ادب و هنر

طنز دستاویزی برای تبلیغ کوتاه از فیلم چک در شبکه نمایش خانگی

می‌توان گفت که کارگردان در واقع یک فیلم کاملاً اجتماعی ساخته و طیف‌های مختلف جامعه با نگاه‌ها و نظرات مختلف را در کنار هم نشان می‌دهد که به راحتی با هم زندگی می‌کنندو..
سیدمجتبی مؤمنی- شبکه ویدئویی خانگی یا به تعبیری سینمای خانگی چند سالی است که با ساختار منسجم و راهبردهای بعضاً مشخص مشغول بهکار است. در حال حاضر بیشتر محصولات شبکه ویدئویی خانگی شامل فیلمهایی میشود که در بازه زمانی کوتاهی از روی پرده سینما برداشته شدهاند. فیلمهایی که روی پرده بوده و احتمالاً هزینه گیشهشان هم در آمده باشد را دستآخر به یکی از انتشاراتهای فیلم میسپارند و ظرف مدت یک ماه مهمان سوپرمارکتها و فروشگاههای فروش محصولات فرهنگی است. فیلمهایی که با هزینه دو تا پنجهزار تومان یک خانواده را به سینما در خانه خودشان میبرد. از این شماره بهصورت غیر ثابت به برخی از فیلمهای پخش شده در شبکه خانگی میپردازیم. دو سه روز مانده به آخر دیماه امسال فیلم سینمایی «چک» ساخته اسماعیل راستگفتار وارد شبکه ویدئویی خانگی شد.

  چک خانگی

فیلمی که در تبلیغات تلویزیونی خبر از فیلمی طنز میداد و تبلیغات محیطی فیلم، شامل بنر، پوسترها و حتی بعضاً تصاویری که در ورودی سینماها از فیلم موجود است این مسئله را تأیید میکرد. خلاصه داستان این فیلم این است که در شب جمعه و بعد از حادثهای یک پیرمرد، یک چک چهل میلیون تومانی به راننده و سه سرنشین دیگر تاکسی میدهد و قرار میشود که این چک را بین خودشان تقسیم کنند. این 4 نفر از سه گروه مختلف اجتماع هستند. یک کارمند(مذهبی سنتی)، یک دانشجو(به دنبال آرمانها و زندگی مستقل)، یک افسر بازنشسته شاهنشاهی(درگیر مشکلات اقتصادی و بعضاً افسرده)، یک زن میانسال (راننده و کسی که مردانه برای حل مشکلاتش تلاش میکند) به همراه برادر راننده(که به تعبیری بچه پایینشهر است) این پنج نفر مجبورند تا صبح شنبه در کنار هم باشند تا سهم خود را گرفته و به سراغ کار خود بروند... فیلمنامه «چک» که براساس داستانی از فریدون گله نوشته شده است، در این فیلم چهار گروه مختلف با عقاید و نگاههای خاصی که دارند، به علت هدف مشترکشان(دریافت سهم خود از چک چهل میلیون تومانی) با هم همراه میشوند و زندگی مشترکی را با هم شروع میکنند. آنها بعد از اینکه یک روز را با هم میگذرانند و با هم زیستن را در کنار پذیرش تفاوتها تجربه میکنند، به تدریج به هم نزدیک شده و حتی رابطه عاطفی با هم پیدا میکنند. مثلاً در چند سکانس این تعلق عاطفی به وضوح مشاهده میشود‌‌: زمانی که پسر فرهاد آئیش(شخصیت کارمند) به آب میافتد یا زمانی که به منزل همایون ارشادی(افسر گارد شاهنشاهی) میروند و ....

  زندگی اجتماعی

میتوان گفت که کارگردان در واقع یک فیلم کاملاً اجتماعی ساخته و طیفهای مختلف جامعه با نگاهها و نظرات مختلف را در کنار هم نشان میدهد که به راحتی با هم زندگی میکنند. به نظر میرسد تبدیل کردن این فیلم به نسبت خوب اجتماعی به فیلم طنز(حتی در تبلیغات محیطی) باعث کمکردن ارزش محتوایی اثر میشود و اینکه مخاطب را از این حیث به خطا میاندازد. در مورد فیلم چک چند نکته قابل اهمیت وجود دارد‌‌: در جامعه آرمانی فیلمساز، اعضای آن با نیازها و عقاید مختلف در یک مسیر قرار میگیرند و نیازهای مشترک آنها را چنان بهیکدیگر نزدیک میکند که انگار همه در یک زندگی هستند و اعضای یک خانواده پر جمعیت شدهاند و سرنوشت یگانهای پیدا میکنند. این فیلم اولین اثر سینمایی است که دوربینهای تصویربرداریاش وارد نمازجمعه شده است و برخلاف خیلی از تصاویر و آثاری که عقاید مذهبی را به نوعی به سخره میگیرند، بخشی از زندگی یک آدم مذهبی از نوع سنتی را نشان میدهد. در این سکانس همه 4 نفری که سهمی از چک دارند، راهی نماز جمعه میشوند و در آخر اینکه، «چک» برای کاظم راستگفتار که فیلمهایی چون‌‌: «پسر تهرونی»، «داماد خوش قدم»، «زنان ونوسی، مردان مریخی» و ... را ساخته یک اثر کاملاً متفاوت و بعضاً قابل دفاع محسوب میشود.

https://shoma-weekly.ir/E4uoOb