دانشجویان مدیران آینده کشور و به تعبیری آینده‌سازان جامعه هستند، از ابتدای انقلاب اسلامی تا کنون که نزدیک به چهار دهه می‌گذرد حدود چهار دوره فارغ‌التحصیلی در مقطع دکترا و نزدیک به 10 دوره فارغ‌التحصیلی در مقطع لیسانس داشته‌ایم.
عمده حرکت‌های انقلابی در کشور توسط نسل اول و حداکثر نسل دوم صورت گرفته و دوران دفاع مقدس و حماسه‌های دهه اول انقلاب توسط آن دو نسل تحقق یافته است، در نسل‌های بعدی اگر چه دستاوردهای عظیمی در حوزه علم و تکنولوژی و خوداتکایی تسلیحاتی و نظامی را به ارمغان آورده‌اند ولی در کنار آن حوادث ناگواری چون 18 تیر و فتنه 88 را نیز داشته‌ایم که عمدتا از میان این قشر بروز و ظهور یافته، این حقیقت نشان می‌دهد که دانشگاه در بعد تربیت نسل آینده ضعف‌ها و نواقصی داشته که نتوانسته وظیفه خود را به‌خوبی انجام دهد.
در بعد متون علمی و آموزشی و ضعفی که در علوم انسانی وجود دارد و کاربردی نبودن علوم آموزش داده شده برای کار و اشتغال در جامعه و ضعف ارتباط دانشگاه با صنعت و کشاورزی و تولید بر کسی پوشیده نیست و علت افزایش روزافزون لیسانسیه‌های بیکار در جامعه همین است.
هدف کار فرهنگی در دانشگاه
اما در بعد فرهنگی و تربیت نیروهای آینده جامعه که مسئولیت آن به عهده معاونین فرهنگی دانشگاه‌هاست متاسفانه نه تنها کار اساسی و زیربنایی و موثری انجام نشده بلکه کارهای منفی و ضدتربیتی هم رخ داده که آثار منفی را در جامعه گذاشته است در حالی که هدف فرهنگی در دانشگاه باید تربیت نسل جوان‌تر از انقلاب اسلامی باشد. محیط مختلط دانشگاه که بلافاصله بدون ایجاد هیچ آمادگی در دانشجو بعد از دوران دیپلم و متوسطه که به صورت مجزا از نظر جنسیتی هستند خود بخود عامل بسیاری از مفاسد اجتماعی و انحرافات اخلاقی در محیط دانشگاه شده است و در چنین شرایطی برنامه‌های فرهنگی مختلط و اردوهای تفریحی داخل و خارجی گذاشتن برای این قشر مزید بر اشکالات موجود موجب مفاسد و رفتارهای غیراخلاقی متعددی گردیده و خواهد شد که در شان نظام جمهوری اسلامی و دانشگاه اسلامی نیست و اهداف تربیتی و پرورشی نظام جمهوری اسلامی که همانا ساختن و تربیت جوانان صالح است را شدیدا منحرف و دچار خدشه می‌سازد.
از آنجایی که متاسفانه کار امور تربیتی در آموزش متوسطه نیز ضعیف و فاقد برنامه و اهداف تربیتی متناسب با اهداف انسان‌سازی انقلاب است و سرانه تخصیصی به این مهم آنقدر کم است که از آن نمی‌توان انتظار اولیه‌ترین مسائل تربیت نسل جوان را داشت طبعا اگر روند مذکور در آموزش متوسطه در دانشگاه هم تداوم یابد و برنامه‌های فرهنگی و تربیتی به حداقل برسد، نمی‌توان انتظار داشت که دانشجویان متدین و مومن و تراز انقلاب اسلامی از دانشگاه خارج و فارغ‌التحصیل شوند.
تاکید چند باره مقام معظم رهبری نسبت به رفع این نوع ضعف‌ها در دانشگاه‌ها و تداوم گزارش‌های نگران‌کننده از مسائل فرهنگی دانشگاه‌ها نشان می‌دهد که روسای بعضی دانشگاه‌ها به این مهم توجه لازم را نکرده و نوعی رها‌سازی فرهنگی حاکم بر دانشگاه‌هاست.
بنابر این شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزیر آموزش عالی باید سریعا نسبت به این هشدار مقام معظم رهبری اقدام و چنانچه عناصر فرهنگی دانشگاه‌ها در این امر مهم کوتاهی نموده و یا بی تفاوت هستند برکنار و عناصر مومن به سیاستهای نظام جایگزین شوند.
بایدها و نباید‌های منشور فرهنگی دانشگاه‌ها
بایدها:
1- نتیجه کار فرهنگی در دانشگاه باید تربیت افراد مومن، متخلق و انقلابی باشد.
2- نتیجه کار فرهنگی در دانشگاه باید تربیت افراد پایبند به انقلاب و مبانی آن باشد.
3- نتیجه کار فرهنگی باید تربیت افرادی دوستدار کشور و نظام باشد.
4- باید از طریق کار فرهنگی در دانشگاه افراد بصیر و دارای عمق دینی و سیاسی تربیت شوند.
5- باید افرادی در کار فرهنگی دانشگاه تربیت شوند که اعتماد به نفس داشته و با انگیزه و سرشار از امید به آینده باشند.
6- باید دانشجویان طوری تربیت شوند که فهم درستی از موقعیت و شرایط کشور داشته باشند.
7- باید دانشجویانی تربیت شوند که بتوانند در برابر اقدامات و شعارهای دشمنان تصمیم درست و به موقع بگیرند.
8- باید افرادی معتقد به استقلال فکری و سیاسی و فرهنگی و اقتصادی تربیت شوند.
نبایدها:
1- نباید به بهانه شاد بودن اردوهای مختلط دختر و پسر تشکیل دهند و یا کنسرت برگزار کنند.
2- نباید دانشجویان را ناامید نسبت به آینده کشور تربیت کرد.
3- نباید دانشجویان آنقدر از نظر درک دینی و سیاسی ضعیف باشند که در برابر شبهه‌‌ها و فتنه‌ها پایشان بلغزد و گمراه شوند.
4- نباید دانشجویان خود کم بین پرورش یابند یا احساس حقارت کنند.
5- نباید کارهای فرهنگی به‌دست افراد غیرمتدین و غیرانقلابی بیفتد.
6- نباید اساتید فاقد اعتقاد و ایمان به انقلاب و نظام بتوانند اثر سوء تربیتی روی دانشجویان بگذارند.
بنابر این طبق این منشور مقام معظم رهبری برای اصلاح حوزه فرهنگی دانشگاه‌های کشور باید معاونت‌های فرهنگی به عناصر مومن و انقلابی و کارشناس اسلامی سپرده شود تا با انگیزه قوی و پرهیز از مسامحه و ولنگاری برنامه تربیتی دانشگاه‌ها را تهیه و با دقت آن را پیاده نمایند تا محصول دانشگاه در تراز انقلاب اسلامی باشد.