محرم امسال برای ما با خاموش شدن یکی دیگر از پیرغلامان حضرت اباعبدالله الحسین (ع)  همراه بود. رخت بربستنی که همه عاشقان خامس آل‌عبا را به غبطه در ارادت آن یار سفر کرده به مولا و مقتدایش وا می‌دارد. ناگوار برای ما، اما شیرین برای او که عمری بر سر سفره این خاندان خالصانه و بی‌ریا عرض ادب نموده بود و اینک در آستانه تاسوعا و عاشورای حضرتش به دیار باقی شتافته است. آری کلام از مرحوم مغفور حاج جعفر مسجدی (رحمت الله علیه) است. مردی که اشک بر ائمه اطهار موجب رشدش گشته و مردانگی و بزرگی را در این صراط یافته بود و خالصانه و بی ادعا در هر نقطه‌ای که می‌رسید منشا اثر بود.
اجر و مزد گریه برای امام حسین (علیه السّلام) بسیار عظیم و بزرگ است و خداوند خود ضامن آن می‎باشد. گریه کننده بر آن حضرت در بهشت با ایشان و هم درجه ایشان خواهد بود.(1) می‌توانیم گواه باشیم که او جزو گریه‌کنان خالص آن حضرت بود.
گریه برای آن حضرت سختی‎های زمان احتضار را از بین می‎برد، زیرا امام صادق(علیه السّلام) به مسمع بن عبدالملک فرمودند: آیا مصائب آن جناب (امام حسین علیه السّلام) را یاد می‎کنی؟ عرض کرد: بلی والله مصائب ایشان را یاد کرده و گریه می‎کنم. حضرت فرمودند: آگاه باش که خواهی دید در وقت مردن پدران مرا که به ملک الموت وصیت تو را می‎کنند که سبب روشنی چشم تو باشد. همچنین فرمودند: ای مسمع گریه بر احوالات حسین (علیه السّلام) سبب می‎شود که ملک الموت بر تو مهربان‎تر از مادر گردد. گریه بر حضرت اباعبدالله الحسین (علیه السّلام) باعث راحتی در قبر، فرحناک و شادان شدن مرده، شادان و پوشیده بودن او در هنگام خروج از قبر است در حالی که او مسرور است، فرشتگان الهی به او بشارت بهشت و ثواب الهی را می‎دهند. اجر و مزد هر قطره آن این است که شخص همیشه در بهشت منزل کند.(2) از این باب خوش بر احوال او که حسینی زیست، بر حسین گریست و در ماه حسین رخت بربست و اینک بر این اساس نزد خداوند خود آرام و سرفراز است. آشنایی از نزدیک و هم‌کلامی با این بزرگوار برای اینجانب از اواخر دهه هفتاد و حضور در جمع رابطین حوزه‌های حزبی مقدر گردید و در طول این مدت از ایشان غیر از شجاعت، صراحت، تیزبینی، لطافت، غیرت، اخلاص و خدمت هیچ چیز در ذهنم نقش نبسته است. خدمات بی‌ریا و بی‌نام و نشان او در حزب موتلفه اسلامی بخصوص دفتر تهران از او چهره‌ای ساخته بود که همواره مورد احترام و اعتماد باشد. وی از نیروهای مخلص و در خط امام و رهبری بود و هیچگاه در این خط و راه از مجاهدت کوتاهی نکرد. در یادمان هست که همواره می‌گفت وقتی در موتلفه اسلامی وارد می‌شوم هر کس به نماز ایستاده باشد با خیال راحت به او اقتدا می‌کنم، چرا که هرکس اینجاست برای رضای خداست و از خود گذشته است.  اینک که آن مرد از خود گذشته، پس از مدتی بیماری در روزهای متعلق به مولایش، به دیار باقی سفر نموده، ضمن تسلیت به خاندان محترم مسجدی بخصوص پسر بزرگوارش، برای ایشان درجات متعالی را از حضرت حق طلب می‌نماییم. نامش همواره سربلند و راهش همواره پر ره‌رو باد.

1-    بحارالانوار /278/44/ امالی صدوق مجلسی 17/ ص68
2-    بحارالانوار، ج44، ص289 و کامل الزیارات باب32، ص101