من تقریبا از اول شکل گیری مؤتلفه اسلامی در جریان کارهای آن بودم. این تشکیلات را عسگر اولادی، شفیق، عراقی و دیگران با اجازه امام و در سال 41 و 42 به وجود آورند و من تقریبا از زمان تاسیس عضو آن بودم. بعضی وقتها جلساتی هم در منزل ما دایر و برنامه ها را تدوین می کردند. به هر حال، مؤتلفه اسلامی با همان شرایطی که امام دستور داده بودند، تشکیل شد و بعدها در پیروزی انقلاب نیز نقش بسیار مثبتی ایفا کرد. اکنون نیز با توجه به شرایط موجود و تغییرات متناسب با آن همچنان مشغول خدمت به نظام جمهوری اسلامی و حمایت از ولی فقیه هستند.
برادرم شهید صادق امانی و همفکرانش یک گروه شیعیان داشتند.  کار گروه شیعیان بیان مسائل دینی و احکام و نیز مقداری هم تمرین سخنرانی بود و به طرق مختلف فریضه امر به معروف و نهی از منکر را در شهر انجام می داد.
گویی حاج صادق وظیفه خود می دانست که جوان ها را جمع کند و مسائل شرعی را به آنها بگوید و سخنانشان را بشنود و رسیدگی کند.
در آن سال ها مؤتلفه اسلامی گروه های ده نفری تشکیل داده بود که هر هفته جلسه داشتند. آنها مسائلی را برای بحث و تبادل نظر در جلسات به گروه ها می دادند. غالبا این مسایل و بحث ها درباره مسایل سیاسی و نحوه مبارزه با نظام طاغوت بود. همچنین درباره برگزاری مجلس ختم برای کسانی که شهید می شوند و برنامه هایی که در مسجد جامع و مسجد ارک داشتند یا تجمع هایی که می خواستند برپا کنند یا اعلامیه ای از حضرت امام را می خواستند پخش کنند، در آنجا گفتگو می کردند. تشکیلات ده نفری طوری بود که مثلا در یک شب تمام اطلاعیه ها در تهران و در یک ساعت معین و به دست اعضای تشکیلات مؤتلفه پخش می شد، در حالی که یک نفر هم دستگیر نمی شد، آن وقت رژیم از این جریان یکه سختی خورده بود که این چه تشکیلاتی است که یک مرتبه در یک ساعت معین در تمام شهر به این بزرگی اعلامیه پخش می کند و هیچ یک از آنها را نمی توانست بازداشت کند. این از ثمرات فعالیت مؤتلفه اسلامی بود که البته خداوند لوازمش را فراهم می کرد.
اقدام شهدای موتلفه در اعدام انقلابی حسنعلی منصور و اساس حرکت شاخه نظامی مؤتلفه اسلامی مقدمه حرکت های بعد و آغازی برای مبارزات بود. من فکر می کنم که نقش مثبتی در حوادث آینده و پیروزی قیام حضرت امام(ره) و تحقق اهداف ایشان داشته است.
امیدوارم خداوند کمک کند ما هم قدر این نظام و موهبت الهی را بدانیم. ما که دوران پر فشار و اختناق و تاریکی را گذراندیم باید بیشتر قدر این زمان را بدانیم و جوان ها را از این جریانات مطلع کنیم. شکل و نحوه اطلاع رسانی به جوانان را یا روحانیت یا دستگاه تبلیغات و یا رسانه های گروهی مانند تلویزیون و رادیو و مطبوعات باید تعیین کنند، چون کسانی که در زمان پیروزی انقلاب یک ساله بودند یا نبودند اکنون  اطلاعی هم ندارند که قبل از انقلاب چه خبر بوده و چه تحولاتی در مملکت ایجاد شده است. باید در این مورد تبلیغ بشود تا نسل جوان، با فداکاری مبارزان راه آزادی و انقلاب اسلامی بیشتر آشنا شود.