امام سجاد(ع) در نامه ای هشدارآمیز، نهیب های کوبنده به محمد بن مسلم بن شهاب زهری که از علما و قضات آن زمان بوده است، می زنند و متن نامه بسیار خواندنی و زیبا است. حال اینکه محمد زهری چه کسی بوده است؟ خود بحثی جدا می‌طلبد اما خلاصه می توان گفت که برخی وی را از اصحاب امام و برخی وی را نه از یاران و اصحاب بلکه فقط از محبین امام(ع) یاد کردند ولی در مجموع از متن نامه می‌توان فهمید که وی برای امام(ع) فردی مهم بوده است که حاضر شدند اینچنین نامه ای را برای وی مرقوم کنند.
امام سجاد(ع) در فرازی از نامه با توجه به معاشرت محمد زهری با دشمنان و بنی امیه می نویسند: «بدان سبک‌ترین چیزی که بر دوش گرفتی، این است که وحشت ستمگر را به آرامش تبدیل کردی و چون به او نزدیک شدی و هر بار تو را دعوت کرد اجابت نمودی، راه گمراهی را برای او هموار ساختی. چقدر میترسم که در اثر گناهانت فردا جایگاهت با خیانتکاران یکی باشد و به خاطر آنچه به ازای همکاری با ستمگران به چنگ آوردهای، بازخواست شوی.» ( بحارالانوار، ج 75، ص 131)
دشمن همیشه باید از طرف حق احساس خطر کند ولی همین که از طرف مقابل واهمه ای نداشته باشد زمین نفوذخیز می شود و دشمن به برنامه‌ریزی برای سلطه و گسترده شدن اهداف باطل خود می پردازد. درواقع همین که دشمن از فرد یا جمعی که در مقابلش هستند احساس امنیت کند و مطمئن شود که دیگر خطری ندارد آنها را در سراشیبی خیانتکاران سر می دهد.
وقتی به روزهای قبل از فتنه 78 و 88 نگاه می‌کنیم در می‌یابیم که ابتدا این مسئله نفوذ و جولان نفوذی ها که بیشتر از اردوگاه جریان اصلاح طلبان بودند، زمینه را برای ایجاد اغتشاش و فتنه انگیزی فراهم کردند تا بتوانند به اهداف شوم خود برسند و اگر سد ایمن و محافظی به غیر از ولایت و همراهی مردم در مقابل آنها نبود در حال حاضر ایران زمین عیاشی و حیاط خلوت دشمن بود.
با توجه به تاکیدات و تذکرات مکرر این روزهای امام خامنه ای در خصوص نفوذ به نظر می‌رسد گویا کم کم فضا دارد برای رشد و حضور نفوذی ها فراهم می شود.اگر رسانه های زنجیره ای و سران فتنه را صاحب رتبه و درجه بالایی از نفوذ در دو فتنه مهم گذشته بدانیم باید هشیار شویم که در حال حاضر رسانه و مطبوعات آنها مجهزتر شده و دشمن تعداد بیشتری از سربازهای نفوذی خود را تعلیم و پشتیبانی کرده و به درجه سرداری رسانده و سرداران گذشته خود را متبحرتر کرده است.