جشنواره تئاتر فجر با وجود تمام اهمیتی که دارد و فرصتی مناسب برای هنرنمایی هنرمندان این عرصه و اجرای ماحصل تلاش گروه های مختلف تئاتری است؛ اما به دلیل اینکه همزمان با جشنواره بین المللی فیلم فجر برگزار می شود، در نتیجه زیر سایه آن قرار گرفته و آن چنان که باید و حقش می باشد، بازتاب رسانه ای و مردمی پیدا نمی کند. درحالی که می توان با یک برنامه ریزی درست و همانطور که زمان برگزاری جشنواره موسیقی فجر با چند روز فاصله از این ایام برگزار می شود، جشنواره تئاتر نیز مثلأ ده روز قبل از جشنواره فیلم فجر برگزار شده تا بتواند با استقبال بیشتر مردم و رسانه ها روبرو شود.
نکته مهم دیگر اینکه باید متولیان تئاتر کشور تمهیدی اندیشیده تا نمایش های ارزشی و با موضوع انقلاب نه تنها در جشنواره و در این ایام ده روزه بلکه در طول ایام سال و به شکلی مستمر در سالن ها تئاتر سراسر کشور و دانشگاه ها، مدارس و ... به اجرا در آمده تا هم هنرمندان این عرصه با دلگرمی بیشتری به کار در این زمینه پرداخته و هم عموم مردم از این نمایش ها بهره کافی را ببرند.
هنر نمایش به دلیل ارتباط مستقیم و بی واسطه و به اصطلاح نفس به نفس و چشم در چشم با مردم از تأثیر گذاری شگرفی بر جامعه برخوردار است و هنر تعزیه که از قدیم در کشورمان ریشه داشته و همواره با استقبال عالی مردم روبرو بوده، نشانگر این نکته مهم است که این هنر از ظرفیت بسیار بالایی برخوردار می باشد که کمتر به آن توجه شده و کمتر در این زمینه سرمایه گذاری شده است. در حالی که تئاترهای روشنفکری بیشتر نگاه خود را به متون خارجی دارند، مضامین انقلاب اسلامی می تواند راه آشتی تئاتر با متون ایرانی را گشوده و بی شک هر چه تئاتر کشور با متون ایرانی بیشتر دمخور گردد و آشتی کند، به همان میزان نیز مردم بیشتر با این هنرآشتی خواهند نمود.
خطری که امروز هنر نمایش را در ایران تهدید می کند، تبدیل این هنر به یک هنر لوکس، اشرافی و به اصطلاح روشنفکری است که باعث دوری آن با اقشار مختلف جامعه خواهد شد، در چنین فضایی رو آوردن به مضامین دینی، انقلابی، ادبیات کهن و جدید ایران و متون فولکلوریک راه مناسبی برای نجات این هنر می باشد.
