد و ما برای همیشه منتظر ایران نمی‌مانیم و باید ایران به میز مذاکره بازگردد . این درحالی است که آمریکا باید خودش به میز مذاکره با شرایط مناسب بازگردد الان شاید نتوان کاری کرد اما یقیناً بعد از اتمام دوره ریاست جمهوری تمام آقایانی که در این توافقنامه نقش داشته و مصوبه مجلس را زیر پا گذاشتند بنا به بند 9 همان مصوبه، به مجازات تعزیری محکوم می‌شوند و این نیازمند حرکت انقلابی مجلس بعد از اتمام کار دولت برای احقاق حقوق ملت است.