
چهار سال بزرگتر از حضرت آقا بودند. شصت سال پیش از همان اوایل نهضت خمینی کبیر و هجرت آیت الله خامنهای به تهران، رفیق و همکار مبارزاتی بودند. همراه با ایشان از جمله بنیانگذاران حزب جمهوری بودند و در شورای مرکزی حزب همکار و همنشین هم بودند. اما از زمانی که آیت الله خامنهای رهبر انقلاب اسلامی شد، این همه همنشینی و انس و سابقهی رفاقت، منجر نشد که پردههای حیا و ادب در ولایتمداری برافتد.
حاج آقا مصطفی حائری زاده یزدی، متولد ۱۳۱۴ خورشیدی، زادهی اصفهان و بزرگشدهی تهران، در سن ۸۷ سالگی، در ظهر ۲۹رمضانالمبارک، مصادف با یکشنبه ۱۱ اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ خورشیدی، هنگامهی اذان ظهر در حالی که برای اقامهی نماز آماده میشد، قلب از حرکت ایستاد و به سوی حضرت الله رجعت کرد. عمری پاک زیست و در ماه تزکیه و پاکی به دیدار حق شتافت.
پیش از انقلاب، کارگاه تولیدی داشت و صاحب کسب و کار در بازار بود؛ صاحب خانهی مِلکی و خودروی شخصی. اما همه را در راه نهضت انفاق کرد. پس از انقلاب از مال دنیا هیچ بر نگرفت الا خدمت. اکنون پس از ۴۴ سال از انقلاب ۵۷ که رحلت از دنیا کرد، نه کارگاه و کارخانه و کسب و کار و تجارتی داشت، نه حتی خانه و خودروی شخصی و موبایل آن چنانی و ... هر چه داشت در راه انقلاب انفاق کرده بود؛ عمری پاکدست زندگی کرد علیرغم برخی موقعیتهای دولتی که داشت با رانتهای اطلاعاتی استثنائی که متاسفانه لغزشگاه برخی هم شد، اما با طیب خاطر، در منزل استیجاری جان به جانآفرین تسلیم کرد.