امروز شاهد این هستیم که آمریکا و هم پیالگان و سرسپردگانش نظیر دولت عربستان، رژیم جعلی صهیونیستی و برخی کشورهای حوزه خلیج فارس، برای اینکه منافع خودشان را در معادلات منطقه تأمین کنند، دهان این سازمان را با پول و دلار می بندند و اینگونه است که ما می بینیم که سازمان ملل، چشم خود را بر حقایقی که در جهان در جریان است و ظلم هایی که اعمال می شود می بندد.
محمد کرمی راد - در خصوص روسیاه خواندن دبیرکل سازمان ملل توسط مقام معظم رهبری، یکی از مهم ترین مطالبی که در این خصوص
می توان بیان کرد این است که دبیرکل سازمان ملل، قاعدتا باید بر مبنای همان چیزی عمل کند که فلسفه وجودی سازمان ملل است و این سازمان به خاطر آن شکل گرفته است. فلسفه وجودی سازمان ملل، احقاق حقوق ملت های تحت ستم است و اینکه اجازه داده نشود که معادلات نظام بین الملل به گونه ای رقم بخورد که کشورهای قدرتمند بتوانند کشورهای ضعیف را تحت سلطه یا استعمار خود در بیاورند. یکی از موضوعاتی که طی سالیان متمادی از سوی حضرت امام(ره) و سپس مقام معظم رهبری مورد تأکید قرار گرفته است، موضوع عدم کارایی سازمان ملل بوده است و در همین راستا، تا جایی که حضور ذهن دارم، مقام معظم رهبری، طرحی را ارائه کردند مبنی بر اینکه کشورهای اسلامی نیز در سازمان ملل دارای کرسی باشند و اینگونه نباشد که فقط پنج کشور حق وتو داشته باشند. این مسئله، نشان دهنده این است که سازمان ملل، به قدرت هایی که از لحاظ مالی آن را تأمین می کنند وابسته شده است و آثار و پیامدهای این وابستگی، در ارتباط با جنایاتی که در حق مردم دنیا صورت گرفته است، خود را نشان می دهد. رفتار سازمان ملل در قبال جنایت هایی که رخ می دهد، به این صورت است که ابتدا نسبت به آن موضوع واکنش نشان می دهند و بعد از اینکه برخی لابی ها صورت می گیرد، باعث سکوت آنها می شود. چنانچه این موضوع مورد اشاره رهبر انقلاب هم قرار گرفت و ایشان فرمودند که با پول و دلار، امثال بان کی مون را خفه می کنند و باعث می شود که چشم خود را بر روی ظلم های فاحشی که افکار عمومی ملت ها و مردم در سراسر جهان مشاهده می کنند ببندند. سازمان ملل پس از اینکه در خصوص جنایات رژیم آل سعود در یمن و دخالت های این کشور در بحرین موضع گرفت، با دلارهای نفتی که از عربستان دریافت کرد، خیلی راحت اجحاف سنگین و تاریخی که در حق ملت مظلوم یمن اعمال می شود را نادیده گرفت. زمانی که سازمان ملل، رئیس جمهور فراری یمن را تحت حمایت قرار می دهد، زمانی که به خواسته مردم هیچ توجهی نمی کند و زمانی که ظلم های آشکار را نادیده می گیرد، طبیعی است که در چنین شرایطی، بان کی مون لیاقت بدترین القاب را خواهد داشت؛ چرا که بعد از اینکه موضعی را اعلام می کند، بلافاصله از بیان آن پیشمان می شود و سخن خود را پس می گیرد. این تغییر موضع، نشان می دهد که بان کی مون فرد مستقلی نیست و نمی تواند در کرسی ریاست سازمان ملل، حق ملت های محروم را تأمین کند.سازمان ملل و رؤسای آن در طول ادوار مختلف نتوانسته اند مستقل عمل کنند، جز در برخی مقاطع که آقای کوفی عنان، دبیرکلی این سازمان را برعهده داشت و برخی واقعیت های مربوط به لابی گری های صهیونیست ها و آمریکایی ها را بیان کرد. رسالتی که بر عهده سازمان ملل قرار دارد، یک رسالت سنگین در مقیاس جهانی است و طبیعی است که در نظم بین الملل، می تواند نقش تعیین کننده ای داشته باشد، ولی متأسفانه امروز شاهد این هستیم که آمریکا و هم پیالگان و سرسپردگانش نظیر دولت عربستان، رژیم جعلی صهیونیستی و برخی کشورهای حوزه خلیج فارس، برای اینکه منافع خودشان را در معادلات منطقه تأمین کنند، دهان این سازمان را با پول و دلار می بندند و اینگونه است که ما می بینیم که سازمان ملل، چشم خود را بر حقایقی که در جهان در جریان است و ظلم هایی که اعمال می شود می بندد.
