این دارایی‌ها باید در بخش زیربنایی اقتصاد کشور به کار گرفته شود. بهترین مصارف این دارایی‌ها می‌تواند در سدسازی، راه‌سازی، تامین تجهیزات صنعت ورود تکنولوژی‌های جدید به کشور، احیا و مرمت حمل و نقل هوایی کشور و ایرلاین‌ها باشد. این دارایی‌ها باید در بخش‌هایی به کار گرفته شوند که نوعی سرمایه‌گذاری برای نسل آینده کشور باشد. در غیر این صورت یک فرصت ویژه به یک تهدید تبدیل می‌شود.
پولی که دولت باید صرف کند در اشتغال زایی برای جوانان است. جامعه ما در حال حاضر بیش از هر چیزی از موضوع اشتغال زایی رنج می‌برد؛ بنابر این باید بیشتر این پول‌ها در بخش زیربنایی اقتصاد و اشتغال زایی به کار گرفته شود.
باید سهم تجارت خارجی اندک باشد. نباید کالاهای مصرفی سهمی از این دارایی‌ها داشته باشند. اگر وارداتی هم صورت می‌گیرد باید در راستای تامین نیاز بخش زیربنایی اقتصاد کشور، خرید ماشین‌آلات و تجهیزات و... باشد.
بر اساس آمار، تورم نزدیک به 20 درصد شده است اما آنچه که جامعه را تحت تاثیر قرار داده موضوع گرانی است. پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که سال آینده هم قیمت‌ها افزایش داشته و روند گرانی ادامه می‌یابد.
این دوران بین دو تا سه سال طول می‌کشد. مراحل به صورت پلکانی و کمی کند پیش می‌رود که به مسائل سیاسی کشورمان، آمریکا و حتی انتخابات رژیم اشغالگر قدس بستگی دارد. نتایج انتخابات کشورها تاثیربسزایی در این روند دارد. امکان دارد با تغییر احزاب در کشور آمریکا و پیروزی حزب جمهوری‌خواه در انتخابات این کشور توافق نادیده گرفته شود. ما باید نهایت استفاده را تا پایان 2016 از فرصت پیش آمده بکنیم. قبل از اینکه اتفاقات سیاسی ما را غافلگیر کند باید به فکر ساخت و سازهای زیربنایی باشیم.