این همه صورت مسئله نیست. همان بخش تولید داخل ، بخصوص در کاغذسازی های نکا و چوکا هزاران هکتار از جنگل‌های شمال را در معرض تخریب قرار داده است. مشکلی که منحصر به ایران نیست و امروزه مصرف روزافزون کاغذ در جهان موجب ایجاد فشار بیش از حد بر جنگل‌ها و محیط زیست شده است؛ تا آنجا که برخی معتقدند دیگر نباید سرانه مصرف کاغذ را به عنوان یکی از شاخص های توسعه یافتگی محسوب کرد. تا آنجا که الگوی «اداره بدون کاغذ» یا همان «paperless office» به عنوان نمادی از توسعه یافتگی جایگزین آن شده است.

در این عرصه شاید رسانه ها یکی از پیشتازترین ها هستند؛ رسانه های الکترونیکی، آن قدر پیش رفته اند که روزنامه هایی همچون کریستین ساینس مونیتور با سابقه بیش از صد سال انتشار کاغذی و یا روزنامه معتبر ایندیپندنت چاپ کاغذی خود را متوقف کردند و فقط از طریق اینترنت به انتشار اخبار می پردازد.

حزب موتلفه اسلامی نیز یکی از پیشگامان در اقبال به روزنامه الکترونیکی بود و اینک هزارمین شماره این روزنامه منتشر می شود. روزنامه ای که خیلی از چهارچوب های متداول در روزنامه ها را دارد؛ یک بسته است که روزی یکبار منتشر می شود، یک پیشخوان یا صفحه اول دارد، شامل خبر، تحلیل، گفتگو، پیام های تصویری و ... است ولی کاغذی نیست.

اگرچه از اولین ها بودیم اما اولین نبودیم و پس از ما نیز روزنامه های الکترونیکی متعددی به میدان آمده اند؛ اما هنوز تا تغییر الگوی نشر روزنامه ها، فاصله بسیار است. هنوز بسیاری هستند که برای آنچه چاپ می شود اعتبار بیشتری قائل هستند و بوی کاغذ و صدای خش خش ورقهایش، آنها را به حس بهتری می رساند. اما آینده، قطعا متفاوت تر از امروز است و ما نیز باید خود را همگام با رشد سریع فناوری در موج چهارم، همراه سازیم. نقدهای شما و رهنمودهایتان، بهترین چراغ راه ما در این مسیر دشوار خواهد بود.

* مدیر موسسه مطبوعاتی شما