می توان بیان کرد این است که دبیرکل سازمان ملل، قاعدتا باید بر مبنای همان چیزی عمل کند که فلسفه وجودی سازمان ملل است و این سازمان به خاطر آن شکل گرفته است. فلسفه وجودی سازمان ملل، احقاق حقوق ملت های تحت ستم است و اینکه اجازه داده نشود که معادلات نظام بین الملل به گونه ای رقم بخورد که کشورهای قدرتمند بتوانند کشورهای ضعیف را تحت سلطه یا استعمار خود در بیاورند. یکی از موضوعاتی که طی سالیان متمادی از سوی حضرت امام(ره) و سپس مقام معظم رهبری مورد تأکید قرار گرفته است، موضوع عدم کارایی سازمان ملل بوده است و در همین راستا، تا جایی که حضور ذهن دارم، مقام معظم رهبری، طرحی را ارائه کردند مبنی بر اینکه کشورهای اسلامی نیز در سازمان ملل دارای کرسی باشند و اینگونه نباشد که فقط پنج کشور حق وتو داشته باشند. این مسئله، نشان دهنده این است که سازمان ملل، به قدرت هایی که از لحاظ مالی آن را تأمین می کنند وابسته شده است و آثار و پیامدهای این وابستگی، در ارتباط با جنایاتی که در حق مردم دنیا صورت گرفته است، خود را نشان می دهد. رفتار سازمان ملل در قبال جنایت هایی که رخ می دهد، به این صورت است که ابتدا نسبت به آن موضوع واکنش نشان می دهند و بعد از اینکه برخی لابی ها صورت می گیرد، باعث سکوت آنها می شود. چنانچه این موضوع مورد اشاره رهبر انقلاب هم قرار گرفت و ایشان فرمودند که با پول و دلار، امثال بان کی مون را خفه می کنند و باعث می شود که چشم خود را بر روی ظلم های فاحشی که افکار عمومی ملت ها و مردم در سراسر جهان مشاهده می کنند ببندند. سازمان ملل پس از اینکه در خصوص جنایات رژیم آل سعود در یمن و دخالت های این کشور در بحرین موضع گرفت، با دلارهای نفتی که از عربستان دریافت کرد، خیلی راحت اجحاف سنگین و تاریخی که در حق ملت مظلوم یمن اعمال می شود را نادیده گرفت. زمانی که سازمان ملل، رئیس جمهور فراری یمن را تحت حمایت قرار می دهد، زمانی که به خواسته مردم هیچ توجهی نمی کند و زمانی که ظلم های آشکار را نادیده می گیرد، طبیعی است که در چنین شرایطی، بان کی مون لیاقت بدترین القاب را خواهد داشت؛ چرا که بعد از اینکه موضعی را اعلام می کند، بلافاصله از بیان آن پیشمان می شود و سخن خود را پس می گیرد. این تغییر موضع، نشان می دهد که بان کی مون فرد مستقلی نیست و نمی تواند در کرسی ریاست سازمان ملل، حق ملت های محروم را تأمین کند.سازمان ملل و رؤسای آن در طول ادوار مختلف نتوانسته اند مستقل عمل کنند، جز در برخی مقاطع که آقای کوفی عنان، دبیرکلی این سازمان را برعهده داشت و برخی واقعیت های مربوط به لابی گری های صهیونیست ها و آمریکایی ها را بیان کرد. رسالتی که بر عهده سازمان ملل قرار دارد، یک رسالت سنگین در مقیاس جهانی است و طبیعی است که در نظم بین الملل، می تواند نقش تعیین کننده ای داشته باشد، ولی متأسفانه امروز شاهد این هستیم که آمریکا و هم پیالگان و سرسپردگانش نظیر دولت عربستان، رژیم جعلی صهیونیستی و برخی کشورهای حوزه خلیج فارس، برای اینکه منافع خودشان را در معادلات منطقه تأمین کنند، دهان این سازمان را با پول و دلار می بندند و اینگونه است که ما می بینیم که سازمان ملل، چشم خود را بر حقایقی که در جهان در جریان است و ظلم هایی که اعمال می شود می بندد.