یکی از اتفاق های دیگری که در مورد محل برگزاری محل نمایشگاه بین المللی کتاب افتاد؛ ثبیت این محل برای شش سال! بود. در مراسم اختتامیه این نمایشگاه رئیس نمایشگاه از این تغییر ابراز خوشایندی کرد و گفت: انتقال مکان نمایشگاه مهمترین اتفاق این دوره از نمایشگاه کتاب به شمار می رود و نقطه عطفی در نمایشگاه کتاب تهران است. امکانات زیرساختی شهر آفتاب این نوید را دارد که این مکان محلی برای برگزاری نمایشگاه های مختلف کشور باشد
وزیر ارشاد گزینه دیگری بود که از این تغییر در اختتامیه راضی بود. جنتی در این باره گفت: فکر می کنم یکی از آرزوهای ما در جمهوری اسلامی ایران تحقق پیدا کرد، چرا که در طول 37 سال گذشته مکان مناسبی برای نمایشگاه های بین المللی نداشتیم و شهرداری از چند سال پیش همتی را برای آماده سازی چنین فضایی انجام داد و شهر آفتاب برای نمایشگاه کتاب آماده شد. البته سال گذشته وقتی از شهر آفتاب بازدید کردیم باورمان نمی شد که این مکان برای نمایشگاه کتاب آماده شود. البته این ابراز رضایت مسئولین را باید در مقابل ابراز نارضایتی انتشاراتی ها گذاشت و دید که کدام یک درست‌تر است.
اما موارد اجرایی نمایشگاه یکی از نکته های محل سؤال بود. چیدمانی که در روزهای اول تغییر کرد؛ نام گذاری سالن هایی که عوض شد و تغییر مکان غرفه برخی غرفه داران باعث اعتراض شدید انتشاراتی ها بود. برخی انتشاراتی ها با توجه به نقشه اولیه و جانمایی اولیه تراکت و تبلیغ چاپ و منتشر کرده بودند که با این تغییر عملا این کار بی فایده بود. ماجرای آب گرفتگی نمایشگاه در اواسط آن هم یکی از نقاط ضعف آن بود که باعث نگرانی بازدید کنندگان بود. نگاه های متفاوتی که در مورد ساختار عمرانی شهر آفتاب وجود دارد هم می تواند دلیلی بر این اتفاق ها باشد. همه این موارد را اگر از یک طرف و عدم حضور حضرت آقا در نمایشگاه را از طرف دیگر ببینیم می توانیم بگوییم که این نمایشگاه برآیند رضایت مندانه ای نداشته است و شاید به تعبیری نانی در بین مسئولین امر قرض داده شده است.
