رژیم از این قدرت امام احساس خطر می‌کرد. برای همین از دهم تا دوازدهم آبان برنامه‌ریزی‌هایی کردند تا اشتباهاتی را که در15 خرداد انجام داده بودند و به ضررشان بود حذف کنند.  یعنی آنچه  رادر جریان دستگیری حضرت امام در 15 خرداد انجام دادندو تعدادی از دیگر بزرگان را هم در مراکز استانها دستگیر کردند؛ مثلاً درتهران آیت الله مطهری، حجت‌الاسلام والمسلمین مرحوم فلسفی و تعدادی از اهل منبر فعال را در شب دوازدهم محرم یعنی شب 15 خرداد دستگیر کردندو صبح 15 خرداد با خشونت درمقابل مردم ایستاده و آنهارا به رگبار بستند، این دفعه تصمیم گرفتند به شکل دیگری عمل کنند. بدین صورت که فقط شخص امام دستگیر و یکسره از قم به فرودگاه مهرآباد آورده و از آنجا به ترکیه تبعید کنند.هیچ شخصیتی در آن شب دستگیر نشد، در روز هم هیچ خشونتی نبود و از شلیک به مردم خودداری کردند، منتها برنامه را طوری تنظیم کردندکه اطراف حوزه‌های علمیه و بازارها و به خصوص بازار تهران را از پشت بام گرفته تا درون سراها و انبارها را نیروهای فراوانی مستقر کردند و رؤسای اتحادیه‌های صنفی را شبانه خواستند؛ اینها صبح همراه با مأموران در بازار قدم می‌زدند و هرکس می‌آمد در مغازه را باز می‌کرد، دیگر اجازه بستن نمی‌دادند. چند حرکت هم برای اعتصاب در بازار انجام شد و با انفجاراتی دستی بازار تعطیل می‌شد؛ اما همین که این حرکت انجام می‌شد، بلافاصله مأموران به همراه رؤسای اتحادیه‌ها، آنها را که می‌شناختند و می‌دانستند صاحبان مغازه هستند وادار می‌کردندکه مغازه را باز کنند. امام از قم به فرودگاه آورده شدند، مرحوم آیت الله حاج آقا مصطفی (رضوان الله تعالی علیه) تماس‌هایی گرفتند و نیازهایی را که برای سفر احتمال می‌دادند تهیه کردند و از آنجا قبل از اینکه کسی مطلع بشود هواپیما به جانب ترکیه پرواز کرد.