احیاء آبروی از دست‌رفته
این مجوز با تعهد نسبت به اینکه تنها در خصوص لغو تحریم‌های وضع شده در دوران ترامپ مذاکره گردد و همچنین قبول شرط رهبری مبنی بر لغو تحریم‌های گفته شده به یکباره و راستی‌آزمایی آن، مذاکرات آغاز شد از همان ابتدا معاون سیاسی وزارت خارجه اعلام کرد ابتدا باید آمریکا همه تحریم ها را لغو کرده و بعد از راستی‌آزمایی به برجام باز می‌گردیم اما در عمل شاهد هستیم حداقل تلقی وزارت خارجه آمریکا با این مهم مغایرت دارد و پرایس سخنگوی ایالات متحده این را به صراحت گفته بود؛ پیش از این نیز وزیر خارجه آمریکا با حضور در کنگره قول داد به دنبال وضع یک توافقنامه جامع‌تر و طولانی‌تر با ایران باشد که شامل مسائل موشکی و منطقه‌ای بوده و با این پیش‌فرض و قول پا به میدان مذاکرات وین به صورت غیرمستقیم گذاشت.
مسکن مقطعی وین
با فرض اینکه مذاکرات وین به بهترین شکل پیشرفته و توافق حاصل شده و آمریکا نیز تحریم‌های وضع شده توسط ترامپ را وضع کرده سؤالی که پیش می‌آید این است که توافقی که بین ایران و آمریکا صورت گرفته توافقی مقطعی یا دائمی و قابل اتکاست؟ جواب این سؤال در قوانین آمریکا آمده است و این توافق بر همین اساس یک معاهده مقطعی است و رئیس‌جمهور آمریکا حق لغو تحریم‌ها را ندارد؛ زیرا مصوبه کنگره است و بر مبنای قانون اساسی ایالات متحده رئیس‌دولت می‌تواند تحریم‌ها را به حالت تعلیق موقت درآورد. تعلیق یک امر به مفهوم موقت بودن است و بلافاصله پس از برکناری رئیس دولت یا ایجاد وضع جدید نیاز به وضع قانون تازه نیست بلکه رئیس جمهور بعدی می‌تواند به راحتی تمام توافقنامه‌های رئیس جمهور پیش از خود را لغو کند، این امر در زمان اوباما نیز مشاهده شد؛ بنابراین مذاکراتی از این دست مسکن مقطعی است اما برای دولت مصرف داخلی و تبلیغاتی به ویژه در زمان انتخابات دارد.
شاید وقتی دیگر
در متن برجام آمده در سال هشتم کنگره موظف است تمام تحریم‌ها را لغو کند؛ اگر این موضوع اتفاق افتاد و آمریکا و کنگره تحریم‌ها را لغو کردند آن زمان می‌توان ادعا کرد دستگاه دیپلماسی به وظایف خود عمل کرده و در مقابل ملت روسفید است و اگر این اتفاق نیافتاد که از شواهد نیز مشخص است که منتظر خرید زمان و گشایش مقطعی هستند دولت وجه خود برای انتخابات احیا کند و بتواند رأی مردم را در این زمان بگیرد و بعید است این خواب آشفته تعبیر شود.