حسین انواری- در نظام جمهوری اسلامی و بر اساس اصولی که امام نظام را بر آن استوار کردند، وحدت همگرایی و همدلی اقشار اجتماعی در راس است.
آنگاه که در زمان ستمشاهی متفرق بودیم، بر ما تازیانه می زدند اما با حضور امام، دل ها به هم نزدیک شد. قدرتی ایجاد شد که همچنان پابرجاست و در معادلات جهانی نقش تعیین کننده دارد.
هر عاملی که این وحدت را برهم زند مطرود است و مقبول نیست، آنچه برای اداره کشور نیاز است همدلی است. این همدلی را قلب ها به وجود میاورد نه جسم ها. اگر قلب ها نزدیک شود می تواند سرمایه بزرگ اجتماعی برای مقابله با هر تهدیدی باشد و استقامت نظام را افزایش دهد.
محور این وحدت رهبری نظام است، در مردم سالاری دینی، مردم رییس و تصمیم گیر هستند منتها در چارچوب ارزش های دینی و اسلامی. محور این وحدت هم رهبری هستند که همه باید خود را با آهنگ ایشان هماهنگ کنند. هرگونه حرکتی که از این اهنگ فاصله بگیرد ایجاد ناهماهنگی می کند و برای نظام اسلامی تهدید است.
اگر سه عنصر مردم، موازین اسلامی و رهبری بهم وابستگی داشته باشند ما را شکست ناپذیر می کنند و قطعا این وحدت ظهور و بروز اجتماعی خواهد داشت.