پاسخ: در پاسخ به پرسش مطروحه که پرسشی بسیار کاربردی می‌باشد باید گفت: در علم حقوق هر قراردادی به دو نوع قرارداد جایز و لازم تقسیم می‌گردد. در قراردادهای جایز هریک از طرفین هر زمانی که اراده نمایند،می‌توانند قرارداد را فسخ نمایند. همچنین با فوت هریک از طرفین قرارداد منفسخ می‌گردد مثل عقد وکالت؛ لکن در قراردادهای لازم طرفین حق فسخ قرارداد را ندارند مگر در موارد خاص که قانون پیش‌بینی کرده است و همچنین در این قراردادها فوت طرفین باعث انحلال آن نمی‌گردد. اجاره جزو قراردادهای لازم است. بر همین اساس ماده 497 قانون مدنی اشاره داشته است: عقد اجاره به واسطه فوت موجر یا مستاجر باطل نمی‌گردد.

حال مواردی را قانون پیش‌بینی نموده است که مستاجر یا موجر بتوانند قرارداد اجاره را فسخ نمایند. از جمله مواردی که مستاجر حق فسخ دارد عبارت است از: 1- معیوب‌شدن مورد اجاره 2- ایجاد مزاحمت توسط شخص ثالث در ملک استیجاری قبل از تسلیم به مستاجر؛ مواردی نیز وجود دارد که موجر حق فسخ قرارداد را دارد1- عدم پرداخت اجاره‌بها توسط مستاجر 2- تعدی و تفریط مستاجر نسبت به مال‌الاجاره و... همان‌گونه که مشاهده گردید مستاجر یا موجر به اراده خود حق فسخ قرارداد را ندارند مگر اینکه در اجاره‌نامه شرط کرده باشند که هریک از طرفین می‌تواند هر زمان قرارداد را فسخ کند. در غیر این صورت فسخ نیاز به مجوز قانونی داشته و مستاجر نمی‌تواند قبل از انقضای مدت درخواست تخلیه نماید. بنابراین موجر می‌تواند از استرداد مبلغ رهن خودداری کند.

سؤالات حقوقی خود را می توانید به رایانامه info@shoma-weekly.ir و یا شماره پیامک 20001342 ارسال فرمایید.