ما اثر تشکیلات مؤتلفه را به این سمت ببریم که از اولی که تشکیلات زیر نظر دو شهید بزرگوار مطهری و بهشتی و دیگر علما شکل گرفت، برای امر به معروفی بود که امام حسین(ع) دنبالش است، برای برقراری حکومت عدل اسلامی، یعنی معروف و ازهاق رژیم شاهنشاهی یعنی منکر بود. مثلاً امام می‌فرماید: «یک باید بشود داریم و یک نباید بشود. ایران باید اسلامی بشود (امر به معروف) و ایران نباید شاهنشاهی شود (نهی از منکر)». آنچه که امام حسین(ع) دنبال آن است.
مرحوم حبیب الله عسکراولادی- امام(ره) همت داشتند تا در هر جلسه‌ای که ما خدمتشان می‌رسیدیم، سطح علمی خود را تنزل دهند و به ما معرفتی و خلق و خویی را بیاموزند. در یکی از جلساتی که در خدمت ایشان بودیم، هیچ‌کدام از ما سوال و مطلبی را شروع نکردیم. ایشان فرمودند حالا که شما حرف‌هایتان یادتان نیامده، من چند سوال از شماها دارم؛ آیا امر به معروف و نهی از منکر از فروع دین نیست، (مثل نماز و روزه و زکات و...) و اگر از فروع دین است چرا در رساله عملیه، امر به معروف و نهی از منکر را نمی‌بینیم، چه زمانی و توسط چه کسانی و با چه هدفی، برداشته شده است؟ باید بدانید امر به معروف و نهی از منکر این نیست که مثلا به جوان یا نوجوانی که اعتقاد به خدا و معاد و نبوت دارد، می‌گویند نماز بخوان. اسم این کار، خواهش به انجام امر واجب است و امر به معروف نیست. یا مثلا هنگامی که شما در تاکسی می‌نشینید و موسیقی در حال نواختن است، شما از راننده خواهش می‌کنید که موسیقی را خاموش کند. اسم این کار نیز نهی از منکر نیست، بلکه خواهش برای ترک منکر است. سپس ایشان فرمودند اهل ایمان باید در ارتباط مستحکم‌تری با هم باشند و قدرت امر و نهی داشته باشند تا بتوانند امر به معروف و نهی از منکر کنند و فرمودند برای اجرای امر به معروف و نهی از منکر، چاره‌ای جز تشکیلات نیست.
امام راحل (ره) می‌فرمود: «مهم‌ترین اثر تشکیلات ایمانی امر به معروف و نهی از منکر است». می‌فرمودند به این آیه نگاه کنید که می‌فرماید: «وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِیَاء بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَیَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنکَرِ» مردان و زنان با ایمان در یک ارتباط تشکیلاتیِ مستحکمی قرار می‌گیرند و اولین اثرشان امر به معروف و دومین اثر نهی از منکر است.
ما اثر تشکیلات مؤتلفه را به این سمت ببریم که از اولی که تشکیلات زیر نظر دو شهید بزرگوار مطهری و بهشتی و دیگر علما شکل گرفت، برای امر به معروفی بود که امام حسین(ع) دنبالش است، برای برقراری حکومت عدل اسلامی، یعنی معروف و ازهاق رژیم شاهنشاهی یعنی منکر بود. مثلاً امام می‌فرماید: «یک باید بشود داریم و یک نباید بشود. ایران باید اسلامی بشود (امر به معروف) و ایران نباید شاهنشاهی شود (نهی از منکر)». آنچه که امام حسین(ع) دنبال آن است. البته مصادیق ریز هم در کوچه و پس‌کوچه دارد. در کوچه پس‌کوچه هم امر معروف و نهی از منکر است، اما تشکیلات برای احقاق حق و ازهاق باطل است. باید احقاق حق و ازهاق باطل را در نظر کلی داشت. ما باید در این آغاز سال قمری، واقعاً راجع به امر به معروف و نهی از منکر سطحمان را بالا بیاوریم.
