امروزه در اغلب جوامع مسئله راهبری و هدایت کاربران و ایجاد تمایل برای کاربران به منظور استفاده از شبکه‌های بومی و اجتماعی داخلی زیاد شده است. امروز بسیاری از کشورهای جهان از جمله، فرانسه، آلمان و حتی روسیه کشورهایی هستند که توانسته‌اند نرم‌افزارهای پیام رسان را متناسب با اقتضائات فرهنگی خودشان طراحی کنند. آنچه که مشاهده می‌شود در خصوص فضای مجازی این است که مسئولان و متولیان امر توجه لازم به این مسئله ندارند. شاید بخشی از این امر ناشی از تشکیل جلسات معدود در شورای عالی فضای مجازی باشد البته این جلسات که به ریاست رئیس جمهور است در بازه‌های زمانی بسیار طولانی تشکیل می‌شود. بنابراین تصمیمات ما کیفی نیست که بتواند تاثیرگذار باشد.
ما ناگزیریم یک انقلاب فرهنگی را در فضای مجازی ایجاد کنیم. اینکه میزان آپلود ایرانی‌ها در فضای مجازی برابر ۴ صدم درصد است واقعا یک ضعف است. این امر نشان می‌دهد که ما نقش بسیار اندکی را در تولید محتوا داریم. مسئله اینترنت ملی و پاک و اینکه ما بتوانیم بستر فعالیت‌های مجازی را در قالب اینترنت ملی جستجو کنیم یک ضرورت جدی است. انتظار امروز ما از متولیان عرصه ارتباطات و دولتمردان این است که به جای اینترنت فروشی زمینه را به شکلی فراهم کنند که بستر ایجاد اینترنت ملی فراهم شود ضمن آنکه محتوای لازم و همچنین قوانین، مقررات و ضوابط لازم در این میان پیش‌بینی شود.
اقتضای حقوق شهروندی ایرانیان است که متولیان عرصه ارتباطات و سیاست‌گذاران فرهنگی هرچه زود‌تر برای حوزه نابه‌سامان و افسار گسیخته شبکه‌های اجتماعی چاره‌اندیشی کنند. مسئله انقلاب فرهنگی در فضای مجازی یک موضوع جدی است و کاربران، مردم و متولیان فرهنگی باید در این زمینه اقدامات لازم را شروع کنند.