شیما احمدی- بدخیال خوشی ست، می دانم؛ اما چاره ای هم نیست انگاری! فکرش هم با خنده ای گزنده کام دلم را چه بد تلخ می کند این روزها!
این روزها که به فکر جست وجوی حضرات "عمار" خو بودم، ترسم از آن است که رسد آن روز که عمار پیدا نکرده به دنبال جناب "مختار بن ابی عبید ثقفی" باشیم!
روزی که حسرت خوریم که کجاست دست مردی از جنس مختار بن ثقفی که شمشیر انتقام قاتلین حسین را در کاروان زمان تنها به مشت گره خورده و بیانی تیز، خلاصه نکند؟!
زمزمه کنیم کجاست مردی که نهراسد از آن چه که با بصیرتش، حق ستم به ولایت مداری را بی هیچ تردیدی از حریصان قدرت و ثروت باز پس گیرد؟!
 کجاست آن که نه تنها می گرید بر خونی که به ناحق از ثارالله ریخته شد که علاج این عمق مصیبتی که "مصیبه ما اعظمها و اعظم رزیتها فی الاسلام و فی جمیع السموات و الارض" را با خون به قصاص می نشیند؟! و نوحه سر دهم که مختارم آرزوست!
* کوفیان با مشاهده کاروان اسراء، منقلب شده و شروع به گریه و زاری نمودند و نوحه ها سردادند، در این حال امام سجاد؛ علی بن الحسین – علیه السلام – فرمودند: "آیا این شما هستید که نوحه سرایی می کنید و گریه سر داده اید، پس چه کسی ما را کشت؟!"
(لهوف- سیدابن طاووس – نقل 231)