طبیعی است که رابطه وزیر کشور با احزابی که می‌توانند به مردم کمک کنند، بسیار پسندیده و مفید است. وزارت کشور باید نظرات احزاب را بشنود. تقریبا مسئله مردم‌سالاری در کشور ما حل شده است، اما ابزارش وجود ندارد. یکی ابزار مردم‌سالاری فعالیت احزاب است. احزاب قدرتمندی که دارای عده و عده هستند.

معمولا در کشورهای پیشرفته حکومت‌ها در ید احزاب هستند و اگر دولتی اشکالی داشت مردم با یک حکومت طرف نیستند و تنها حزب را مقصرمی‌شناسند. درتمام زمینه‌ها و شئون اداره کشور باید نظریات حزبی اعمال شود.

احزاب می‌توانند هم از دولت و حکومت و هم از مردم پشتیبانی کنند،‌ در کشور ماعده‌ای از طریق احزاب به قدرت می‌رسند، اما مثل آقای احمدی‌نژاد که با پشتیبانی احزاب اصولگرا به ریاست جمهوری رسید، اعلام کرد که من به هیچ حزبی وابسته نیستم. این‌ها آفتهای موجود در کار حزبی کشورمان است.

طبیعی است که با بی‌اعتنایی مسئولین احزاب نیز انگیزه خود را از دست می‌دهند. از ۲۳۰ حزب بی‌ضابطه غفلت شد و نیامدند که آن‌ها را ضابطه‌مند کنند.

بازبینی لایحه احزاب ضروری است چرا که طولانی شدن مدت تصویب یک قانون بهتر از بازنگری آن پس از تصویب با عجله‌اش است. کما اینکه آگر لایحه احزاب تصویب می‌شد، حتما باید در آن بازنگری صورت می‌گرفت. در این ۳ ماهی که مجلس این طرح را مسکوت گذاشته، فرصت است تا احزاب و مجلس و وزارت کشور با همدیگر به این لایحه شکل واقعی بدهند و اشکالات آن را برطرف کنند.

باید این لایحه به صورتی مطرح شود که احزاب را قوی کند و فرهنگ حزبی را در کشور گسترش دهد تا بتوانند به کمک حکومت و دولت مشکلات مردم را برطرف کند. ادامه جلسات احزاب و دولت، می‌تواند برای کل کشور مثمر ثمر باشد.