با توجه به قانون آفرینش و آیات و روایات، سالمندی سیر طبیعی زندگی یک انسان است و احترام به سالمندان با ایمان، احترام و تعظیم به مقام الهی است. این دوران منشاء خیرات و برکات زیادی است و موجب افزایش نعمتهای الهی می‌گردد.
با توجه به افزایش میزان جمعیت سالمندی باید تدابیر لازم برای تهیه سند تکریم سالمندان بر مبنای مبانی دینی و شرایط جامعه در دولت و مجلس و سایر نهاد‌ها تدوین و ارائه شود. ایجاد فرهنگ حمایت از سالمندان باید در خانواده‌ها نهادینه شود و نباید سالمندان رها شوند. تعالیم دینی و اسلامی ما بر تکریم کهنسالان تاکید دارد اما متاسفانه جوانان با تحت تاثیر قرار گرفتن تبلیغات خارجی از تکریم سالمندان غفلت می‌کنند و به وظیفه خود در این موارد توجه نمی‌کنند. لکن باید نگاه به سالمندان نگاهی ملی و ارزشی باشد.
معمولا سالمندان با بیماری‌هایی همچون قلبی، ریوی، کلیوی و کاهش قدرت ماهیچه‌ای مواجه هستند و افسردگی، گوشه نشینی و رشد و پرورش افکار منفی به صورت طبیعی در آنان حاصل می‌شود.
سالمندان نیاز به مراقبتهای ویژه دارند و نگاه تحقیر آمیز جامعه و خانواده به سالمند زجر آور است که باید رفع شود.
با تدابیر لازم می‌توان از ظرفیت‌های دوران سالمندی در جهت تقویت کیان خانواده بهره جست و از سالمندان به عنوان ستون محکم و تکیه‌گاه خانواده استفاده کرد.
آموزش آشنایی با موقعیت سنی برای کهنسال و نحوه برخورد اطرافیان با وی لازم است. باید با ایجاد شرایط مناسب، زمینه حضور سالمند را در محله، مسجد و محافل خانوادگی فراهم آورد. تبادل عاطفی بین خانواده و افراد سالمند را عاملی برای نشاط و سلامت جسم، روح و روان آنان است و علاوه بر حفظ کرامت و عزت سالمند در خانواده، باید با ادبیات شایسته و رفتارهای پسندیده با آنان برخورد کرد. ما بر این باوریم که سالمند، مشاوری ارزشمند برای خانواده‌ها است و ما باید به سیره نبوی و ائمه اطهار بنگریم و جایگاه سالمندان را در خانواده‌های خود تنظیم کنیم.