کارهای نیک و خیرخواهانه امری خدایی و معرفتی است و در این راستا باید از هرکس و به هر اندازه که می‌تواند به جامعه اسلامی کمک کند استقبال و از حمایت‌های آنها به نحو شایسته باید قدردانی کرد تا این امر نیکوکارانه و خداپسندانه در کشور ترویج گردد و مردم مناطق محروم از نعمت وجود با برکت نیکوکاران منتفع گردند.

خیرین توانسته‌اند موانع عشق ورزی به نیازمندان را از سر راه بردارند و از مال و ثروت خود به مردم بی‌بضاعت کمک کنند و پناهگاهی برای آنها شوند و قطعا خداوند به آنها عنایت داشته که می‌توانند به مردم و جامعه خدمت رسانی کنند و در قیامت نیز خداوند ملجا او خواهد بود.

کار خیر و صدقه رفع بلا می‌کند کسانی که کارخیر می‌کنند کمتر در زندگی با مشکلات مواجه می‌شوند، یکی از حساب و کتاب‌هایی که در دین اسلام وجود دارد این است که اگر کسی کمک بلاعوض به دیگران کرد، ۱۰ برابر از طرف خداوند پاداش می‌گیرد و کسی که به صورت قرض‌الحسنه کمک کرد، ۱۸ برابر پاداش می‌گیرد.

صدقه دادن، کار خیر کردن و کمک کردن به دیگران مواردی است که خداوند آنها را برای افراد حساب کرده و پاداش آن را پرداخت می‌کند. خدمت کردن به مردم از همه نوع خوب است اما بهترین جا برای انجام کار خیر تلاش برای تسکین درد بیماران و آلام آنهاست.

اگر کمک نیکوکاران با نیازهای جامعه همخوانی داشته باشد، می‌تواند در رفع مشکلات جامعه سهم بیشتری داشته و منجر به هم افزایی برکات آن شود. از این رو بهتر است نیازهای جامعه شناسایی شوند و نیت واقفان را به سمت رفع کمبود‌ها سوق دهد.

به عنوان نمونه کمک به متکدیان سرچهارراه‌ها منجر به گداپروری می‌شود و بعضا مفاسد دیگری هم ممکن است در پی داشته باشد و از همه مهم‌تر این پول‌ها ممکن است در جای خودش خرج نشود بنابراین با کنار گذاشتن روزانه صدقه هرچند ناچیز می‌توان دست مسلمانی را گرفت. مثلا بسیاری از افرادی که به دلیل جرایم غیر عمد در زندان افتاده‌اند، از جمله افرادی هستند که نماز شب خوان هستند و عبادات آنها حتی در زندان هم ترک نمی‌شود. برخی از این افراد به دلیل تصادفی که منجر به کشته شدن حتی ۴ نفر شده، در زندان افتاده‌اند و اگر به آنها کمک نشود، تا ابد هم نمی‌توانند پول دیه را فراهم کنند و باید تا آخر عمر خود در زندان باقی بمانند.

حضور خیرین در حوزه سلامت هم موجب شکوفایی عرصه بهداشت و درمان می‌شود و یک سرمایه اجتماعی برای کشور است. انسان تا زمانی که در بستر بیماری گرفتار نشود، قدر نعمت ارزشمند سلامتی را نمی‌داند و هنگامی که بیمار می‌شود ارتباطش با خدا نزدیک‌تر می‌گردد چرا که متوجه چنین نعمتی بزرگ که داشته و از آن غافل بوده می‌شود. امام علی (ع) می‌فرمایند: «النعمتان مجهولتان، الصحه و الامان» دو نعمت ناشناخته‌اند و تا از دست نروند آشکار نمی‌شوند، سلامتی و امنیت. یکی از حوزه‌هایی که کارخیر برای آن بسیار با اهمیت است و پاداش و اجر فراوانی دارد حوزه سلامت است که انجام کار خیر تلاش برای تسکین درد بیماران و آلام آنهاست.

نکته پایانی اینکه هرچند که سفارش شده کار خیر محرمانه انجام شود، اما اگر در برخی موارد اطلاع رسانی نشود الگو سازی برای مردم نمی‌شود و سایرین نیز تشویق به مشارکت در امور خیر نمی‌شوند. کسانی که در این زمینه اطلاع رسانی می‌کنند خودشان خیر محسوب می‌شوند چون فرهنگ یاری رساندن به همنوع را ترویج می‌دهند. البته اگر کسی که نیت کار خیر دارد صرفا برای اینکه مردم را از کارش آگاه کند این شرک است ضمن اینکه راز دیگران را هم برملا کرده است.